USA’s sundhed er på niveau med Albaniens
door Flemming Ytzen in Politiken 6-10-2020
Met Google Translate vertaald door Ytzen Lont
De Amerikaanse kiezers die volgende maand moeten beslissen wie de de komende vier jaar supermacht Amerika aanstuurt, zouden een gedachtenexperiment moeten doen. Probeer de traditionele onderwerpen als werkgelegenheid en belastingen te negeren en vraag jezelf af hoeveel van je medeburgers de corona-epidemie zouden hebben overleefd als de opperbevelhebber in het Witte Huis een normale president zou zijn geweest. Normaal in de zin van 'gemiddeld'.
Tijdens het eerste televisiedebat tussen de beide presidentskandiaten Trump en Biden, dat op beangstigende wijze de achteruitgang van de politieke cultuur van het land aantoonde, werden we herinnert aan de mijlpaal die de Verenigde Staten zojuist hebben bereikt: 200.000 Covid19-doden. Als Joe Biden de natie had geleid, zouden het miljoenen zijn geweest, brieste Donald Trump. Dat is even slikken voor de kiezers. De brute realiteit is dat de de VS vier procent van de wereldbevolking huisvest, maar dat het land 25% van het wereldwijd geregistreerde aantal Covid19-gevallen heeft.
Laten we de situatie in de Verenigde Staten vergelijken met de dichtstbevolkte landen in Europa. Hier valt Duitsland op met een aantal doden op ongeveer een vijfde van het niveau van de Verenigde Staten. Van de andere liggen Spanje, Italië en Frankrijk dicht bij de plek van de Verenigde Staten. De bron hiervoor is Our World in Data, dat de laatste dag van september de volgende cijfers presenteerde, het op een dag nieuwe aantal besmette personen per miljoen inwoners: VS: 130; Frankrijk: 123; Spanje: 241; Zweden: 31; Denemarken: 68.
De berekening van het aantal sterfgevallen per miljoen inwoners plaatst de VS (met 622) en de twee zwaarst getroffen landen van Europa, Spanje (676) en Italië (593), ongeveer gelijk, terwijl het ver achter Denemarken en Duitsland ligt met respectievelijk 113 en 122. Zuid-Korea en China doen het goed in Oost-Azië met respectievelijk 8 en 3 doden per miljoen inwoners, maar er bestaat veel onzekerheid over de juistheid van de Chinese cijfers.
Bij de voorbereidingen voor de komende debatten kunnen Joe Biden's strategen overwegen of de Zweedse en Deense [en Duitse - YL] cijfers niet naar voren moeten worden gebracht, aangezien ze een succesverhaal vertegenwoordigen in Europa. Voor de Amerikanen zou het ook interessant zijn om een vergelijking te maken met Latijns-Amerika. Hier is Argentinië succesvol, terwijl Mexico en Brazilië in dezelfde onaangename categorie vallen als de grote buur in het Noorden. De situatie in de Verenigde Staten weerspiegelt het ontbreken van een nationale strategie en een gruwelijke ontkenning van de realiteit door de federale regering en van het Witte Huis.
De 200.000 doden zijn een mijlpaal die de geschiedenis ingaat. Het aantal komt overeen met het verlies van militairen dat de Verenigde Staten in al hun oorlogen van de afgelopen zeven decennia hebben verloren, inclusief Korea (1950-53) en Vietnam (1965-75). Iedereen die Arlington Cemetery aan de rand van Washington heeft bezocht of Memorial Day heeft bijgewoond, is zich bewust van de ernst waarmee de Verenigde Staten hun oorlogsslachtoffers herdenken, maar in Washington worden geen ceremonies gehouden voor de coronadoden.
Amerikaanse kiezers moeten eraan worden herinnerd hoe ver de natie is gevallen in haar vermogen om gezonde en stabiele levensomstandigheden voor de mensen te creëren. De recent gepubliceerde cijfers van de Global Social Progress Index zetten de Verenigde Staten op de 28e plaats. Sinds deze peilingen in 2011 begonnen, zijn de Verenigde Staten zes plaatsen gezakt en delen ze nu het lot van Brazilië en Hongarije als de meest uitgesproken verslechtering van ontwikkelde samenlevingen. De Verenigde Staten beginnen dezelfde kenmerken te krijgen als een ontwikkelingsland, zegt professor Michael Porter van de Harvard Business School, die een adviespanel leidt voor Global Social Progress. Noorwegen staat duidelijk op de eerste plaats, gevolgd door Denemarken, Finland en Nieuw-Zeeland, terwijl de Verenigde Staten zijn ingehaald door landen met een veel lager welvaartsniveau zoals Estland, Tsjechië, Cyprus en Griekenland.
Het verandert niets aan het feit dat de Verenigde Staten een modelland zijn voor de elite: nummer 1 wat betreft universiteiten maar nummer 91 wat betreft toegang van kinderen tot het basisonderwijs. Nog een paradox: de Verenigde Staten hebben de meest geavanceerde farmaceutische bedrijven, maar zijn nummer 97 als het gaat om toegang tot basisgezondheidzorg. Qua gezondheid staat de supermacht op één lijn met Chili, Jordanië en Albanië.
