donderdag 14 november 2013

Werk in de tuinbouw

Een plan van GroenLinks om Houtense jongeren aan het werk te krijgen in de plaatselijke land- en tuinbouw haalde het niet in de gemeenteraad. Het voorstel kreeg in de raadsvergadering van 12 november alleen de steun van GroenLinks, D66 en ChristenUnie. Fractievoorzitter Tijm Corporaal van GroenLinks had persoonlijk veel werk gestoken in het plan. Hij stelde voor om samen met land- en tuinbouworganisaties en het agrarisch opleidingscentrum Wellantcollege een werkconferentie te organiseren. Dit zou een Regionaal Actieplan Jeugdwerkloosheid en een Werkschool moeten opleveren om jongeren aan de slag te helpen. Houten zou zichzelf naar voren moeten schuiven als pilotgemeente, die in aanmerking komt voor nationale en Europese subsidies voor werkgelegenheid. Houten is vanouds een fruitgebied met ooit een appel als gemeentelogo. Corporaal, die ooit werkte als tomatenplukker en zijn vrouw ontmoette in de tuinbouw, wil laten zien dat de tuinbouw  een stoere sector is, waarin je geld kan verdienen. Het is een sector waarin je met je handen werkt, vaak buiten bent, allerlei producten leert kennen en gezellige, internationale contacten kunt opdoen. Nu wordt het de tuinders in de ogen van GroenLinks nog te gemakkelijk gemaakt om alleen maar buitenlandse werknemers in te schakelen, door speciale regelingen en steeds permanenter wordende ‘tijdelijke’ huisvesting. Met werklozen die verplicht aan het werk moeten in de tuinbouw hebben werkgevers geen goede ervaringen. Maar er zijn ook veel jongeren die niet als werkloos staan ingeschreven en tijdelijk zouden kunnen werken, maar niet aan de slag komen omdat veel seizoensbanen al gereserveerd zijn voor arbeidsmigranten. Het idee is om jongeren uit Houten een jaarcontract aan te bieden, tegen minimumloon, waarbij zij de seizoenen volgen langs verschillende telers, bijvoorbeeld glastuinbouw, bollen en potplanten, groenteteelt, zacht en hard fruit en boomkwekerijen. De werkperiodes zouden moeten worden afgewisseld met korte onderwijsmodules over de producten waarmee ze werken.

Wethouder Kees van Dalen (CDA) vond het plan de schaal van Houten te boven gaan en had er geen geld voor over. De gemeente heeft het budget voor werkvoorziening overgedragen aan Werk- en Inkomen Lekstroom (WIL) en wil daarbuiten geen nieuwe plannen optuigen. Volgens GroenLinks hoeft het de gemeente echter geen cent te kosten, want er zijn subsidies beschikbaar. De VVD vond het geen taak van de gemeente en vroeg waarom Corporaal het plan niet bij de werkgevers had neergelegd. De PvdA vond het geen realistisch plan; werkbezoek van de raadsleden aan de sector had uitgewezen dat werkgevers er niet om staan te springen. De ChristenUnie had bij hetzelfde werkbezoek echter een grote openheid bij de werkgevers bespeurd en vond het een helder en concreet plan, waarmee morgen al kan worden begonnen. Paul Soesbergen, kersvers lid van Houten Anders, vroeg of de gemeente de voorgestelde werkconferentie kan faciliteren. De wethouder hield elke extra inspanning van zich af, maar wilde wel kijken of hij praktische ideeën uit het plan kan inbrengen bij Werk- en Inkomen Lekstroom.

Houten beschouwt

De gemeenteraad van Houten heeft dinsdag 12 november 2013 de begroting voor 2014 unaniem goedgekeurd. Voorafgaand aan de stemming gaven alle fracties, op volgorde van grootte, hun politieke beschouwingen. Het bepalen van de sprekersvolgorde viel nog niet mee, want in enkele weken tijd was eerst de Inwonerspartij Toekomst Houten (ITH), daarna de VVD en nu het CDA de grootste partij. Dat komt doordat een maand geleden twee fractieleden van de ITH uit de partij stapten en de nieuwe fractie Houten Anders oprichtten, afgelopen week sloot een fractielid van de VVD zich daarbij aan.

