ME weg ermee

“ME geen serieuze ziekte”, kopt het Algemeen Dagblad vanmorgen breeduit. De krant bericht over de brief die minister Hoogervorst aan de Tweede Kamer heeft gestuurd over het Chronisch Vermoeidheidssyndroom, CVS of ME. Met de kop en de opening van het bericht slaat het AD de plank volgens mij volkomen mis. Tegelijkertijd is deze kop echter tekenend voor hoe in Nederland vaak over psychische ziekten wordt gedacht, ook door mensen die lijden aan CVS. Vaak hoor je mensen zeggen dat hun klachten niet serieus worden genomen “want ze kunnen geen oorzaak vinden” of “ze zeggen dat het psychisch is”. Daarbij staat “onbekend” en “psychisch” gelijk aan “niet serieus”. Het bericht suggereert volgens mij ten onrechte dat minister Hoogervorst de ziekte niet ernstig vindt en de klachten afwijst.



Natuurlijk is het voor een patiënt ontzettend belangrijk dat een ziekte erkent wordt en een naam krijgt, waardoor de kwaal al iets minder onverklaarbaar en bedreigend wordt en er aan een oplossing kan worden gedacht. Maar aan de andere kant is het benoemen van een ziekte niet veel meer dan een trefwoord in het zakboekje van de dokter met daaronder een rijtje verschijnselen voor de diagnose en een aanbevolen behandeling. En dan moet je wel weten wat je doet.



De Gezondheidsraad heeft een advies uitgebracht over de ziekte en schrijft: “De stand van de wetenschap geeft geen uitsluitsel over de vraag of CVS als een zelfstandig ziektebeeld moet worden gezien. De grens tussen gewone moeheid en de abnormale moeheid bij CVS is niet scherp. (…) De commissie acht het voor de praktijk nuttig om CVS als een eigenstandige aandoening te beschouwen”.

Volgens de raad heeft 70% van de patiënten baat bij cognitieve gedragstherapie. ‘Rust roest’ is het devies.



Minister van Volksgezondheid Hoogervorst onderschrijft de conclusie van de Gezondheidsraad grotendeels, maar schrijft aan de Kamer: “Ik heb grote aarzeling bij de conclusie van de Gezondheidsraad dat CVS om praktische redenen als zelfstandig ziektebeeld moet worden gezien.” Hij waarschuwt dat het vroegtijdig gebruiken van een ziektebeeld tot foute diagnoses en verkeerde behandelingen kan leiden. Verder schrijft hij: “Ook ik onderschrijf de mening dat de klassieke scheiding tussen lichaam en geest achterhaald is en ook ik acht het plausibel dat er een relatie kan bestaan tussen chronische stress, langdurige overbelasting en (tot op heden) onverklaarbare lichamelijke klachten. Met de Gezondheidsraad acht ik het van belang dat mensen die lijden aan chronische vermoeidheid serieus moeten worden genomen in hun klachten.”



Algemeen Dagblad, 04.02.05

Brief minister Hoogervorst

Persbericht Gezondheidsraad

Rapport Gezondheidsraad




[EINDE]


+Klik op het plusje bij de tijd om alles te lezen.