donderdag 20 november 2025

Cows to South Africa

Thursday November 20th, 2025, I went to a lecture in the Frisian provincial archive and library Tresoar by the author Froukje Santing about her book 'Pake en zijn vee, een reis naar Zuid-Afrika in 1911' (Granddad and his cattle, een trip to South-Africa in 1911). I catalogued the book for my library, and added my notes about the lecture. In this blog I add an English translation of my notes. 



Publisher's information (translated from Dutch): In her grandmother's attic, Froukje Santing discovered that her grandfather, Gerben (1883-1942), had left for South Africa at the beginning of the twentieth century. What possessed a poor farm hand from Southwest Friesland to travel to the Cape with Frisian breeding cattle? A hundred years later, she retraces his steps, uncovers a lost family history, and more. "Pake and his Cattle" tells the intriguing story of international agricultural ties between Friesland and South Africa in the aftermath of the Boer War (1899-1902), demonstrating the importance of the renowned Frisian breeding cattle worldwide. Froukje Santing (born 1956) studied World Religions in Leiden and Islam in the Modern World at the University of Amsterdam. She lived in Turkey for seventeen years, where she worked as a correspondent for NRC Handelsblad and Radio 1 Journaal. She currently works as a writer and journalist for De Groene Amsterdammer, among others, and for many years was vice-chair of PEN Netherlands, the writers' organization that advocates for endangered writers worldwide.

Lunch lecture by Froukje Santing at Tresoar in Leeuwarden on 20/11/25

Grandfather Gerben Heslinga, born in 1883, died in the cold winter of 1942. During an exhibition of personal letters at the Fries Museum at Leeuwarden, Froukje Santing recalls a notebook or booklet in her grandmother's attic in Oosterwierum (Friesland) with the inscription "Boerenoorlog 1903."  (Boer War). She investigates and discovers that her grandfather Gerben traveled to South Africa as a milking hand in 1911 and returned via Southampton and Germany in 1914. On the archives website AlleFriezen.nl, she finds his government registration card with registration of his departure and return. With great difficulty, she found a 1912 file in the archives of the former municipality of Baarderadeel (Mantgum), titled "Statement of Relocations to Other Countries 1911," which stated that her grandfather had left for South Africa in 1911 to "improve his position" and had left no debts. He departed from Southampton by ship on November 4, 1911, and returned to Southampton by ship on April 22, 1913.

The Frisian Studbook (pedigree) was established in 1879, and from 1881 onward, Frisian pedigree cattle were exported to South Africa. During the Boer War, these exports stalled, but after the war ended in 1902, exports peaked again. Major exporters were the Schaap and Kuperus companies. Advertisements appeared in Frisian magazines for livestock assistants to accompany these exports and care for the animals or to provide instruction to farmers in South Africa. The focus in the Netherlands is primarily on the defeated republics Oranje Vrijstaat (Orange Free State) and Transvaal.

Froukje Santing runs into problems with her archival research, and no one in her family knows anything about her grandfather's journey to South Africa. She decides to travel to South Africa herself. Based on various documents (including an export receipt from the Schaap company in 1905, a dissertation by a South African woman on Frisian breeding cattle, and farm names), she maps out a route past farms in South Africa. (Schaap 1905: Cape Town - Port Elizabeth - to Oranje Vrijstaat and Transvaal). She calls a whole string of travel agencies, but no one can help her until a Dutch travel agency number is answered in Pretoria by a Frisian woman who moved to South Africa ten years ago. She arranges a car and driver and books overnight stays in remote locations. A journey that lasts about a month. However, she can find no evidence that her grandfather Gerben ever visited any of those farms. Emotionally, she comes closest to the story through an old, neglected cow shed from 1902, where she takes photographs. In her book, she describes various stories from her visits to the farms. Upon invitation, she makes a short detour and meets two sisters who own a large farm (plaas) in Volksrust.

Empty-handed, she returns to the Netherlands and faces the choice of abandoning her project or, based on the information she has gathered, telling the general story of the dairy farmhands and the Frisian cattle that left for South Africa shortly after the Boer War. She thinks about it for nearly a year. She decides to accept an invitation from the two women in Volksrust, returns to South Africa, and stays there for about seven weeks. She decides to tell the story of the larger history.

Following her lecture, the author answers a few questions from the audience. She talks about the fear and unrest among white farmers due to the robberies and farm murders. In Volksrust, she was instructed to lock her bedroom and not to come out if a robbery occurred. The farm is secured with gates and access codes. The two sisters inherited the 1,282-hectare farm. They have stopped farming and no longer own livestock, but have leased 1,000 hectares of their farm and another 1,000 hectares of their other nearby farm to a larger company. Based on the 2,000 hectares of leased land to a larger company, one sister works as a manager. The other sister runs a goat farm. To survive on a farm, you need at least 1,000 head of cattle. The farms, fields, and houses are very large, but income is scarce.

