Onze grappige meester Rietkerk leerde ons: "Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen, Maassluis... Gekkenhuis!"
Bij een repetitie met de blinde kaart wees de meester Hoek van Holland aan. Ik vulde het goed ingeprente antwoord in: "Gekkenhuis". De laatste jaren was dat woord zeker van toepassing op de Hoekse Lijn.
Op de middelbare school wist ik wel beter. In een proefwerk kregen we de vraag: "Met welke hoek moet de scheepvaart rekening houden?" Dat van de hoek van declinatie en hoek van inclinatie heb ik nooit zo begrepen. Dus heb ik maar ingevuld: Hoek van Holland. Dat is toch zeker een hoek om rekening mee te houden.
De Hoekse Lijn is een ombouw van de oude spoorlijn naar een metrolijn van de RET. Als baby en kleuter woonde ik in Schiedam Nieuwland, waar deze lijn ook langskomt. Je kon met de trein naar het strand bij Hoek van Holland en de veerboot naar Engeland.
Maar de eerste keer dat ik in Engeland ben geweest was met het vliegtuig van Dulles Airport bij Washington DC naar Londen, op 29 november 1980. Negen maanden eerder waren we met een enkeltje van Brussel naar Boston gevlogen, waarna mijn vriendin Marjan en ik 'het hele jaar' liftend van coast to coast door Noord-Amerika zijn getrokken.
Op 2 december kwamen we met de veerboot van Harwich naar Hoek van Holland weer aan in het moederland, net op tijd voor mijn moeders 55ste verjaardag op 3 december.
Van de boot liepen we naar het station. Eerst maar eens een kaartje kopen naar Rotterdam, waar Marjans ouders woonden. Marjan bij het loket van de NS: "Two tickets to Rotterdam, please". "Marjan", zei ik, "hier kan je weer Nederlands praten, hoor". Wat verward en met een Amerikaans accent schakelde ze over op haar moedertaal. Hoek van Holland. Gekkenhuis. Holland!
Te beluisteren op YouTube: Sandy Struijs - Op de metro
Geen opmerkingen:
Een reactie posten