dinsdag 31 mei 2005

Mark Felt is Deep Throat

De Washington Post (*) bevestigt zojuist de bekentenis van W. Mark Felt dat hij 'Deep Throat' is. De bevestiging komt van Bob Woodward en Carl Bernstein, de journalisten die in de jaren 1972-74 het Watergate-schandaal naar buiten brachten. De 91-jarige Mark Felt vertelde deze week in het blad Vanity Fair dat hij de geheime bron is die 'Deep Throat' genoemd wordt. Overigens was 'Deep Throat' de titel van een bekende pornofilm uit die tijd. Mark Felt was de tweede man van de FBI. De inbraak in het Democratische hoofdkwartier in het Watergatecomplex in 1972 leidde uiteindelijk tot het aftreden van president Richard Nixon in augustus 1974.

In mijn archief bewaar ik de nummers van dagblad Trouw van de week waarin Nixon aftrad. Maandag kopt de krant nog: "Nixon denkt niet aan aftreden", donderdag: "Nixon treedt af". Ik herinner mij de maandenlang bijna dagelijkse berichten in het journaal over de steeds verder escalerende Watergate-affaire. Op de achtergrond altijd dezelfde foto van het Watergate-gebouw met z'n typische uit verspringende terrassen bestaande gevel. In 1980 verbleef ik een paar weken in een woning vanwaar ik het Watergate-gebouw kon zien. Watergate is een soort Hoog Catharijne met woningen, kantoren en winkels. Ik deed er mijn dagelijkse boodschappen. Later dat jaar logeerde ik bij David Marraniss en zijn gezin. Op mijn verzoek leidde hij mij rond over de redactie en de drukkerij van de Washington Post. David Marraniss (later biograaf van Clinton) was de assistent van Bob Woodward op de City Desk. Zoals bekend, zag de nationale redactie weinig nieuws in de Watergate-inbraak en werd het nieuws dat leidde tot de val van de president uitgespit en gebracht door de stadsredactie. Toen David mij voorstelde aan zijn baas Bob Woodward stond ik met de mond vol tanden. Daar heb ik nòg spijt van.

Bob Woodward is nu assistent-hoofdredacteur van de Washington Post, Bernstein freelance schrijver en spreker. Woodward zal in de Washington Post van donderdag zijn persoonlijke visie geven op de onthulling van Mark Felt.

(*) News Alert 31.05.05 17:12u Eastern Time [23:12u Ned.]

---
Wikipedia: Mark Felt

Tram rijdt...

Dinsdagavond bericht uit IJburg:”We did it! Vanavond na het eten hebben wij dan toch het felbegeerde ritje met de IJtram gemaakt.”

maandag 30 mei 2005

Tram rijdt... nòg niet

Vandaag (maandag) bereikt mij het volgende bericht. Het is een vervolg op mijn verslag van gisteren. Door een seinstoring op twee plaatsen op het traject ligt tramlijn 26 (Amsterdam Centraal - IJburg) maandagmorgen sinds 09.30 uur stil. De bewoners hebben slechts een uur gebruik kunnen maken van de tram, omdat eerder maandagochtend het openbaar vervoer staakte. Het is onbekend wanneer de problemen zijn verholpen. Het gemeentelijk vervoerbedrijf heeft bussen ingezet.

zondag 29 mei 2005

Tram rijdt... niet


Eerste rit IJburg-tram

Zaterdag werd de nieuwe tramlijn 26 van centraal station Amsterdam naar IJburg feestelijk geopend. Goede vrienden van mij wonen vlakbij het eindpunt. Of ijntpunt, want in het IJburgs wordt alles met het IJ geschreven. Langs de tramlijn waren allerlei activiteiten met muziek, film en gratis gebak. We hadden al lang van tevoren afgesproken dat ik naar IJburg zou komen om deze nieuwe verbinding met mijn vrienden te vieren. Vanaf hun balkon konden we het feestpodium en de keerlus van de tram in de gaten houden.
Om half twaalf werd de tramlijn officieel geopend door verkeersminister Peijs. Na een toespraakje drukte ze op een knop en klonk door de luidsprekers het bekende geluid van een trambel en kwam de tram de keerlus opgereden. Ik stapte meteen in, maar werd er na een paar minuten weer uitgestuurd: de eerste rit was alleen voor genodigden. Maar goed: ik was in de tram geweest, een historisch moment. De tram zelf was even later ook al weer historisch: het publiek mocht de hele middag gratis met de tram... maar die reed niet. Vanwege een veiligheidsprobleem in de Piet Heintunnel (bij een noodstop zou het publiek via de autobaan geëvacueerd moeten worden) mocht de tram niet rijden. Overal hingen affiches "Maandag 30 mei rijdt de tram ècht". Met dien verstande dat de trams in Amsterdam maandagmorgen staken. Ik voelde me helemaal thuis, in Houten, waar de tram altijd rijdt behalve bij warm weer, koud weer, nat weer en droog weer.

Desalsniettemin hadden we een heerlijke dag met prachtig weer. Onder andere het Muziekgebouw aan het IJ bekeken met daarin ook het BIM-huis (jazzzaal) en het grand café Star Ferry, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over het IJ en de IJ-zijde van het centraal station. Een aanrader is ook het informatiecentrum aan het Stationsplein 7 in de oostelijke vleugel van het centraal station over de bouw van de Noord-Zuid-metrolijn en de vernieuwing van het centraal station.


Minister Peijs opent IJburg-tramlijn

(c) Foto's: Marjan Buijs

vrijdag 27 mei 2005

Huisarts verdient beter

Met een jaarlijks bruto-inkomen van 97.000 euro verdient een Nederlandse huisarts bijna het dubbele van zijn Belgische collega. Dit bericht de Belgische krant De Morgen. Het blad citeert Jeroen Cornelissen, consultant gezondheidszorg in Eindhoven, die het Nederlandse eerstelijnssysteem vergeleek met het Belgische. Met een bruto-inkomen van 97.000 euro staat Nederland tweede op de Europese ranglijst voor huisartseninkomens. Alleen Duitsland doet nog beter. De Belgische huisarts bungelt met 50.000 euro bruto achteraan en laat alleen zijn Poolse collega’s achter zich, zo blijkt uit het onderzoek. In Nederland zijn er vier keer minder huisartsen dan in België. Nederland telt één huisarts voor 2.630 inwoners, België één per 600 inwoners.
De Nederlandse huisarts doet 9.750 consulten jaar, de Belgische 6.500. In Nederland 21 huisbezoeken per week, in België 44. Een Nederlandse huisarts werkt 58 uur per week, de Belgische 60. Opvallend is dat Nederlandse huisartsen bij 34 procent van de patiëntencontacten iets voorschrijft, de Belgische huisarts bij 60 procent.

Ik weet niet goed hoe ik dit bericht moet interpreteren. Zeuren de Nederlandse huisartsen? Het is mij niet helemaal duidelijk of het bericht het persoonlijk inkomen bedoelt, of dat hier ook nog praktijkkosten afgaan. In hoeverre is in de vergelijking rekening gehouden met de praktijkassistenten, die er in het Nederlandse systeem de laatste jaren bij zijn gekomen?
Het belangrijkste verschil zit denk ik in het aantal huisartsen, waardoor de Nederlandse huisarts steeds minder tijd beschikbaar heeft per patiënt. Een vicieuze cirkel. Ik schrik soms van de lage vergoeding die een huisarts krijgt voor ziekenfondspatiënten. In elk geval deel ik de grief van de Nederlandse huisartsen dat zij vertrouwelijke medische gegevens aan de verzekeraars moeten afstaan, in strijd met de privacy en de vertrouwensband met de patiënt. Ook deel ik de mening van de huisartsen dat zij voor relatief weinig geld als poortwachters van de zorg hogere kosten voorkomen.
Ik sympathiseer met de protesten van de huisartsen, maar niet met het stakingsmiddel. Staking is een wapen in handen van werknemers. Zelfstandige huisartsen staken niet tegen hun werkgever, maar verbreken de relatie met hun klanten, de patiënten. Daarom ben ik na de huisartsenstaking van 2001 overgegaan naar een huisarts in loondienst. In mijn medisch dossier heb ik laten vastleggen: “In verband met deze voorgeschiedenis wil ik benadrukken dat ik het recht op staking van werknemer versus werkgever volledig erken, maar dat ik in zo’n geval als patiënt recht meen te hebben op informatie door de werkgever of op eventuele verandering van huisarts.” Mijn huisarts heeft deze ‘eis’ van mij als patiënt bij ons kennismakingsgesprek geaccepteerd.

Vervolgstaking afgelast

De Landelijke Huisartsenvereniging LHV heeft vandaag, op de derde stakingsdag van de huisartsen, de voor volgende week aangekondigde vervolgstaking afgeblazen. Overleg met het ministerie van Volksgezondheid heeft een opening voor een oplossing gegeven.

Zwiepen met je pinpas

Het NS-blad Spoor geeft een tip voor het pinnen bij de NS-kaartjesautomaten. Steek na het maken van de keuzes de pinpas in de automaat en haal hem er direct weer uit. Dit heet swipen. Toets pas na het opbergen van de pinpas de pincode in. Dit is veiliger en geeft ook nog eens minder storingen.

Reacties:
Vaste lezer Bas reageert: "Ik dacht dat het pasje er pas weer uit kwam zetten nadat je je pincode hebt ingetypt en op ja hebt gedrukt bij betalen."
Ik antwoordde: "Dat dacht ik ook. Vanavond reis ik met de trein naar Amsterdam en zal ik deze tip eens uitproberen."

Inmiddels heb ik de tip getest en Bas heeft gelijk. De pas verdwijnt helemaal in de gleuf en komt er pas weer uit als je de pincode hebt ingetoetst, Ja hebt geantwoord om akkoord te gaan met het bedrag en Ja of Nee op de vraag of je een betaalbewijs wilt. De tip van de NS slaat dus nergens op.

Tip: lees deze tip niet.

woensdag 25 mei 2005

Annette Nijs

Nova Den Haag Vandaag interviewde een aantal kamerleden over het nieuws dat de vroegere staatssecretaris van Onderwijs Annette Nijs binnenkort Laetitia Griffith opvolgt als VVD-Tweede-Kamerlid. De kamerleden vonden dat zij “een tweede kans” mag krijgen en dat zij het “opnieuw mag proberen”.

Ik verbaasde mij over de reacties, die ik van weinig staatsrechtelijk besef vind getuigen. Hoe zo "tweede kans": ze keert toch niet terug in het kabinet? Alsof kamerlid hetzelfde is als bewindspersoon. Of erger nog, alleen maar een ‘job opportunity’, een carrièreperspectief.

Nijs moest vorig jaar aftreden als staatssecretaris van Onderwijs, nadat minister van Onderwijs Maria van der Hoeven geen vertrouwen meer in haar had. Maar ze staat ook als eerstvolgende op de kieslijst van de VVD en kan gewoon aantreden. Niets staat haar kamerlidmaatschap in de weg. Haar integriteit en geloofsbrieven staan niet ter discussie. De vraag of zij het volk kan vertegenwoordigen, hangt niet af van de vraag of deze of gene minister vertrouwen in haar heeft.

Commentaar in forum

maandag 23 mei 2005

Langzaam vooruit

Het Zwitserse dagblad Neue Zürcher Zeitung geeft in een groot openingsartikel op de voorpagina commentaar op de grondwetsdiscussie in de Europese Unie. “Nu hebben eerst de Fransen het woord en Europa wacht”, schrijft de krant. Er wordt rekening gehouden met een Frans ‘nee’ en zo ook een paar dagen later in het anders zo Europavriendelijke Nederland.

Het Europese grondwetsverdrag is beter dan zijn reputatie, vindt de krant, en zeker beter dan het bestaande. Toch kan men zich ook een strak en kort geformuleerde Europese grondwet voorstellen, die alleen het meest wezenlijke vastlegt. Dit zou het grote voordeel hebben dat de grondwet door de burgers van de Unie begrepen wordt. Zo’n elegante grondwet – in plaats van het nu voorliggende bureaucratische boekwerk – heeft de EU eigenlijk wel verdiend.

De Europese Unie is een log maaksel, dat maar langzaam vooruit komt. Maar uiteindelijk komt het meestal wel vooruit. De krant wijst fijntjes op een amendement van de Amerikaanse grondwet dat in september 1789 werd voorgesteld en uiteindelijk in 1992 werd geratificeerd.

Bron: Europa wartet auf Frankreich, in: Neue Zürcher Zeitung (internationale Ausgabe), 21.05.2005, pag. 1.

Commentaar in forum

zondag 22 mei 2005

Machtswisseling in Duitsland

Nog sterker dan verwacht heeft de CDU zondag de verkiezingen in het SPD-bolwerk Noordrijn-Westfalen gewonnen. De rood-groene coalitie van minister-president Steinbrück zal worden afgelost door de zwart-gele CDU-FDP-coalitie onder leiding van Jürgen Rüttgers. De rood-groene combinatie heeft het in geen enkele bondsstaat meer voor het zeggen. De bondsstaten vormen samen de Bondsraad, de Duitse Eerste Kamer. Die kan nu elk besluit van de regering Schröder-Fischer blokkeren. Vooraf was al gezegd: "Wenn Düsseldorf fällt, wackelt Berlin". Vanuit Berlijn reageerde SPD-voorzitter Müntefering dan ook direct aan het begin van de avond: de SPD streeft naar vervroegde landelijke verkiezingen in de herfst. Sommigen spreken van "zelfmoord uit angst voor de dood". Maar ook de uitdager is zenuwachtig. De CDU/CSU zal nu heel snel de K-Frage moeten beantwoorden: wie wordt de christen-democratische kandidaat voor het kanseliersschap, CDU-fractievoorzitter Angela Merkel of de Beierse CSU-minister-president Edmund Stoiber. Waarschijnlijk wordt het Merkel en daarmee wordt zij misschien de eerste vrouwelijke Bondskanselier.

donderdag 12 mei 2005

Bondsdag ratificeert EU-grondwet

De Duitse Bondsdag heeft donderdag met 569 van de 594 stemmen het Europese grondwetsverdrag goedgekeurd. Dat meldt de Frankfurter Allgemeine Zeitung. In het bericht wordt uitgebreid stilgestaan bij het feit dat er wel 23 tegenstemmers waren.

zaterdag 7 mei 2005

Eilandenrijk

De Indonesische archipel telt zo'n 15.000 eilanden. Indonesië heeft vier jaar nodig om 9000 onbenoemde eilanden van een naam te voorzien, berichtte de Jakarta Post vrijdag. Het ANP spreekt van "17.508 eilanden", waar de Jakarta Post "14.000 islands" noemt. Het Reformatorisch Dagblad kopt dan ook terecht: "De tel kwijt".

Volgens het ANP-bericht is de naamgeving nodig voor een beter bestuur; vaak is niet duidelijk tot welke provincie een eiland behoort. Volgens de Jakarta Post is de naamgeving nodig om bij de Verenigde Naties de soevereiniteit over het volledige eilandenrijk te bevestigen.

Jakarta Post, 06.05.05
ANP-bericht in RD, 06.05.05

vrijdag 6 mei 2005

Koud

Er waait een koude wind vandaag. Volgende week, Pinksteren, willen mijn moeder en ik een paar dagen naar de caravan in Friesland. “Maar is het niet te koud?”, vraagt mijn moeder. “Nou, als de Elfstedentocht gereden wordt, gaan we niet”, zeg ik.
Hoewel… de caravan staat in één van de elf steden prachtig aan de vaart... kunnen we de schaatsers aan ons raam voorbij zien glijden…

maandag 2 mei 2005

Köninginnetag

Zaterdag heb ik naast zalig nietsdoen af en aan naar de life-uitzending van Koninginnedag op Duitsland 2 (ZDF) gekeken. Het verbaast mij steeds weer hoeveel aandacht de Duitse televisie aan het Nederlandse vorstenhuis schenkt. De Duitsers zijn niet alleen afhankelijk van Nederland voor ‘hun’ zeestrand, maar ook voor hun royalty. Bij het huwelijk van Alexander & Maxima en de bijzettingen van Claus, Juliana en Bernhard waren zelfs zowel Duitsland 1 als 2 een groot deel van de dag life met Nederland verbonden. Deze Koninginnedag bevond de ZDF zich op een ponton in de Amsterdamse Prinsengracht en een balkon in Scheveningen, beide posities ondersteund met een reporter die zich onder het publiek begaf. De Nederlandse uitzending is altijd al relatief saai, een gefilmde wandeling, wat gecompenseerd wordt door een hoog aandoenlijkheidsgehalte. De Duitse televisie had de camera minder dicht bij de koningin en was voor een groot deel afhankelijk van wat er toevallig langs ponton en balkon kwam en was daardoor nog saaier. Dat werd gecompenseerd door een schreeuwerig enthousiasme van de presentatoren, commentatoren en reporters, die als een Theo Koomen nog een spannende voorzet voor ogen toverden als de wedstrijd stillag. In het begin van de uitzending dacht de presentator dat al die Nederlanders deze dag uitsluitend vanwege koningin Beatrix en haar 25-jarig ambtsjubileum de straat op waren gegaan, in de loop van de middag drong tot hen door dat de feestvierders vooral ‘sichselbst feiern’.
Wel lukte het de ZDF-reporter in Scheveningen prins Willem-Alexander een kort interview te ontlokken. De reporter begon over watermanagement en opperde dat de prins zijn milieubewustzijn vooral van zijn vader geërfd had. De kroonprins wist in vloeiend Duits de aandacht direct naar de koningin te leiden en zei dat “meine Mutter” al in de jaren ’60 aandacht had gevraagd voor de Club van Rome en het milieu, maar dan men niet had geluisterd en dat maatregelen nog steeds hard nodig waren. De rest van de middag bleven de Duitse presentatoren enthousiast tegen elkaar herhalen dat zij de prins zèlf hadden gesproken, waar zij onderling een “Flasche Sekt” om hadden verwed.

zondag 1 mei 2005

Teksten van de paus

Het Amerikaanse Pew Forum on Religion & Public Life heeft bronnen verzameld over de nieuwe paus Benedictus XVI. Naast een biografie van kardinaal Ratzinger en reacties op zijn benoeming tot paus, gaat het om zijn preken en geschriften over onder meer sociale gerechtigheid, deelname van Rooms-katholieken aan het politieke leven, het homohuwelijk en de rol van vrouwen in het openbare leven.