Van de autoverhuurder kreeg ik voor de pinksterdagen een zwarte VW Golf mee. Een prima wagen maar de kleur staat me niet aan. En ineens rijdt iedereen in het zwart. De vakantiefile leek wel een begrafenisstoet.
Ik ben allergisch voor zwart door m’n nieuwe werkplek in de Universiteitsbibliotheek Utrecht. Die is op last van de architect volkomen zwart geschilderd. De zwarte plafonds komen op je af, de fel contrasterende TL’s doen zeer aan de ogen en zonlicht kan de werkplek niet bereiken. Een nat voorjaar of een hete zomer: ik merk geen verschil. In plaats van een heldere, inspirerende werkruimte – hoe mooi kan het leven zijn - zet architect Wiel Arets een kantoor neer als voorportaal van de dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten