zaterdag 31 mei 2014

Barneveld

Met stijgende verbazing heb ik een poosje het trending topic #Barneveld gevolgd op Twitter. Volgens de twitteraars zouden in Barneveld de "juichpakken" van supermarkt Jumbo "verboden" zijn. Dit zou dan zijn gebeurd omdat ze naar de duivel verwijzen of omdat de ontwerper homo is. In werkelijkheid heeft één filiaalhouder naar aanleiding van de reacties van een aantal klanten besloten de borden (niet de pakken, want die zijn al op) weg te halen. Van verbieden was geen sprake. Er zijn in Barneveld meer Jumbo's, maar die hebben geen klachten ontvangen en het juichpak is er zeer gewild.

De Barneveldse Krant heeft proberen te achterhalen waar de verwijzing naar de duivel vandaan komt, waar sommige media van spreken, want plaatselijke gelovigen zien die verwijzing niet. Wel zouden leden van de gereformeerde gemeente (zo leert navraag in een ander, kleiner dorp in de gemeente) onweer en donder als een natuurverschijnsel zien, waar de mens geen invloed op heeft, maar die van God afkomstig is. De uitdrukking "op hun donder geven" wordt als groffe taal beleefd, die je je kinderen niet leert. Daar hebben een paar klanten de supermarkthouder op gewezen en die heeft daarop besloten de borden weg te halen.

Misschien heeft de filiaalhouder zich onder druk gezet gevoeld - dat is niet goed - of misschien heeft hij spontaan gereageerd. De leiding van het Jumbo-concern en de ontwerper Roy Donders vinden dat de plaatselijke filiaalhouders het gewoon zelf moeten weten. Filiaalhouders van Jumbo in verschillende andere plaatsen, zoals in Ouddorp in Zuid-Holland, hebben het promotiemateriaal vanwege de slagzin al vanaf het begin niet gebruikt. Maar filiaalhouders in andere 'zwaar gereformeerde' plaatsen, zoals Voorthuizen (gemeente Barneveld), Nijkerk of Rijssen hebben geen moeite met het materiaal. "Ik leg uit dat de slogan een kwinkslag is rond de naam Donders", zegt bedrijfsleider Klaver van Jumbo Rijssen in het Reformatorisch Dagblad. De klanten die de slagzin vervelend vinden, begrijpen meestal de verwijzing naar de naam van de ontwerper niet (laat staan dat ze weten dat hij homo zou zijn). Zelf moet ik ook toegeven dat ik tot een paar dagen geleden nog nooit van Roy Donders had gehoord.

Nou kan je dit alles bekrompen en kortzichtig vinden of je kan vinden dat deze plaatselijke kruidenier een paar klanten te veel als koning behandelt, of om den brode zijn principes verkwanselt. Je kunt er zelfs plezier om maken. En ja, er is veel hypocrisie. Maar ik maak mij toch een beetje zorgen over de achterlijkheid van het trending twittervolk en sommige media die de boel bij elkaar verzinnen, er de naam "Barneveld" op plakken, om er vervolgens onbeschaamd op te kunnen schelden.

Zie ook:
Barneveldse Krant
Reformatorisch Dagblad


woensdag 21 mei 2014

Reisstijl

Vanmorgen ontving ik van de provincie Utrecht een persbericht. Zoals gebruikelijk stond onder het bericht een waarschuwing: "Openbaarmaking, vermenigvuldiging, verspreiding en/of verstrekking van deze informatie aan derden is niet toegestaan." Het publiceren van persberichten van de Provincie is dus strikt illegaal. Een soort verzetsdaad. Ik heb een grote hekel aan dit soort overgejuridiceerde standaard-teksten onderaan een mail. Ik noem het #disclaimerfetisjisme. Of je houdt je er aan - en publiceert dan dus ook geen persberichten van de Provincie meer - óf je trekt je er niks van aan - en dat is ook de bedoeling, maar dan zijn het loze teksten geworden. En dat zijn het ook. Loze teksten.

Dan nu (een fragment uit) het persbericht.

Rijdt u graag auto, bent u tevreden met uw stalen ros of is de bus uw favoriete vervoersmiddel? Bent u een autoverlanger of OV-liefhebber? Doe de Reisstijltest Midden-Nederland op GoedopWeg.nl en ontdek welk reistype u bent. U maakt dan meteen kans op een personal bike [dat is, neem ik aan: een eigen fiets] ter waarde van € 1.000. De online test bestaat uit 25 vragen en duurt ongeveer twee minuten. Op basis van uw antwoorden wordt u ingedeeld in één van de acht types: van bewust autoloze tot ontevreden reiziger. Meedoen kan komende periode via Goedopweg.nl/reisstijltest.

Ik heb de test gedaan en blijk een "gemotiveerde reiziger" te zijn. De beschrijving van mijn profiel slaat echter nergens op. Gewoon bizar. Ik zou, volgens mijn profiel, vinden dat ik te vaak de auto pak - terwijl ik geen auto heb - en ik zou een hekel hebben aan busreizen. Ik moest heel lang nadenken bij de eerste vraag of ik de laatste 12 maanden wel eens auto gereden heb. Ik beschik via MyWheels over een groot wagenpark, maar heb zelden een auto nodig, omdat ik loop, fiets en met het openbaar vervoer reis. Op mijn zeventiende heb ik gekozen voor "selectief gebruik van de vervoersmiddelen" (zo formuleerde ik dat toen en daar heb ik mij altijd aan gehouden). Verder geniet ik van elk busritje, of het nu een kort stukje door de Utrechtse binnenstad is of een rit naar Londen of Spanje.

Kortom, doe de test, maar geloof er niet in.

donderdag 1 mei 2014

Vreemde ogen

De rechter buigt zich er over of het is toegestaan in het stemhokje een selfie te maken, een foto van je zelf, in dit geval met je stembiljet, een stemfie. Ik was nogal verbaasd toen ik bij de laatste verkiezingen een zelfgemaakte foto zag van D66-fractievoorzitter Alexander Pechtold in het stemhokje met zijn stembiljet in de hand. Ik vond dat een principiële doorbreking van het stemgeheim. Juist van D66, een partij die bescherming van privacy terecht hoog in het vaandel heeft staan, had ik dat niet verwacht. Ik was erg verbaasd dat dit was toegestaan en nog meer dat er door sommigen zelfs toe werd opgeroepen.

Vandaag hoorde ik iemand zeggen: "Maar het stemgeheim is toch geen plicht?" Weer was ik verbaasd. Het is nooit toegestaan iemand mee te nemen in het stemhokje. Zelfs al zou je dat willen. Ik ben mij bewust van die regel, al zolang ik stemrecht heb. Er is wel eens discussie over geweest of je je kind mee mag nemen het stemhokje in of dat een slechtziende of iemand met een andere beperking iemand mee mag nemen om te helpen. In principe mag dat niet - er zijn in bepaalde gevallen uitzonderingen mogelijk. Als iemand zonder hulp geen stem kan uitbrengen, is er een ander belang en recht in het geding. Uitzonderingen.

Door een 'selfie' nodig je anderen uit mee te gaan in het stemhokje. Je laat je stembiljet zien - het idee is om dit te doen zodra je gestemd hebt en op het biljet is dan mogelijk te zien op wie je gestemd hebt of in elk geval een groot deel van de kandidaten waarop je niet gestemd hebt. Weg van het stembureau mag je iedereen alles vertellen wat je wilt, dus ook wie je hebt gestemd. Maar het stembiljet in het stemhokje is een verplicht geheim. In het stembureau sta je er letterlijk en figuurlijk alleen voor. Een ander heeft niets met het uitbrengen van jouw stem te maken en je mag een ander daar ook niet bij uitnodigen. Ook niet via een camera. De voorzitter van het stembureau, en de wet, zouden dat niet moeten toestaan.

Er is een reden voor dat je niemand mag meenemen en die is gebaseerd op aloude wijsheid. Niemand mag druk op je uitoefenen of zelfs maar kunnen uitoefenen. Na alle politieke discussies en campagnes ben je op dat ene moment volledig vrij om te kiezen wie je wilt. Je echtgenoot, je kind, je ouders, je buren, je kerk, je partij, niemand mag enige druk kunnen uitoefenen op dat moment. Vreemde ogen kunnen dwingen. Daarom mogen vreemde ogen niet worden toegestaan in het stemhokje. Ook niet het oog van de camera. Ook niet die van jezelf.