Met de Nederlandse taal als gereedschap krijg ik niet vaak internationale opdrachten. Rond 1995 had ik mijn werkplek in Bonn ("Holländer möchte Deutsch, Deutschland und die Deutschen kennen lernen"), maar mijn opdrachtgevers zaten in Nederland, waaronder een aantal Nederlandse gemeenten. Ik herinner mij hoe ik in Bonn de schriftelijke vragen beantwoordde die de raadsfractie van D66 in Utrecht aan een wethouder had gesteld. Na het opstellen van de tekst, trok ik de telefoon van mijn hospita uit de wand, sloot mijn laptop aan en faxte de beantwoording naar het Stadhuis in Utrecht.
In 2014 had ik een opdrachtgever in Irak. Terwijl ik voor hem een mooie folder bedacht over hoe geweldig (en dus niet: gewelddadig) het is om zaken te doen in Irak - degelijk onderbouwd met een oproep van de Nederlandse overheid - moest mijn Nederlands-Koerdisch-Irakese klant hals-over-kop terug naar Irak, omdat ISIS plotseling oprukte en een familielid van hem gedood was. Terwijl het Irakese leger op de vlucht sloeg, verloor ik door ISIS een lopende opdracht. Je kunt het erger treffen.
In 2017 had ik een klant in Florida. Het ging om de proofing (correctie) van de Nederlands ingesproken tekst van een film. Vermeldenswaard is dat deze Amerikaanse klant het toch al scherpe betalingsrecord verbrak: niet zelden word ik in twee dagen betaald, maar dit keer stond het geld binnen een half uur na het versturen van mijn factuur naar Florida op mijn rekening.
Een Chinees-Amerikaanse opdrachtgever had ik graag aan mijn portfolio toegevoegd, maar bij het zien van de film en het lezen van het script vond ik mij - laten we zeggen - toch niet helemaal geschikt voor deze taak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten