Wat een vreselijk slechte live uitzending van CNN over de terugkeer van de SpaceX Dragon in de Golf van Mexico. Zondagmiddag heb ik ruim een uur zitten kijken. De 'landing' (eigenlijk 'zeeïng') verliep voorspoedig. Na een eerste controle werd de ruimtecapsule aan boord van het bergingsschip gehesen en daarna duurde het nog een uurtje of zo voordat de twee astronauten, Bob Behnken en Doug Hurley, de capsule mochten verlaten. Als kind zag ik de landingen van de Apollo-vluchten. De beelden waren dan meestal van grote afstand te zien vanuit een helikopter of het bergingsschip. Over de terugkeer van de rampvlucht van de Apollo 13 heb ik geschreven in mijn jeugddagboek.
De bemanning werd indertijd dobberend in zee uit de capsule gehaald en voer dan met een rubberboot naar het bergingsschip. Maar nu werd de capsule met bemanning en al aan boord gehesen, wat natuurlijk veel veiliger is. Aan boord stonden een paar vaste camera's van dichtbij op de capsule gericht. Het beeld was desalniettemin nogal slecht, waarschijnlijk omdat het een livestream was via een internetverbinding. Dat moet toch beter kunnen, dacht ik. Maar dat lag niet aan CNN, het waren de beelden die Nasa leverde.
Vervolgens zagen we een uur lang mannen in zwarte shirtjes met een mondkapje op druk heen en weer lopen. Ze waren kennelijk vooral bezig om gassen rond de capsule te meten die konden zijn vrijgekomen tijdens de terugkeer in de dampkring. Die moesten eerst onder een bepaalde waarde zijn voordat de capsule kon worden geopend. Ook dat lag niet aan CNN.
Intussen deed CNN waar de zender goed in is: een blik ratelaars opentrekken, commentatoren die de tijd vol moeten ratelen als er niets te vertellen is. Ze bleven een uurlang ratelen dat we in afwachting waren van het moment dat de astronauten de capsule mochten verlaten, dat het lange wachten beslist geen reden was voor ongerustheid en dat er dus geen reden was voor ongerustheid. O ja en dat er echt geen reden was voor ongerustheid. Dat konden we zelf ook nog wel zien, want de mannen rond de capsule hadden geen beschermende kleding aan, behalve mondkapjes, maar als we er van uitgaan dat de SpaceX openbaar vervoer is, dan vallen mondkapjes niet op. Het zag er helemaal niet zo spacey of spannend uit, het leek eerder op de backstage crew van een popfestival. Die hooguit wat spacecake hadden gegeten.
Omdat Amerikanen kennelijk niet tegen stilte kunnen (misschien was de terugkeer dáárom ook niet in de Stille Oceaan, zoals vroeger), schakelde CNN een deskundige bij, die wist te vertellen dat de astronauten na twee maanden verblijf in het internationale ruimtestation ISS graag hun gezin en de hond terug zagen. (De afgelopen maanden heb ik een paar keer vanuit mijn zolderraam naar de ISS gezwaaid, daardoor moeten ze zich toch minder eenzaam hebben gevoeld.) Intussen was het moment dáár, waar we een uur op hadden gewacht. Terwijl de deskundologe doorratelde over de kinderen en de hond, zagen we - dat wil zeggen: wie goed oplette - de eerste astronaut uit de capsule komen en in zijn ruimtepak op een stretcher getild worden. Was het Bob of Dough? Ging het goed of slecht? Wie zal het zeggen? Er was kennelijk niemand van de redactie, presentatie of regie van CNN die doorhad, dat dit het moment was waarop we hadden gewacht. Pas toen de astronaut op de stretcher al weer buiten beeld was afgevoerd, drong het kennelijk tot de Anchor van CNN door dat er iets aan boord was veranderd. De blinde presentatrice vroeg aan de ratelende deskundige: "Wat zien we hier?" "Het spijt me", was het antwoord van de deskundige, "ik werk vanuit huis, ik kan de beelden hier niet zien."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten