ChristenUnie en PvdA willen malafide incassobureaus aanpakken. Het gaat om unfaire praktijken als te hoge rente of kosten, facturen voor niet verleende diensten en intimidatie. Na drie overtredingen moet het bedrijf stoppen en wordt het voor vijf jaar uitgeschreven uit het incassoregister. Carola Schouten van de ChristenUnie noemt dit "three strikes out".
Het aanpakken van deze praktijken vind ik een goede zaak, maar ik heb een hekel aan de term "three strikes out". Om te beginnen heb ik weinig met sport. De term komt uit het baseball, een immens populaire sport in Amerika, maar in Nederland niet wijdverbreid. Toch zullen de meesten hier te lande de term wel kennen, ik leerde het principe al bij gym op de middelbare school. Maar al heb ik het niet zo op sporttermen en amerikanismen, daar ligt niet mijn bezwaar. Een term als "gele kaart", die uit onze eigen volkssport voetbal komt, wordt ook breed gebruikt in politiek en maatschappij.
Mijn weerzin tegen deze term is politiek. "Three strikes out" duidt ook op wetgeving in Amerika die het rechters verplicht om verdachten na drie overtredingen verplicht een voorgeschreven hoge straf op te leggen. Op deze conservatieve wetgeving kwam veel kritiek, omdat het de rechters geen ruimte meer gaf om een afweging te maken in concrete situaties, met individuele daders en slachtoffers van vlees en bloed. De term is wat mij betreft daardoor zwaarbeladen.
Met het principe van het opleggen van een hogere straf of uitsluiting na herhaalde overtreding en na het verknallen van een laatste kans, daar ben ik het wel mee eens. Maar een term die van straffen een sport of een automatisme maakt, mag wat mij betreft aan de andere kan van de oceaan blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten