Regeren zonder Europa

Voor het eerst heb ik bij landelijke verkiezingen blanco gestemd. Eerder had ik dat wel eens gedaan bij de gemeenteraadsverkiezingen, toen ik net verhuisd was en mij nog niet in de plaatselijke politiek had verdiept. O ja, en toen ik net Bonner Bürger was geworden, heb ik een blanco stem uitgebracht bij de Ausländerbeiratswahlen. Ik vind het mijn burgerplicht om te gaan stemmen en ik ben afgelopen woensdag dan ook gegaan. Maar de plicht drukte dit keer zwaar, toen ik door een stevige stortbui naar het stembureau liep om kletsnat op niemand te gaan stemmen met alleen maar de gedachte dat ook het opkomstcijfer telt.

Ik heb een hekel aan zwevende kiezers. Zoals ik. Eigenlijk heb ik altijd gezweefd, maar toen ik één van de weinigen was, vond ik dat nog niet zo erg. En meestal kwam ik wel weer goed neer. Maar nu het een heel engelenkoor in den hoge begint te worden, maak ik mij zorgen. Niet zozeer de Nederlandse politiek is instabiel als wel het electoraat. De kiezer heeft altijd gelijk: wat een onzin. De kiezers rennen van van hot naar her, omdat ze het ook niet weten. Hollandse toestanden.

Ik heb lang getwijfeld tussen ChristenUnie en SP. Deze laatste partij heb ik vaak schertsend de meest calvinistische partij van Nederland genoemd. Deze partijen kiezen net als ik voor een sterke overheid. "Een slechte overheid moet je niet afschaffen, maar je moet zorgen voor een goede overheid", zegt Jan Marijnissen. Niet terugtreden, maar versterken. Maar tegelijkertijd zijn dit de twee partijen die het sterkst tegen de Europese grondwet hebben gefulmineerd, terwijl ik daar van harte vóór ben. 

Toen de kiezers in het referendum over de Europese grondwet de vloer aanveegden met het standpunt van de Nederlandse regering en dat van de meeste partijen, hadden er nieuwe verkiezingen moeten worden uitgeschreven. Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat dit niet is gebeurd. Het is alsof 'Europa' volkomen wordt genegeerd en doodgezwegen. Maar laat Nederland er dan uitstappen en het verder alleen proberen in plaats van de Europese politiek te verlammen. Nu de politici mij niet weten duidelijk te maken waar Nederland staat in de wereld, weet ik niet wie ik stemmen moet. Ik kwam er niet uit.

Daags na de verkiezingen nam ik een heerlijk warm Europees bad in het vroegere communistische bolwerk Felix Meritis in Amsterdam. Hier sprak Daniel Cohn-Bendit, de studentenleider van de Franse opstand in mei 1968. Hij werd indertijd door Frankrijk uitgewezen naar zijn tweede vaderland Duitsland, waar hij samen met Joschka Fischer de groene partij oprichtte. Jaren later werd hij lid van het Europese Parlement. Hij is een hartstochtelijk pleitbezorger voor de Europese integratie. Het Europese wonder - de vrede tussen Frankrijk en Duitsland en tussen Oost en West, het einde van de dictaturen in Zuid- en Oost-Europa - is zo vanzelfsprekend geworden, dat de mensen niet meer zien hoe deze tot stand is gekomen en wat daar voor nodig is. Dit is geen vanzelfsprekendheid. De Europese grondwet zou Europa democratischer en besluitvaardiger maken. Cohn-Bendit sprak zijn teleurstelling uit over de uitslag van de Nederlandse verkiezingen, waar het anti-Europees provincialisme de boventoon voert. Hij vindt dat de partijen die gewonnen hebben maar moeten proberen te regeren en laten zien hoe ze het zonder Europa redden.

Blogsysteem vernieuwd

Het systeem waarmee dit weblog wordt bijgehouden is vernieuwd. Berichten kunnen voortaan trefwoorden (label)meekrijgen, waarop de lezer berichten kan selecteren.
De omzetting naar het nieuwe systeem kost tijd. Er zitten nog wat fouten in en een aantal functies moet nog worden geprogrammeerd. Hier wordt aan gewerkt.

