Zaterdagavond om vijf over zeven stopt er een grote witte bestelwagen voor de deur. Ik zie hem door het keukenraam en begrijp direct wat hij komt brengen. Vrijdagmiddag om vier uur ben ik namelijk gebeld door de secretaris van de rechtbank, met het bericht dat de rechter nog diezelfde dag uitspraak zal doen in de zaak die nu al een jaar loopt.
Ik zwaai de voordeur open en roep tegen de koerier: "U bent een jaar te laat!"
Hij kijkt wat verbouwereerd, maar ziet dan hoe blij ik reageer als hij mij de post overhandigt.
Het is een dunne envelop. Het vonnis heb ik snel gelezen.
Mijn beroep is gegrond verklaard.
Volgens de rechter valt niet in te zien dat een lagere dan de in de Wet op de Huurtoeslag genoemde basishuur geen commerciële huurprijs kan zijn. Dit volgt ook niet uit de wet. De verweerder heeft onvoldoende gemotiveerd dat geen sprake is van een commerciële huurprijs. De rechtbank draagt verweerder op binnen zes weken een nieuw besluit te nemen.
De rechtbank veroordeelt ten slotte de verweerder tot het vergoeden van de door mij opgevoerde proceskosten van €3. Ik heb de tegenpartij eens flink uitgeknepen door naar de zitting te reizen met de trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten