Kostendelersnorm en commerciële huur

In dit filmpje van Schulinck (Wolters Kluwer) spreekt juridisch redacteur Koen Mestrom over "commerciële huur" in relatie tot de "kostendelersnorm" in de Participatiewet (artikel 22a). Door de kostendelersnorm ontvangt een uitkeringsgerechtigde die met meerdere volwassenen in huis woont een lagere uitkering. De wet zondert commerciële huur daarvan uit, omdat als iemand een kamer huurt of verhuurt de kosten niet kunnen worden gedeeld met de andere volwassene(n) in huis - de verhuurder, huurder of andere kamerbewoners in hetzelfde huis. Er is immers sprake van een commerciële relatie, van 'leverancier' en 'klant', met een contract waarin de wederzijdse verplichtingen zijn vastgelegd, waaraan de partijen juridisch zijn gebonden. 

Veel gemeenten stellen een algemene richtprijs vast, een bedrag waaronder de huurprijs niet als 'commercieel' wordt gezien en huurder en verhuurders toch onder de kostendelersnorm vallen. Hierover is veel te doen. In een eerste uitspraak hierover door de rechter in Oost-Brabant zegt de rechter dat de gemeente niet kan volstaan met een algemene regel maar altijd moet kijken naar de individuele omstandigheden. Tegen het beleid van de gemeente Houten (Werk en Inkomen Lekstroom) loopt op dit moment ook een rechtszaak, omdat de uitkeringsinstantie een algemene richtprijs stelt zonder te kijken naar de individuele situatie. Dit betekent dat een kamerverhuurder in Houten een aanmerkelijk lagere uitkering krijgt dan iemand in bijvoorbeeld de aangrenzende gemeente Utrecht onder precies dezelfde wet en dezelfde omstandigheden. (Later hierover meer).

Bron: (c) Schulinck / Wolters Kluwer. Twitter: @KoenMestrom