She stayed in Volksrust during the summer, but temperatures in this area fluctuate from 5 to 18 degrees Celsius, with heavy rains and even hailstorms, which sometimes damage crops (like maize).

Someone in the audience asks if her grandfather was involved in the church and whether anything about him can be found in the church archives. Froukje Santing points out that her grandfather was only in South Africa for a short time, perhaps even wandering around there, never settling, a "passerby." He traveled on a passenger ship without livestock; she suspects he did have a contract to work at a specific farm. Some farm hands also left with a small travel allowance but had to find work there. Wages were sometimes paid in a gradual buildup of land ownership, but that was only useful for farmers/hands who wanted to stay and eventually build their own farms. She also points out that emigration to South Africa was not large-scale; many more Dutch people left for Canada and the US, where Frisian and Dutch communities emerged. Such Frisian communities are not found in South Africa. Moreover, the South African archives are not very good.



woensdag 19 november 2025

Things happen

TRUMP'S JACHT

New York Times: Trump Praises Saudi Prince and Dismisses Question About Killing of Journalist

Hosting Crown Prince Mohammed bin Salman, President Trump brushed off the murder of Jamal Khashoggi by Saudi agents, saying, “Things happen.” Fighter jets and investment deals are on the leaders’ agenda today

Kroonprins Mohammed bin Salman van Saoedi Arabië is op bezoek in het Witte Huis. Trump prijst de prins en wuift vragen van journalisten over de moord op een journalist weg. Op 2 oktober 2018 werd Jamal Khashoggi in de Saoedische consultaat in Instanboel) vermoord.

Naar aanleiding van Trump en Khashoggi heb ik mijn blog van 3 december 2018 nog eens teruggelezen: Trump's jacht. Voor wie zin heeft in een 'long read' over... ja, waarover eigenlijk? Over George H.W. Bush, over Donald J. Trump en een interview met de Playboy in 1990, hoe ik in 2012 Trump al eens heb geretweet op Twitter, hoewel ik absoluut geen idee had wie hij was, over Adnan Khashoggi, een oom van de in 2018 vermoorde Jamal, over Khasshoggi's Ship, waarover de rockband Queen zingt en dat een rol speelde in de James Bondfilm Never Say Never Again, het schip dat Trump kocht van de failliete Khashoggi, liet opknappen in Makkum en toen hij de rekening niet kon betalen hij dan maar besloot de Friese werf op te kopen en door te verkopen aan Damen Shipyards. Zelfs mijn huisgenoot Foday komt in het verhaal voor als bruggenbouwer bij Fead Ships, waar ook de Makkumer werf toe behoort. En de Lockheed-affaire, die onze prins Bernhard uit zijn uniform stripte, komt voorbij omdat oom Khasshoggi daarin een grote rol speelde.

Trump: "Het zijn requisieten voor de show."
Playboy: "En wat is de show?"
Trump: "De show is 'Trump' en hij is overal uitverkocht. Ik heb er lol aan gehad en ik zal er lol aan blijven beleven. Ik denk dat de meeste mensen er van genieten".

Zie Styloblog Trump's jacht, met links naar diverse bronnen


YouTube - Queen: Khashoggi's Ship

maandag 17 november 2025

Amerikaanse bisschoppen: steun immigranten

Naar mijn indruk heeft de verklaring van de Amerikaanse bischoppenconferentie in Baltimore over immigratie te weinig aandacht gekregen. 

Op 12 november gaven de Amerikaanse bisschoppen een speciale verklaring uit, waarin ze hun zorgen uitten over de omstandigheden van immigranten in de Verenigde Staten in het huidige politieke klimaat. De bisschoppenconferentie nam de verklaring aan met 216 stemmen voor, vijf tegen en drie onthoudingen. 

De volledige verklaring is hier te lezen

De bisschoppen verklaren verontrust te zijn over het immigratiebeleid. Ze maken zich zorgen over de omstandigheden in detentiecentra, het gebrek aan toegang tot pastorale zorg en het schenden van de bijzondere status van kerken, ziekenhuizen en scholen. Ze vinden het droevig te zien dat ouders bang zijn om opgepakt te worden als ze hun kinderen naar school brengen. 

Ondanks alle barrières en vooroordelen hebben generaties van immigranten een enorme bijdrage geleverd aan het welzijn van het land, aldus de bisschoppen. "Wij als katholieke bisschoppen houden van ons land en juist daarom voelen we ons genoodzaakt onze stem te verheffen ter verdediging van de door God gegeven waardigheid". 

De katholieke leer roept naties op om de fundamentele waardigheid van alle mensen te erkennen, ook die van immigranten. De bisschoppen pleiten voor een zinvolle hervorming van de immigratiewetten en procedures. Menselijke waardigheid en nationale veiligheid staan volgens de bisschoppen niet met elkaar in conflict. 

De bisschoppen erkennen dat landen de verantwoordelijkheid hebben hun grenzen te reguleren en een rechtvaardig en ordelijk immigratiesysteem in te voeren, in het algemeen belang. Zonder dergelijke processen lopen immigranten het risico slachtoffer te worden van mensenhandel en andere vormen van uitbuiting. De bisschoppen verzetten zich tegen willekeurige massadeportatie. Zij pleiten voor een zinvolle hervorming van het immigratiebeleid in goede dialoog. 

De leer van de Kerk berust op de fundamentele zorg voor de mens, geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God (Genesis 1:27). De prioriteit ligt bij de meest kwetsbaren: de weduwe, de wees, de arme en de vreemdeling (Zacharia 7:10). Jezus werd omwille van de mensen arm (2 Korintiërs 8:9) en wordt in "de minste van dezen" gevonden (Matteüs 25). De zorg voor de naaste en en immigranten is een antwoord op Gods opdracht om lief te hebben zoals Hij ons heeft liefgehad (Johannes 13:34).

"Aan onze broeders en zusters, immigranten, wij staan ​​u bij in uw lijden, want wanneer één lid lijdt, lijden alle leden. U bent niet alleen!"

De bisschoppen zien met dankbaarheid dat veel geestelijken en kerkleden al immigranten begeleiden en helpen bij het vervullen van hun basisbehoeften. Zij dringen er bij iedereen van goede wil op aan om dergelijke inspanningen voort te zetten en uit te breiden.




vrijdag 14 november 2025

Zoeken naar gas in Utrecht

Terwijl in Groningen weer de grond schudt, vechten ook Houten en andere Utrechtse gemeenten tegen gasboringen. 

Donderdag 20 november behandelt de Raad van State in een zitting het beroep van Vermilion Energy Netherlands BV tegen de provincie Utrecht en een groot aantal Utrechtse gemeenten. Het bedrijf vraagt in kort geding een voorlopige voorziening om weer naar gas in de regio te mogen speuren. 

In 2022 heeft de rechbank in Utrecht een streep gezet door een besluit van de minister van Economische Zaken, waarin de minister op verzoek van Vermilion een oude en al bijna vergeten vergunning uit 2007 verlengde. Daarmee kon het bedrijf op zoek naar koolwaterstoffen (gas en olie) in de Utrechtse grond. De Stichting Laat Woerden Niet Zakken rook gas en trok aan de bel. Dit schudde de provincie Utrecht en gemeenten wakker, die met succes bij de rechter aanklopten om de vergunning te vernietigen. In afwachting van een definitieve uitspraak van de Raad van State vraagt het bedrijf nu om een voorlopige voorziening. 

----------

Betrokken partijen: Vermilion Energy versus Provincie Utrecht, de gemeenten Bunnik, Houten,  Nieuwegein, Oudewater, Stichtse Vecht, Utrecht, Vijfheerenlanden, Wijk bij Duurstede, Woerden, IJsselstein en de minister van EZK. 

Ik heb een dossier Gasboringen Utrecht opgesteld met achtergrondinformatie. 






maandag 10 november 2025

Blauwdruk voor democratisch Israël-Palestina

 "How to end Israeli apartheid" door Jonathan Adler, in +972 Magazine 05-11-2025

Samenvatting: Een blauwdruk voor democratie in Israël-Palestina

Dit artikel is een interview met Michael Schaeffer Omer-Man en Sarah Leah Whitson, auteurs van het nieuwe boek “From Apartheid to Democracy: A Blueprint for Peace in Israel-Palestine.” Het boek biedt een gedetailleerde routekaart voor een overgang van de huidige 'één-staat realiteit' van bezetting en apartheid naar een democratische toekomst in Israël-Palestina.

Hoofdpunten van de blauwdruk

De auteurs stellen dat de status-quo van permanente bezetting, apartheid en belegering na de gebeurtenissen van 7 oktober 2023 onhoudbaar is geworden. Ze beargumenteren dat het decennialange streven naar een twee-statenoplossing via het Oslo-proces is mislukt.

De door hen voorgestelde blauwdruk heeft twee kritische elementen die de mislukte aanpakken uit het verleden omkeren:

Driejarig transitieplan

Het plan voorziet in een driejarige overgangsperiode onder een tussentijdse regeringscoalitie (caretaker government).

Rol van de Internationale Gemeenschap

De auteurs erkennen dat het onwaarschijnlijk is dat Joods-Israëliërs vrijwillig hun macht zullen opgeven. Zij stellen dat internationale druk essentieel is om de bezetting onhoudbaar te maken, vooral in de nasleep van de 'genocide in Gaza' en de toenemende internationale isolatie van Israël.

Zij hopen dat hun blauwdruk een alternatief beleidsvisie biedt om de huidige sancties, boycots en desinvesteringen te sturen. Hoewel er op dit moment misschien geen onmiddellijk "venster van opportuniteit" is in de hoogste beleidskringen, geloven zij dat het normaliseren van nieuwe ideeën binnen het bredere buitenlandbeleid cruciaal is om toekomstige leiders en denktanks te bereiken.