Wat zijn jullie eerste pak 'm beet zeven baantjes eigenlijk geweest?— Armen Hakhverdian (@hakhverdian) August 8, 2016
Het brengt mijn gedachten terug bij mijn eigen eerste baantjes. Daarover wil ik de komende dagen vertellen. Eerder beschreef ik mijn eerste 'baantje': in opdracht van mijn vader ons eigen huis schilderen, waarbij ik meteen de houten keukentrap helemaal wit verfde. Daarna steeg ik snel op de ladder.
(2) Phonogram
In 1970 was mijn vader gestopt met zijn bouwbedrijf Bouwindustrie Barneveld (BIB) en als bouwkundige gaan werken bij Philips Phonografische Industrie (PPI) ofwel Phonogram. Hij regelde daar - ik denk in 1971, ik was nog net 15 - een vakantiebaan voor mij. Op maandagmorgen moest ik mij melden bij de fabriek aan de Torenlaan. Daar stonden tientallen jongeren klaar om aan de slag te gaan. Iemand van personeelszaken ging op een verhoging voor de groep staan en riep mijn naam. Iedereen ging de fabriek in - behalve ik. Mijn vader had - heel verstandig trouwens, maar het schaamrood stond mij op dat moment op de kaken - een kantoorbaan voor mij geregeld. Ik moest mij een paar straten daar vandaan in een prachtige oude villa melden bij de afdeling Voorcalculatie en Planning. Daar kreeg ik grote stapels jaarverslagen op mijn bureau, in rode omslagen, met de omzetcijfers van Phonogram in alle landen van de wereld. Ik moest de cijfers in tabellen en grafieken zetten. Met een dikke zwarte tekenpen op rose millimeterpapier. Toen ik bijna klaar was, kwam de chef mijn werk controleren. Hij zag de optellingen en riep ineens in extase uit: "dan zijn we de grootste ter wereld!" Op basis van mijn cijfers bleek Phonogram zijn grootste concurrent CBS voorbij gestreefd te zijn. Ik kan mij tot op de dag van vandaag niet voorstellen dat men zulke constateringen aan een tiener overliet, maar goed, zo kwam het toen op mij wel over. Het kan zijn dat Philips daarna zijn winstverwachting nog wel wat heeft moeten bijstellen op grond van een rekenfoutje of het uitschieten van mijn tekenpen. Mijn rekenkunst en fijne motoriek zijn nu eenmaal niet mijn sterkste eigenschappen. Ten slotte moest ik naar het hoofdkantoor aan de Amalialaan om fotokopieën te maken van mijn werk. In die tijd was het nog niet zo dat een bedrijf zomaar eventjes op elke afdeling een kopieerapparaat kon neerzetten. Ik zie mij nog sjouwen door de straten van Baarn, gebukt onder dikke stapels papier en om de zoveel meter even uitpuffend op een tuinmuurtje. De rapporten moesten vervolgens naar alle vestigingen in de wereld gestuurd worden.(2) Phonogram
Nog een herinnering aan die tijd. Bij de ingang van het hoofdkantoor lag een stapel net afgeleverde kranten. De New York Times. Het was voor het eerst dat ik die krant zag. Met op voorpagina de Pentagon Papers. De NYT publiceerde in die tijd de geheime rapporten over de Amerikaanse geheime operaties in Vietnam, Cambodja en Laos.Al begreep ik niet helemaal waar het over ging, het maakte grote indruk op mij.
Meer over Philips/Phonogram * Phonogram UK * CBS & Phonogram Sales Up (1972)
In het Phonogram-hoofdkantoor aan de Amalialaan is nu Universal Music gevestigd
Zie ook: EMI/Bovema
Volgende keer: (3) Stationsfietsenstalling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten