dinsdag 14 augustus 2018

Bot

Vandaag ontvang ik twee exact gelijke brieven (beide met kenmerk KM-TO-SDM-3) van netbeheerder Stedin. Daarin schrijft Stedin dat ik heb aangegeven dat ik mijn meterstanden automatisch wil laten doorsturen naar mijn energieleverancier en dat Stedin deze functie per 10 augustus 2018 voor mij heeft aangezet. Dat vind ik heel knap, want ik heb en wil helemaal geen slimme meter. Stedin verzint de boel dus bij elkaar. Ik wilde Stedin hier even over mailen, maar daar doet Stedin niet aan. Het valt mij op dat grote bedrijven steeds vaker niet per email bereikbaar zijn. Ook bij Stedin vang ik bot: ik heb mijn zegje daarom gedaan aan één of andere robot en ik hoop maar dat deze even naar het juiste bureau loopt om de betreffende medewerker op de vingers te tikken.

In de brief herhaalt Stedin weer eens diezelfde drogreden: dat een slimme meter zo handig is omdat je daarmee je energieverbruik nauwkeurig kunt volgen, waardoor het makkelijker is om energie en geld te besparen. Je kunt elke twee maanden een overzicht krijgen. Dat is wel nodig ook, want de cijfertjes van zo'n digitale meter zijn met het blote oog nauwelijks te lezen. Dan de oude meter: daarmee kan je dag en nacht op elk gewenst moment alle meterstanden duidelijk aflezen en noteren. Een technisch hoogstandje! Maar het liefst sloopt Stedin zo'n gemakkelijke meter zo snel mogelijk uit je woning.

zaterdag 11 augustus 2018

Niet van jou


Voor mij lopen een moeder en haar peuter. Het jongetje ziet in het voorbijgaan in een voortuintje een kleine plastic glijbaan. "Die is niet van jou! Die is niet van jou!", roept hij enthousiast, terwijl hij er naartoe rent. "Ja", bevestigt zijn moeder en waarschijnlijk niet voor de eerste keer, "die is niet van jou".
 

Not yours


A mother and her toddler are walking in front of me. The little boy sees a small plastic slide in the front yard of the house they are passing. "This is not yours! This is not yours!", the boy shouts enthousiastically, while he runs towards it. "Yes", the mom confirms, probably not the first time, "this is not yours".

woensdag 8 augustus 2018

Minimapolis

Zorgverzekeraar Menzis stopt in dertig gemeenten met de speciale zorgverzekering voor mensen met een minimum inkomen. Houten is één van die gemeenten, evenals de andere Lekstroom-partners Nieuwegein, IJsselstein, Lopik en Vianen. De ‘minima’ kunnen in 2019 nog gebruik maken van de verzekering. Werk en Inkomen Lekstroom (WIL) zoekt voor daarna naar een alternatief.

Menzis wil zich concentreren op regio’s waar de verzekeraar meer klanten heeft, een goed netwerk en eigen zorgkantoor, waardoor het mogelijk is betere contracten af sluiten met zorgaanbieders. Vanouds heeft Menzis, dat is ontstaan uit kleinere ziekenfondsen, veel verzekerden in de regio’s Noord, West en ook in Twente en de Achterhoek. In het midden van het land heeft Menzis niet zo’n intensief netwerk.

Mensen in de bijstand en anderen met een aantoonbaar laag inkomen kunnen gebruik maken van de collectieve verzekering via de gemeente. Daarvoor moet het inkomen lager zijn dan 150% van de bijstandsnorm. De gemeente betaalt mee aan de premie als het inkomen lager is dan 120%. Wel valt deze verzekering voor sommigen duurder uit dan een ‘gewone’ verzekering door de verplichte aanvullende en tandartsverzekering. Daarnaast kent de gemeente een tegemoetkoming in de hoge zorgkosten voor chronisch zieken.

Een woordvoerder van WIL laat weten: “Al onze klanten blijven tot 1 januari 2020, als zij dat willen, gewoon verzekerd via de collectieve verzekering van Menzis. Gemeenten en WIL gaan zo snel mogelijk op zoek naar een goed alternatief. Houten trekt hierin op met de overige Lekstroom­gemeenten.”