ChristenUnie

De ChristenUnie is te klein. Dit is geen stemoproep, maar slechts een waarneming. De CU is de opvolger van GPV en RPF, die samen zo'n 5 zetels hadden. De eerste keer dat ze samen optrokken, verloren ze enkele zetels. Nu zitten ze in de peilingen weer ongeveer op hun 'natuurlijke' sterkte. Intussen zou sprake zijn van een toeloop van evangelischen, katholieken, CDA-ers en linksen. De CU denkt strategisch, zinspeelt op regeringsdeelname, de partij wordt van alle kanten geprezen en André Rouvoet doet het goed. Maar het vertaalt zich nauwelijks in zetelwinst. De CU zou minstens op 10 moeten staan.

Overigens, ook GroenLinks en D66 zijn te klein. Maar deze partijen bevinden zich in een andere levensfase. GroenLinks is indertijd opgebouwd uit vier partijen. Dat betekent niet meer dan twee zetels per partij. Regeringspartij D66 is vrijwel weggevaagd. De partij is voorstander van actieve euthanasie, maar durft dit voor zichzelf nog niet aan.

Inmiddels is Rouvoets strategische positie sterk. Zeker als de PvdA zover zakt dat CDA-PvdA geen meerderheid oplevert. Ook CDA-VVD en PvdA-GL-SP zullen geen meerderheid kunnen vormen. De snippers ter rechter zijde zetten geen zoden aan de dijk. Dan mag Rouvoet kiezen. PvdA-GL-SP-CU zal een brug te ver zijn. De ChristenUnie kan waarschijnlijk CDA en VVD niet meer aan een meerderheid helpen. Dit is ook niet aanlokkelijk als minister Rita Verdonk het vice-premierschap claimt en het kabinet in ultra-rechts vaarwater trekt. Dan kan Rouvoet de PvdA en CDA samenbrengen en in zo'n kabinet een cruciale rol vervullen.

Het is echter de vraag of de traditionele achterban regeringsdeelname 'aankan'. De partij staat bekend als 'gouvernementeel' en 'loyaal'. Her Majesty's Most Loyal Opposition. Maar zachte oppositie is makkelijker dan zelf verantwoordelijk te zijn voor zware besluiten. De laatste jaren is de partij kritischer en uitgesprokener geworden. Er is zeker de nodige bestuurlijke ervaring op lokaal niveau, maar dat is meestal in een betrekkelijk bevriende en beschutte omgeving. Het oude GPV was verbonden met één kerk, een aaneengesloten achterban. Die beslotenheid is opengebroken. De ChristenUnie gaat voorwaarts. Maar als de gereformeerden niet blijven en de anderen niet komen, dan blijft de ChristenUnie klein.

Zonder professoren

Het mailsysteem van de Rijksuniversiteit Groningen heeft bijna alle 7000 medewerkers ontslagen. Ze kregen een bericht waarin stond dat hun dienstverband was beëindigd en hun mailadres daarom kwam te vervallen. Volgens een woordvoerder was er een foutje in het mailsysteem waardoor dit bericht werd verzonden.

Ytzen caan, Ytzen muyal

Bij toeval stoot ik via Google Books op dit fragment uit een jaarrapport uit 1965 van het beroemde Smithonian instituut in Washington. Mijn voornaam krijgt hier een voor mij wel heel nieuwe betekenis ("ik ben de dauw des hemels"). Het blijkt te gaan over een Indiaanse of Pacifische koning Ytzamatul. Nu geen tijd, maar dit moet ik nog eens nader uitzoeken. Vandaar hier even deze notitie.

bron

Europa

Minister Bot (CDA, Buitenlandse Zaken) heeft donderdag op een bijeenkomst van de Harvard Club in Amsterdam een schets gegeven voor een nieuw Europees verdrag.

Na het referendum over de Europese Grondwet, waarin de politiek van de regering en de meeste partijen in het parlement hartgrondig werd afgewezen, hadden er naar mijn stellige overtuiging nieuwe verkiezingen moeten worden uitgeschreven. Maar de politiek zwijgt. Europa is verworden tot een website van Nicolai.

Mag er weer eens over gesproken worden? Ik was voorstander van een echte grondwet. Wel ben ik het eens met tegenstanders die zeggen dat de Europese grondslag geen politiek programma mag inhouden, waarin het neo-liberale gedachtengoed bij voorbaat tot geloofsartikel wordt verheven.

De schets van Bot is niet mijn ideaal, maar zou wel beweging in de zaak kunnen brengen. Hij zegt:

• Schrap de Europese symboliek als grondwet, vlag en volkslied.
• Schrap het Handvest van Grondrechten van Unie dat de politieke rechten van de burger vastlegt uit de 'grondwet', maar laat de EU toetreden tot het Europees Verdrag inzake de Rechten van de Mens (EVRM). Dan is het recht gewaarborgd en wordt bemoeizucht voorkomen.
• Neem de Kopenhagencriteria voor toetreding van nieuwe leden (democratie, rechtstaat) op in het Europees Verdrag.
• Bot wijst een verdrag dat alleen de bestuursstructuur van de EU regelt af. Het verdrag moet een rechtsgrondslag geven op gebieden van energiezekerheid, bestrijding van de georganiseerde misdaad, bevordering van vrede en democratie in de wereld, milieubescherming en de uitbreiding van de Unie.

Bron: Kabinet wil Grondwet EU bijstellen in: NRC, 10.11.06.

Rumsfeld treedt af

Kort na zeven uur vanavond een News Alert van de Washington Post. De Amerikaanse defensieminister Donald Rumsfeld treedt af, daags na de door de Bush-aanhang verloren congresverkiezingen.

Rumsfeld is vast en zeker gemasseerd door zijn vriend Bush.

Hoe dan ook, ik vind dit goed nieuws. Rumsfeld stuurde Amerika het Irakese moeras in. "Het is tijd voor nieuw leiderschap in dit land", zegt Bush. Misschien komt Amerika langzaam weer bij zinnen en vindt het land de weg terug naar internationale samenwerking op basis van wederzijdse afspraken en verdragen.

Press Freedom Index 2006

Op 31 oktober 2006 heeft de voorzitter van het College van Procureurs-Generaal, Harm Brouwer, nog eens uitgelegd aan het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren hoe het Openbaar Ministerie omgaat met de spanning tussen vrije nieuwsgaring en justitiële waarheidsvinding. De tekst is via deze links te vinden: http://www.om.nl/_nieuws/30473/ (de samenvatting) en http://www.om.nl/over_het_om/speeches/30474/ (de volledige tekst).

Hij begon met de stelling 

Citaat:

"er zijn gevallen – zij het in omvang zeer beperkt - waarin het vanuit het belang van de rechtsstaat noodzakelijk is om journalistiek materiaal in beslag te nemen, verslaggevers te tappen of journalisten te vervolgen."

Dan bespreekt hij artikel 10 van het Europees Verdrag voor de bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM) dat onder andere "de vrijheid om inlichtingen of denkbeelden te ontvangen en te verstrekken" beschermt en hoe het Europese Hof daar normen uit heeft afgeleid.

Het OM heeft die normen intern geconcretiseerd in de "Aanwijzing toepassing dwangmiddelen bij journalisten". Dat regelt hoe hoe de officieren van justitie daar mee om moeten gaan.

Brouwer vertelde dat de Hoge Raad ondertussen ook het verschoningsrecht van journalisten om hun bronnen niet te noemen heeft erkend.

Het toepassen van telefoontaps bij journalisten er het in beslag nemen van foto's en filmopnemen van rellen wordt ook besproken. Dat laatste is iets waar het enerzijds het Openbaar Ministerie en anderzijds de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren (NGH) "agree to disagree". Als de maatregel niet al te zeer buiten proporties is in vergelijking tot de ernst van de overtredingen, keurt de rechter dit vaak wel goed.

Als een journalist in zijn werk een strafbaar feit heeft gepleegd, bekijkt het OM of hij zorgvuldig en te goeder trouw heeft gehandeld. In dat geval zijn vervolging of dwangmiddelen (telefoontaps bijvoorbeeld) niet aan de orde. Brouwer noemt als voorbeeld.

Citaat:

"De verslaggever die ten behoeve van een reportage meegaat met dierenactivisten die proefdieren loslaten, zal, mits hij zich tot de rol van waarnemer beperkt heeft, niet vervolgd worden."

Als de journalist zelf het initiatief neemt tot een strafbaar feit ligt dat in principe anders, maar volgens Brouwer moet het OM meer dan in het verleden begrip tonen als een journalist bijvoorbeeld een parkeervergunning koopt bij een corrupte ambtenaar, om dat met zijn verborgen camera vast te kunnen leggen.

Tenslotte legde Harm Brouwer uit waarom er twee journalisten van de Telegraaf wegens het lekken van staatsgeheimen als verdachte werden aangemerkt en waarom er vervolgens werd geseponeerd.

Volgens Brouwer schiet de "Aanwijzing toepassing dwangmiddelen bij journalisten", die in 2002 is vastgesteld, op een aantal punten al weer te kort. Bijvoorbeeld de vraag of een politieagent het materiaal van een (foto)journalist in beslag mag nemen, als die zijn aanwijzingen tijdens een ramp of rel negeert, komt in de huidige versie van de OM-aanwijzing nog niet aan de orde. En ook de regels rond telefoontaps moeten verder aangescherpt worden. En wat te denken van de opkomst van de weblogs en de fotoblogs voor het begrip ‘journalist’?

Een opmerking van Harm Brouwer viel me bijzonder op. Soms komen ze journalisten tegen die over de schreef lijken te gaan, door zich te laten misbruiken voor de contrastrategieën van criminele organisaties. Brouwer vroeg zich af of er niet wat tegen die figuren is te doen en zou wel af en toe wat gevallen geanonimiseerd en off the record met de NVJ willen bespreken.

Balken ende Bos

Het debat tussen Balkenende en Bos op RTL4 heb ik niet gezien, omdat ik niet naar Luxemburgse zenders kijk. In de krant lees ik dat Bos "gewonnen" heeft. Degene met de beste babbel mag "leider van het land" worden.

Ik heb het niet zo op leiders; we wonen niet in Amerika. We kiezen op 22 november geen leider, maar onze volksvertegenwoordiging. We zijn een land van minderheden en die zoeken via het parlement een werkbare samenwerking.

Ik zie ook niet in waarom de grootste partij de "winnaar" heet en de premier mag leveren. Het zijn de Spelen niet.
De minister-president is voorzitter van de ministerraad en moet er voor zorgen dat de ministers op vrijdagmiddag niet allemaal door elkaar praten en dat het liefst de rest van de week ook niet doen. Natuurlijk mag hij zo nu en dan in tijden van nood met omfloerste stem het volk toespreken: dat we rustig kunnen gaan slapen (Colijn) of dat het nooit meer hetzelfde wordt (Den Uyl). Maar verder moet hij het werk vooral aan de anderen overlaten.

"Kies de minister-president" klinkt democratisch, maar het haalt in de Nederlandse verhoudingen macht weg bij het volk en legt die bij de enkeling. Dat moeten kamerkandidaten en kiezers niet laten gebeuren.

Sharon achteruit

De toestand van Ariel Sharon verslechtert. Dit melden de Israelische media. De vroegere minister-president ligt sinds januari in coma na een hersenbloeding. Sinds een half jaar wordt hij verpleegd in de stad Sheba. Vrijdag 3 november is hij opnieuw naar de intensive care overgebracht vanwege een infectie die invloed heeft op zijn hart.

Bronnen: Channel 2 TV News, Haaretz.

Het Virtuele Bedrijventerrein

Het Virtuele Bedrijventerrein is een nieuwe website, waar kennis over bedrijventerreinen wordt samengebracht. De site biedt nieuws en achtergrondinformatie op het gebied van parkmanagement, (her)ontwikkeling, veiligheid, mobiliteit en beleid. De website is een initiatief van Elba Media, de uitgever van het tijdschrift Bedrijventerrein.