Erik-Jan Visser van het CDA begon met te zeggen dat zijn partij de grootste is geworden door gewoon zichzelf te blijven, een brede volkspartij. "Houten wil niet anders". Hij vroeg aandacht voor ergernis nummer 1, de brommeroverlast in Houten.
Perjan Moors van de VVD pleitte voor een sterke, efficiënte, compacte overheid, die zich niet te veel met de burgers bemoeit. De lastendruk mag niet omhoog en de rekening van de bezuinigingen moet niet worden doorgeschoven naar de burgers.
Peter de Laat van D66 voerde daar tegenover aan dat de burger best bereid is iets meer te betalen voor het behoud van de voorzieningen. "Staat u lastenverhoging voor?", vroeg Anneke Dubbink van de PvdA. "Nee", antwoordde Peter de Laat, "maar voor D66 rust daar ook geen taboe op".
Gijs van Leeuwen van de SGP pleitte voor meer bezuinigingen om het dreigende tekort voor de volgende periode weg te werken. Ook de rekening van het verlaagde onderhoudsniveau van de openbare ruimte komt een keer. Dat is de les van de jaren '80. Bij de bezuinigingen moet de gemeente niet de kaasschaaf hanteren, maar duidelijke keuzes maken.
Aad Verkade van Houten Anders gaf aan dat de gemeenteraad maar op een deel van de begroting invloed heeft. Hij wil dat in de volgende raadsperiode de draaiknoppen voor de gemeenteraad duidelijker zichtbaar zijn. Ook kondigde hij aan dat voor de nieuwe partij 'verdraagzaamheid' een belangrijk thema wordt.
Alle partijen hadden complimenten voor de ambtenaren en het college van burgemeester en wethouders voor de kwaliteit van de opgestelde begroting.

woensdag 13 november 2013

Duitse schuld

Ik hoor het mijn toen 11-jarige Duitse stiefdochter nóg zeggen, toen we tijdens een herfstwandeling in het bos een verborgen monument tegenkwamen voor de Eerste Wereldoorlog: "Mama, haben wir diesen Krieg auch begonnen?" Haar vraag kwam er met een zucht van vanzelfsprekendheid uit en het drong ineens tot mij door welk een zware last jonge Duitse kinderen op hun schouders meetorsen, als zij de geschiedenisles op school serieus nemen. Ik herinner mij één van mijn eerste eigen geschiedenislessen op de School met de Bijbel in Barneveld: Bonifatius in 754 na Christus bij Dokkum door de Friezen vermoord. Ik kreeg een vuurrode kop, schaamde mij diep en dacht dat de hele klas naar mij keek. Dat hadden wij Friezen gedaan.

De publieke opinie in Duitsland en daarbuiten is het er gemeenlijk wel over eens als het over de wereldoorlogen gaat: de Duitsers hebben het gedaan. Voor de Tweede Wereldoorlog valt aan die conclusie niet te ontkomen, maar wat de Eerste Wereldoorlog betreft, is dat nog maar de vraag. In een artikel in Die Welt wordt nu gesteld, op basis van een boek van de Australische historicus Christopher Clark, dat Engeland geen gerechtvaardigde gronden had om zich in de Great War te mengen. Pas door het meedoen van Engeland werd het een wereldoorlog. Het was geen 'just war' en het beeld van Groot-Brittanië als overwinnaar is ook onjuist of tenminste onvolledig. De wapenstilstand van 1918 was het resultaat van een impasse en lostte het conflict niet op.

Die Welt wijst er op dat Britse publicisten en historici pleiten voor zelfkritiek en een evenwichtige visie in aanloop naar de herdenkingen van honderd jaar '14-'18.

Lees het hele artikel hier:
Die Welt: Die Deutschen wollen so gern alleine schuld sein

zaterdag 9 november 2013

Pastorale webcare

Het met 200 bezoekers volgeboekte 'festival' Kerk2013 is opgezet met tal van workshops en presentaties.

Ds. J. Holtslag, predikant van de hervormde gemeente Giessen-Nieuwkerk en Neder-Slingeland, legt in een workshop de vraag neer hoe ver de pastorale verantwoordelijkheid reikt op het web. Een predikant sluit het opgebouwde contact op digitale fora niet af als hij een beroep aanneemt naar een andere gemeente. „We zijn gewend te denken in de geografische reikwijdte van de plaatselijke kerk. We worden bovendien door de plaatselijke gemeente betaald. Maar je kunt je contacten in de oude gemeente niet zomaar pastoraal verwaarlozen.”

De predikant vindt ‘ontvrienden’ van contacten uit een voormalige gemeente geen fraaie oplossing. „Je bent 24 uur per dag predikant, en niet alleen voor je eigen gemeenteleden. Anderen zien jou buiten je werktijd ook als predikant.”

Ds. Holtslag probeert vragen uit vorige gemeenten waar mogelijk door te verwijzen naar de eigen predikant. „Al lopen we dan wel tegen obstakels aan. Want wat als de nieuwe predikant niets heeft met nieuwe media? Of zich op de vingers getikt voelt dat hij iemand over het hoofd ziet? Ik ben er nog niet uit. Het zou goed zijn als het landelijk dienstencentrum van de Protestantse Kerk de pastorale verantwoordelijkheid op digitale kanalen zou doordenken.”

Bron: Reformatorisch Dagblad 9.11.13.