Een 'buitenlands' jongetje van een jaar of elf komt naar me toe. Oost-Europees of Iraans misschien? Hij steekt zijn hand uit en lijkt te bedelen. Maar hij wil me geld geven. Hij heeft een opgevouwen briefje van tien euro in zijn hand. Ik schud mijn hoofd en neem het niet aan.
- "Wilt u geen geld?" vraagt hij, in het Duits.
- "Waarom wil je mij geld geven?"
- "Zodat m'n hand beter wordt."
Hij heeft een hand in verband.
- "Jouw hand wordt wel weer beter. Van wie heb je het geld gekregen."
- "Van mama. Zij wil dat ik het aan een man geef, zodat mijn hand beter wordt."
Dan komt mama aanlopen met twee kleine kinderen. Ze bevestigt zijn verhaal. Ik zeg nogmaals dat zijn hand wel weer beter wordt en ik bedank hem - met m'n hand op mijn hart. Dan lopen ze weer weg. De vader staat van een afstand te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten