Eénvrouwsfractie Aanen

Het Houtense raadslid Marian Aanen heeft zich deze week afgescheiden van de CDA-fractie, omdat zij het niet eens is met het standpunt van de fractie over de Ruimtelijke Koers. In deze toekomstvisie staan plannen voor de bouw van nog eens zo'n 5000 woningen, na het voltooien van de 'Vinex-opgave'. Als de plannen doorgaan, komen er in het centrum rond 't Rond en de aangrenzende kantoorzone de Molenzoom meer appartementen en ook het huidige bedrijventerrein Doornkade langs de A27 wordt omgebouwd tot woonwijk met een stedelijk karakter. Vanuit de bevolking zijn er veel bezwaren tegen de 'hoogbouw' en de aantasting van het 'Houtens DNA', er zijn zo'n 400 bezwaren ingediend en er is een referendum over dit onderwerp aangevraagd. Het CDA is een coalitiepartij en steunt dus in beginsel de koers van het College, maar Marian Aanen is het daar niet mee eens. Volgens de berichtgeving zou zij wel ruimte hebben gekregen voor een afwijkend standpunt, maar waren de verschillen kennelijk niet te overbruggen en zag zij geen ruimte meer binnen de fractie van het CDA. Met het vertrek is het CDA niet meer de grootste partij in de gemeenteraad. Marian Aanen gaat verder als 'eenmansfractie'. 

Zie verder de berichtgeving in het AD en Houtens Nieuws van 11/11/2020. 

Op de website van het CDA stond tot gisteren een mooi portret van de nieuwe fractievoorzitter van de fractie Aanen, maar vandaag geeft dit webadres een adequate samenvatting van de politieke situatie: "Oeps, er is iets misgegaan". 

Voor zover ik weet, heeft de nieuwe eenvrouwsfractie nog geen website, haar bedrijf 50plusrecht heeft dat wel en daar staan ook haar contactgegevens. Om te weten wie zij is en als 'naslag', parkeer ik het portret dat op de CDA-site stond hieronder in mijn weblog. Let op, dit zijn háár woorden en die van haar 'ex', het CDA. 

Portret Marian Aanen, fractie Aanen, Houten

"Vanaf 1980 woon ik in Houten(-Noord). Ik heb Houten daarom “groot” zien worden: van 8.000 inwoners naar bijna 50.000.

Het is goed wonen in Houten. Veel groen, veel fietspaden, een goede treinverbinding. Alle soorten winkels, een theater, een bioscoop, veel verenigingen, levendige kerken, een mooi buitengebied. En: een dorpse sfeer. Dat maakt dat ik mij er als boerendochter, geboren en getogen in de Alblasserwaard, thuis voel. Ik ben me een échte Houtenaar gaan voelen en ben trots op dit dorp.

Dat is ook de reden dat ik me kandidaat heb gesteld voor de raad. In de politiek ben ik altijd geïnteresseerd geweest. Ik ben al lang lid van het CDA. Dat is mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader was voorzitter van de lokale afdeling (eerst ARP).

Wat mij aan het CDA aantrekt is dat het een echte volkspartij is en geen partij van rangen en standen of van extremen. Met als gemeenschappelijke basis de C, dus met het Christelijk geloof als leidraad. Daarnaast sta ik vol overtuiging achter de vier basisuitgangspunten van het CDA:

a. Rentmeesterschap. Het is niet alleen maar “hier en nu”.

b. Solidariteit: betrokkenheid tussen generaties en arm en rijk.

c. Gespreide verantwoordelijkheid: het maatschappelijk middenveld en maatschappelijke initiatieven zijn de kurk waar de samenleving op drijft.

d. Publieke gerechtigheid: wij staan pal voor de rechtsstaat en streven naar een rechtvaardige samenleving.

Van mijn ouders heb ik mee gekregen dat je verantwoordelijkheid niet uit de weg moet gaan. Mijn vader nam die vooral buitenshuis met allerlei bestuursfuncties. Hij was een echte verbinder. Mijn moeder nam haar verantwoordelijkheid door het grootste deel van de opvoeding van haar kinderen op zich te nemen en te zorgen voor degenen die dat nodig hadden. Zo zorgde zij voor haar schoonouders toen die ernstig ziek werden en voor haar eigen moeder. Zij nam die in huis en niets was haar te veel. Van haar weet ik wat mantelzorg in de praktijk betekent. Mede daarom was het voor mij geen issue toen mijn moeder ook zelf mantelzorg nodig had. Die mantelzorger werd ik. Uit ervaring weet ik daarom dat je dan heel weinig ruimte hebt voor wat anders. Daarom heb ik een aantal bestuursfuncties (voetbalclub, KNVB, kerk) laten vallen en ben ik een dag minder gaan werken. Dat geeft ook het besef dat je je “alleen” kunt gaan voelen omdat je niet overal tijd voor hebt. Toch weegt dat laatste niet op tegen de voldoening die het zijn van mantelzorger geeft en wat je ervoor terugkrijgt.

Omdat mijn moeder inmiddels in een verzorgingshuis zit en goede zorg heeft, ben ik vrijer en is mijn zorg voor haar anders. Ik heb daarom een “nieuwe” start kunnen maken en ben een eigen bedrijf begonnen in de juridische dienstverlening. Daarnaast heb ik weer ruimte voor vrijwilligerswerk en bestuurswerk.

De politiek heeft mij dus altijd getrokken en nu vind ik er de tijd rijp voor om daarin ook echt actief te zijn.

Wat kunt u van mij verwachten? Geen geschreeuw of theater! Daarvoor zijn de onderwerpen waarom het in de politiek moet gaan te serieus. Wat mij betreft moet er meer dialoog zijn, zeker ook in de gemeentepolitiek. Met z’n allen moeten we de gemeente mooi en leefbaar houden en dat doen we niet door elkaar in de haren te vliegen of elkaar vliegen af te vangen. Als de coalitie een goed voorstel heeft zou de oppositie dat moeten steunen en andersom geldt dat ook voor de coalitie als de oppositie met een goed initiatief komt. Je moet dus niet bij voorbaat alles dicht timmeren. Dat is frustrerend en gaat ten koste van de geloofwaardigheid. Bovendien weet je niet alles van tevoren. Niet alles kan in een verkiezingsprogramma staan. Juist daarom zijn de kernwaarden van het CDA voor mij zo belangrijk.

Politici moeten leiderschap durven tonen en niet iedereen naar de mond praten. Je moet ook je eigen achterban durven trotseren. Je handelt in het algemeen belang en je zit er niet om alleen om de belangen van jouw eigen fans te behartigen.

Het is wat mij betreft ook de kunst om te luisteren naar de mensen die je niet hoort. Dat is nog altijd de overgrote meerderheid. Dus niet alleen luisteren naar de schreeuwerds, maar ook uitzoeken wat de zwijgende meerderheid vindt, opkomen voor degenen die het nodig hebben en lokale ondernemers steunen.

De leefbaarheid van Houten staat voor mij voor op. “De samenleving maak je samen” is mijn motto. We moeten elkaar zien en op elkaar letten. Samen met elkaar in de wijken en in de kernen. Wat verbindt moeten we koesteren."