Bronnen: Nationale Zorggids 3.8.18; Barneveldse Krant 3.8.18; woordvoerders van Menzis en WIL in antwoord op vragen van Ytzen Lont voor Stylo, Omroep Houten en Houtens Nieuws. 

dinsdag 7 augustus 2018

Trappen maar

Stella Fietsen in Nunspeet laat in een persbericht weten dat de elektrische fiets hipper wordt onder studenten en scholieren. Dat is goed nieuws voor Stella, want die verkoopt meer fietsen, maar het is een ontwikkeling waar ik niet blij mee ben.

Steeds vaker zie ik ouderen op hoge snelheid op het fietspad of de weg langs mij heen flitsen en nauwelijks afremmen bij een kruispunt. Nog nét even er voor glippen. Want remmen terwijl je aangedreven wordt, is vervelend en een inbreuk op je rijgenot. Het verkeersgedrag van veel ouderen wordt brutaler.

Tegelijkertijd begrijp ik wel dat de e-bike voor veel ouderen en anderen een zegen is. Dan denk ik vooral aan trapondersteuning. Gewoon rustig blijven trappen, geen hogere snelheid maar net dat beetje extra kracht. Maar tegelijkertijd hoor ik om mij heen ook al over meer valpartijen.

Zelf heb ik een fiets zonder versnelling. Bij gewone kruissnelheid is dat geen enkel probleem, maar bij stevige tegenwind of bij een helling wordt het lastiger. Zeker als ik bij een kruispunt uit stilstand op gang moet komen tegen een vals plat. De laatste maanden heb ik door gezondheidsproblemen minder energie en is een stevige fietstocht vermoeiend. Mijn volgende fiets wordt er dus weer één met een versnelling. En ooit ligt er een e-bike voor mij in het verschiet.

Maar nu de jongeren. "De opmars van het aantal verkochte e-bikes aan jongeren komt mogelijk door het veranderende imago van de elektrische fiets. De elektrische fiets wordt niet gezien als oubollig of alleen geschikt voor ouderen", aldus Stella. De e-bike is geschikt voor scholieren die een lange afstand afleggen naar school en bijna de helft van de Nederlanders vindt dat de elektrische fiets hipper wordt, volgens het persbericht.

Daar ben ik helemaal niet blij mee. Elektrische fietsen zijn een uitkomst voor wie een extra steuntje nodig heeft. Maar als je ook gewoon kan fietsen, dan kost een e-bike onnodig veel geld en onnodig veel energie. Ook elektriciteit komt ergens vandaan. Bovendien leidt de e-bike tot minder lichaamsbeweging. En was dat nu juist niet goed voor ons? Ik fietste vroeger - toen alles beter was - zes dagen in de week 18 kilometers naar school en terug (18x2x6 = 216 km/w).

Maar als 'iedereen' elektrisch gaat fietsen, dan moeten we bedenken dat ons verkeerspatroon en de verkeersveiligheid daardoor verandert. De e-bike wordt dan in feite gewoon een 'stiekeme' brommer die niet bromt. Stiekem omdat je hem niet hoort aankomen en stiekem omdat we net doen alsof het een gewone fiets is. Maar dat is het niet meer. Het is een stille brommer, die ook als zodanig behandeld moet worden.

Op Twitter zag ik vandaag weer eens dat prachtige filmpje van het World Economic Forum (WEF) over mijn woonplaats fietsdorp Houten, met daaronder de lovende commentaren van over de hele wereld. Maar enkelen zijn stomverbaasd en verontwaardigd dat fietsers bij ons geen helm dragen. Ik raakte hierover in discussie met een schrijver uit Zimbabwe en zei dat ik niemand ken die een helm draagt op de fiets. "But safety is important!", roept hij uit. Zeker, zeg ik, maar dan zouden ook voetgangers helmen moeten dragen. Zowel mijn zus, toen ze klein was, als mijn moeder, toen ze hoogbejaard was, zijn als voetganger aangereden door fietsers, met ernstige gevolgen. Bij ons dragen fietsers geen helmen, zei ik, maar dat kan veranderen door de opkomst van de e-Bike.

Het persbericht van Stella maakt mij dus helemaal niet blij en ik denk dat ik maar eens een vereniging ga oprichten tegen roekeloze ouderen en luie jongeren. Trappen maar!

Foto: Persbericht Stella Fietsen 7.8.18 * * * Bekijk het filmpje over Houten op Twitter