Er wordt wel gesproken van de Nacht van Van Thijn, maar dat vind ik niet helemaal terecht. De vergelijking met de Nacht van Schmelzer (de enige echte 'Nacht') en de Nacht van Wiegel gaat niet helemaal op.
Ten eerste letterlijk niet, omdat de vergadering gisteren keurig kort na elven, was afgelopen. De stemverklaringen en de hoofdelijke stemming gisterenavond in de Eerste Kamer waren dan ook op een redelijk nette tijd life op de televisie te volgen. Als ik mij niet vergis, viel het kabinet Cals door Norbert Schmelzer pas na twee uur 's nachts. Op de lagere school maakte ik kort daarna een cartoon in mijn tekenschrift van een minister die over de wortel van een boom struikelt, terwijl aan de stam een koekoeksklok hangt met de wijzers op tien over twee. Helaas ben ik dit tekenschrift kwijt.
Maar ten tweede heeft het woord 'Nacht' een emotionele bijbetekenis, namelijk die van 'verraad', een dolkstoot in de rug. Er klinkt zelfs iets in door van de 'nacht van de lange messen'. De KVP-er Schmelzer kreeg jarenlang het verwijt te horen dat hij zijn eigen regering om zeep had geholpen. Vele jaren later kreeg ook de VVD-er Wiegel, inmiddels bezadigd Eerste-Kamerlid, dit verwijt. Van Thijn is daarentegen van de oppositie van wie verwacht mag worden dat die het de regering moeilijk maakt.
Wel is in alle drie de gevallen - Schmelzer, Wiegel en Van Thijn - het verwijt dat zij niet open kaart speelden, pas op het laatste moment met hun finale zet kwamen en hun eigen partij afvielen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten