Aanvulling en bijlagen > blog 05-03-24 Wetsteksten
De #ophef is begrijpelijk omdat het past in de niet door iedereen even enthousiast omhelsde gedachte dat we ons niet meer als man of vrouw mogen identificeren of juist dat we ons mogen identificeren zoals we willen, ongeacht hoe wij ter wereld zijn gekomen. (Ik identificeer mijzelf als onzichtbaar, zei de man, en hij verdween.) "En God schiep de mens naar zijn beeld... man en vrouw schiep Hij hen" (Genesis 1:27) gaat niet meer op in een godloze wereld. We moeten nu zelf verzinnen hoe we geschapen willen zijn en naar welk beeld. ("Ben je grootgeschapen?", werd mij eens gevraagd, met verzoek om fotografisch bewijs, maar voor deze lofzang heb ik bedankt.)
Minister Hugo de Jonge heeft inmiddels naarstig laten weten dat er sprake is van een vergissing in het wetsvoorstel, die snel gecorrigeerd zal worden. Het wetsvoorstel bevat - voor zover ik heb begrepen - een noodzakelijke aanpassing van de terminologie in de wet voor gevallen waar de "ouder waaruit het kind geboren is" een transgender is die als man geregistreerd staat. Het is een consequentie van een inhoudelijke wetsaanpassing van enkele jaren geleden. Door een kennelijke fout in het nu voorliggende wetsvoorstel zou de formulering een veel bredere uitwerking krijgen, omdat het om een wetsvoorstel gaat dat de formuleringen in verschillende wetten moet actualiseren.
Zelf ben ik vrij conservatief als het gaat om wat je de norm of het uitgangspunt zou kunnen noemen. Al weet ik niet of er een Schepper is, ik vind "man en vrouw" (en ook "vader en moeder") wel een basisgegeven in de natuur en de voortplanting. Daar houd ik aan vast. Het is bovendien de feitelijke betekenis van het woord seksualiteit, dat geslachtelijkheid, onderscheid naar man en vrouw betekent. (Toen ik ter wereld kwam, was "sex" nog niet uitgevonden.)
Maar er zijn ook altijd varianten en afwijkingen geweest, zowel in de natuur als in de cultuur. In mijn mensbeeld streef ik niet naar afschaffing of negeren van "man en vrouw" (en ik heb grote moeite met allerlei moderne ontwikkelingen, ik blijf conservatief) maar streef wel naar op zijn minst een open blik en respect voor situaties die niet in dat standaard plaatje passen en dat we onze wetten soms moeten aanpassen om daarvoor ruimte te bieden. Op de "schaal van SGP tot D66" sta ik qua mensbeeld vaak dichterbij de SGP maar qua burgerschap dichterbij D66.
Is de regering op de woke-toer en op het punt om Moeder de Vrouw af te schaffen? Ik denk eerder dat hier rechtlijnige juristen aan het werk waren en vervolgens even niet opletten. Zij moeten er nog aan wennen dat in ons tijdsgewricht emoties steeds meer tussen de regels van de wet kruipen. Denk maar aan de discussie rond de formulering "Een doodgeboren kind wordt geacht nooit te hebben bestaan", een waterdichte formulering als het gaat om het erfrecht, maar mensen die het meegemaakt hebben, voelden zich gekwetst en niet erkend. Schadevergoeding aan slavendrijvers bij de afschaffing van de slavernij is juridisch volkomen logisch, omdat de overheid ingrijpt in iemands economische positie, maar het botst met het rechtsgevoel over het onnoemelijk leed dat de werkelijke slachtoffers is aangedaan. Het was moreel misdadig maar de wet voorzag daarin niet.
Bij alle #ophef over de formulering "ouder waaruit het kind geboren is" vergeet men dat dit gewoke al eeuwen gebruikelijk is. Ik heb het nog eens nagelezen op geboorteaktes uit 1850, 1900 en 1950 en overal is "geboren uit" (en niet "moeder") de standaard formulering.
Conservatief als ik ben, heb ik er persoonlijk niet zo'n moeite mee. En ik blijf mij dankbaar verwonderen dat ik uit mijn moeder geboren ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten