Carnavalvrij Nederland

Swinkels Family Breweries N.V. is de holdingmaatschappij van o.a. Bavaria NV, Palm NV en Holland Malt, zo lees ik in het persbericht dat ik zojuist ontving. Nou lust ik geen bier en toevallig hoorde ik onlangs dat bierdrinkers geen Bavaria lusten. Bavaria heeft daar wat op verzonnen en is een reclamecampagne begonnen. Iedereen - of je er nou aan doet of niet - moet met carnaval twee dagen vrij krijgen. Op kosten van de baas. Geen wonder dat al bijna 100.000 mensen de petitie hebben ondertekend, al dan niet onder invloed van Bavaria. Ik wil ook wel dagenlang feesten op kosten van de baas. Alleen heb ik geen baas. Helaas vermeldt Bavaria er ook niet bij waar de werkgevers dat geld vandaan moeten halen. Salarisverlaging? Op andere dagen harder werken? De twee kerstdagen inleveren? Van mij mag het. Maar zeg dat er dan bij.

De eerste keer dat ik de campagne voorbij zag komen, begreep ik de oproep voor "carnavalvrij" verkeerd. Ik dacht dat de initiatiefnemers pleitten voor een carnavalvrij Nederland. Maar om het feest nou helemaal uit te bannen, dat vond ik dan weer een beetje te ver gaan. Iedereen z'n feestje. 

In de campagne van het biermerk roept een oud-voetballer vertwijfeld: "Waarom moet ik voor mijn feest twee vrije dagen inleveren?" Kennelijk is zijn interesse voor dit feestje nou ook weer niet zo groot dat hij dat er voor over heeft. Hij wil wel carnaval vieren, maar dan moet iemand ánders er voor betalen.

Want echt, vrije dagen kosten geld. Jarenlange pleidooien om van Bevrijdingsdag een vrije dag te maken, zijn steeds op niets uitgelopen omdat het te duur was. En voorstellen om ook maar één traditionele christelijke feestdag in te leveren voor een ander feest, stuitten steeds op hevig protest. Dat weten de reclamemakers van het biermerk natuurlijk ook best. Zoals ze ook als geen ander weten dat reclame maken duur is. Tenzij het gratis kan. 

Eind jaren '70 - ik was begin 20 - maakte ik voor het eerst van m'n leven het carnaval mee, met een paar vrienden in Uden. Het is mijn ding niet en zal het nooit worden, maar toen ik een kind van vier zag meedeinen met de muziek drong ineens tot mij door wat een volksfeest het is. Sinds die dag bekijk ik carnaval altijd met respect. Respect is niet het eerste wat deze campagne voor feestvieren op kosten van een ander bij mij oproept. 

Misschien ga ik toch maar eens een petitie ondertekenen voor een carnavalvrij Nederland. 


---
P.S. Voor wie geen genoeg kan krijgen van (lezen over) vrije dagen: 
lees mijn 'verhandeling' over erkende feestdagen (blog 17.10.2006).