De verkiezingscampagne heeft aangetoond dat miljoenen kiezers die traditioneel Republikeins stemmen, de voordelen hebben ontdekt die Obamacare hen heeft gegeven, maar dit besef heeft het Witte Huis niet bereikt. De volgende president van de Verenigde Staten krijgt tal van uitdagingen voor zijn kiezen.
door Flemming Ytzen in Politiken 6-10-2020
Met Google Translate vertaald door Ytzen Lont
Flemming Ytzen is een Deense journalist en auteur
De Amerikaanse kiezers die volgende maand moeten beslissen wie de de komende vier jaar supermacht Amerika aanstuurt, zouden een gedachtenexperiment moeten doen. Probeer de traditionele onderwerpen als werkgelegenheid en belastingen te negeren en vraag jezelf af hoeveel van je medeburgers de corona-epidemie zouden hebben overleefd als de opperbevelhebber in het Witte Huis een normale president zou zijn geweest. Normaal in de zin van 'gemiddeld'.
Tijdens het eerste televisiedebat tussen de beide presidentskandiaten Trump en Biden, dat op beangstigende wijze de achteruitgang van de politieke cultuur van het land aantoonde, werden we herinnert aan de mijlpaal die de Verenigde Staten zojuist hebben bereikt: 200.000 Covid19-doden. Als Joe Biden de natie had geleid, zouden het miljoenen zijn geweest, brieste Donald Trump. Dat is even slikken voor de kiezers. De brute realiteit is dat de de VS vier procent van de wereldbevolking huisvest, maar dat het land 25% van het wereldwijd geregistreerde aantal Covid19-gevallen heeft.
Laten we de situatie in de Verenigde Staten vergelijken met de dichtstbevolkte landen in Europa. Hier valt Duitsland op met een aantal doden op ongeveer een vijfde van het niveau van de Verenigde Staten. Van de andere liggen Spanje, Italië en Frankrijk dicht bij de plek van de Verenigde Staten. De bron hiervoor is Our World in Data, dat de laatste dag van september de volgende cijfers presenteerde, het op een dag nieuwe aantal besmette personen per miljoen inwoners: VS: 130; Frankrijk: 123; Spanje: 241; Zweden: 31; Denemarken: 68.
De berekening van het aantal sterfgevallen per miljoen inwoners plaatst de VS (met 622) en de twee zwaarst getroffen landen van Europa, Spanje (676) en Italië (593), ongeveer gelijk, terwijl het ver achter Denemarken en Duitsland ligt met respectievelijk 113 en 122. Zuid-Korea en China doen het goed in Oost-Azië met respectievelijk 8 en 3 doden per miljoen inwoners, maar er bestaat veel onzekerheid over de juistheid van de Chinese cijfers.
Bij de voorbereidingen voor de komende debatten kunnen Joe Biden's strategen overwegen of de Zweedse en Deense [en Duitse - YL] cijfers niet naar voren moeten worden gebracht, aangezien ze een succesverhaal vertegenwoordigen in Europa. Voor de Amerikanen zou het ook interessant zijn om een vergelijking te maken met Latijns-Amerika. Hier is Argentinië succesvol, terwijl Mexico en Brazilië in dezelfde onaangename categorie vallen als de grote buur in het Noorden. De situatie in de Verenigde Staten weerspiegelt het ontbreken van een nationale strategie en een gruwelijke ontkenning van de realiteit door de federale regering en van het Witte Huis.
De 200.000 doden zijn een mijlpaal die de geschiedenis ingaat. Het aantal komt overeen met het verlies van militairen dat de Verenigde Staten in al hun oorlogen van de afgelopen zeven decennia hebben verloren, inclusief Korea (1950-53) en Vietnam (1965-75). Iedereen die Arlington Cemetery aan de rand van Washington heeft bezocht of Memorial Day heeft bijgewoond, is zich bewust van de ernst waarmee de Verenigde Staten hun oorlogsslachtoffers herdenken, maar in Washington worden geen ceremonies gehouden voor de coronadoden.
Amerikaanse kiezers moeten eraan worden herinnerd hoe ver de natie is gevallen in haar vermogen om gezonde en stabiele levensomstandigheden voor de mensen te creëren. De recent gepubliceerde cijfers van de Global Social Progress Index zetten de Verenigde Staten op de 28e plaats. Sinds deze peilingen in 2011 begonnen, zijn de Verenigde Staten zes plaatsen gezakt en delen ze nu het lot van Brazilië en Hongarije als de meest uitgesproken verslechtering van ontwikkelde samenlevingen. De Verenigde Staten beginnen dezelfde kenmerken te krijgen als een ontwikkelingsland, zegt professor Michael Porter van de Harvard Business School, die een adviespanel leidt voor Global Social Progress. Noorwegen staat duidelijk op de eerste plaats, gevolgd door Denemarken, Finland en Nieuw-Zeeland, terwijl de Verenigde Staten zijn ingehaald door landen met een veel lager welvaartsniveau zoals Estland, Tsjechië, Cyprus en Griekenland.
Het verandert niets aan het feit dat de Verenigde Staten een modelland zijn voor de elite: nummer 1 wat betreft universiteiten maar nummer 91 wat betreft toegang van kinderen tot het basisonderwijs. Nog een paradox: de Verenigde Staten hebben de meest geavanceerde farmaceutische bedrijven, maar zijn nummer 97 als het gaat om toegang tot basisgezondheidzorg. Qua gezondheid staat de supermacht op één lijn met Chili, Jordanië en Albanië.
De verkiezingscampagne heeft aangetoond dat miljoenen kiezers die traditioneel Republikeins stemmen, de voordelen hebben ontdekt die Obamacare hen heeft gegeven, maar dit besef heeft het Witte Huis niet bereikt. De volgende president van de Verenigde Staten krijgt tal van uitdagingen voor zijn kiezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten