woensdag 17 februari 2010

Rechte rug

Gelukkig heeft de PvdA de rug recht gehouden en het kabinet niet laten vallen. Ik heb het over het kamerdebat van gisteren. Morgen kan ik misschien dezelfde zin gebruiken, als ik het nietje er uit haal.

Irak
Is politieke steun aan een oorlog geen reden voor een kabinetscrisis? Jawel, op het moment dat de regering deze beslissing voorlegt aan het parlement. Het parlement had in 2003 die keuze, maar volgde de redenering van de regering: bij onvoldoende medewerking aan de VN behoorde tot de serieuze consequenties voor Saddam Hussein ook de inzet van geweld. Ik vond een preventieve aanvalsoorlog illegaal, maar een parlementaire meerderheid deelde die mening niet. Op grond van verkeerde of onvoldoende informatie? Nee, alle feiten, meningen en posities waren in grote lijnen bekend. Een rapport meer of minder had niets veranderd aan de toen gevolgde redenering: Saddam moet volledig meewerken aan de VN of de consquenties dragen.

Ik ben er allergisch voor als een nieuw parlement beslissingen van jaren geleden wil gaan overdoen. Beleid bijstellen, ja, leren van fouten, ja, maar niet de parlementaire meerderheid van toen negeren. In dat opzicht ben ik het (nu, niet toen) helemaal eens met Balkenende. De pijlen richten zich ten onrechte op de huidige premier. Ook stoort het me dat de beslissing van de toenmalige regering Balkenende om niet mee te doen aan de Irak-oorlog (onder meer omdat steun van de PvdA ontbrak) er kennelijk helemaal niet meer toe doet.

In 1999 besloot het kabinet Kok (PvdA-VVD-D66) zonder volkenrechtelijk mandaat tot oorlog tegen een ander Europees land. Ik stond er achter dat de Albanese minderheid in Servië bescherming kreeg van de Navo, al had en heb ik grote moeite met de manier waarop dat gebeurde. Er kwam geen mandaat omdat Rusland de Serven steunde, de Navo kon tòch ingrijpen omdat Rusland te zwak was om dit te verhinderen. Ik ben daar tot op de dag van vandaag niet uit: ingrijpen mòcht niet, maar misschien mòest het wel. Moet Balkenende daarvoor de staatsrechtelijke verantwoordelijkheid nemen en alsnog aftreden vanwege Kok? Naar mijn mening heeft de PvdA-fractie gisteren terecht de rug recht gehouden en de regering Balkenende gesteund.

Afghanistan
Gelukkig heeft de PvdA de rug recht gehouden en heeft vice-premier Bos vanmiddag duidelijk uitgesproken verlenging van de missie in Uruzgan niet te steunen. Dat besluit is namelijk twee, nee vier jaar geleden al genomen, met steun van een parlementaire meerderheid. Het CDA, Maxime Verhagen voorop, doen verwoede pogingen om onder dat eerder genomen besluit uit te komen. Ik ben er allergisch voor als een parlementaire meerderheid van toen wordt genegeerd. Laten we er van uit gaan dat de Nederlanders het in Uruzgan geweldig hebben gedaan, ja, de weg naar vrede hebben gevonden. Dan nog is Afghanistan reddeloos verloren als het afhankelijk is van één land en geen enkel ander land de missie over kan nemen. Vergeet niet dat Srebrenica viel nadat het mandaat van de Nederlanders was afgelopen en er geen (tijdige) opvolging kon worden gevonden. Toen de Serven wisten dat de bescherming van de enclave van één land afhing, konden zij de aanval wagen. De kritiek van het NIOD-rapport was niet zozeer dat de Nederlanders onvoldoende hadden gedaan, maar dat Nederland zich te gemakkelijk in dit avontuur had gestort.

Onduidelijkheid laten bestaan over de eerder besloten einddatum van de Nederlandse missie raakt direct aan de betrouwbaarheid van Nederland en de Navo. Nederland moet de Navo-missie en Afghanistan voluit blijven steunen: door geen twijfel te laten bestaan over de afgesproken vertrekdatum.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten