donderdag 31 december 2015

Vuurwerk

Woensdagavond met angst en beven boodschappen gedaan. Op de terugweg gooide een onzichtbaar iemand vuurwerk naar me over een hoge muur.

zondag 27 december 2015

woensdag 23 december 2015

Habemus papam

Vandaag even bij de paus langs gegaan.

Foto door Ytzen Lont. Paushuize met het onlangs onthulde standbeeld van de Nederlandse paus Adrianus VI (1522-1523) op de hoek van Pausdam, Kromme Nieuwegracht en Nieuwegracht in Utrecht.

zaterdag 19 december 2015

International rescue

Terwijl ik vanmorgen de hond (van vrienden) uitlaat langs de Utrechtse singel in een miezerige regen, speelt de beiaardier van de Dom "Let it snow, let it snow, let it snow".

Intussen heb ik vanuit het hoofdkwartier vandaag al weer contact gehad met Sierra Leone (waar een vriendin binnenkort geopereerd moet worden), dat andere SL, Sri Lanka, waar de baasjes van de hond door het regenwoud zwerven, en Mumbai, India. Dat laatste nogal onverwachts. Gisteravond volgde ik via RTV Utrecht het nieuws over een uitslaande brand in een verzorgingshuis in Zeist. Daar woont een vrouw die ik al sinds mijn kinderjaren ken en die ik van tijd tot tijd bezoek. Haar zoon woont ver weg, helemaal in Maastricht, dus ik stuurde hem een berichtje met de vraag of hij het nieuws volgde en in contact stond met zijn zussen. Ik kon hem gelukkig inmiddels melden dat de brand was geblust en dat er geen gewonden waren. Wel moest een aantal bewoners hun appartement verlaten. Vannacht om vier uur kreeg ik antwoord dat hij in Mumbai zat (nog wat verder dan Maastricht dus), net was opgestaan en het nieuws nog niet had gehoord. Hij zou overdag contact opnemen met zijn zussen. Voor de (veelal demente) bewoners moet het een onrust gevende ervaring geweest zijn. De bewoonster die ik ken is binnenkort jarig en ik hoop haar gauw weer eens te bezoeken.

Intussen zit ik met mijn Sierra Leoonse vriendin nog even onze wederzijdse eetgewoontes door te nemen. Ze was geschokt door mijn mededeling dat ik zojuist brood heb gegeten als lunch. Voor haar is een dag zonder rijst een dag niet geleefd.

-------------
PS 1. Zojuist bericht uit Mumbai: in Zeist is het goed. Zijn moeder is gisteravond gewekt door een brandweerman maar mocht al weer terug naar bed voordat ze bij de lift waren en ze is rustig verder gaan slapen.


PS 2. Terwijl ik aan het begin van de avond de hond weer uitlaat, krijg ik tijdens de wandeling een telefoontje uit 030, dus even denk ik dat het een lokaal gesprek is, maar het is mijn bank in Berlijn, ook 030. Al een paar maanden worden mijn pinbetalingen niet goed weergegeven bij het internetbankieren. Ik hoop dat de bank gauw met een oplossing komt. De bank belt straks weer en dan gaan we achter de computer kijken wat er precies aan de hand is. Een echt internationaal dagje dus vandaag, terwijl ik er niet voor de grens over hoef.

zaterdag 12 december 2015

Begin Vinex Houten

Vandaag woon ik 18 jaar in Houten. Het was het begin van de Vinex-wijk Houten-Zuid.

* 12-12-1997 *

zaterdag 5 december 2015

Gesprekstechniek

Nou dacht ik, dat ik gevraagd was om de redactie van het wekelijkse radio-programma over de lokale politiek te ondersteunen, maar toen ik in de studio aankwam om een kijkje te nemen, bleek dat het de bedoeling is dat ik het programma ga presenteren. Gelukkig mag ik er nog even over nadenken. - Ytzen Lont, Facebook, 5-12-2014

Een jaar geleden was ik door een bizar misverstand bijna radiopresentator geworden, maar nee, het is echt niks voor mij. Ik heb het één keer geprobeerd en het vervelendste vond ik nog dat ik echt geen idee had waar ik het over had, want mijn woorden verschenen als ik ze uitsprak vervolgens niet vóór mij. Dus waar waren ze dan gebleven? En dan moest ik tussendoor ook nog naar muziek luisteren, waardoor ik nog meer afgeleid raak. Als ik schrijf (op papier of scherm) zie ik daarna wel waar het over gaat en of ik met die woorden iets kan of moet. De hoofdredacteur zei tegen mij: je moet het gewoon zien als een gesprek. Maar elk 'gesprek' is de moeilijkste en meest geavanceerde communicatietechniek die er bestaat. Een verheven staat die ik wel nooit zal bereiken.