De regering heeft op de eerste Veteranendag bij monde van minister Zalm spijt betuigt dat de Indië-veteranen lange tijd niet genoeg aandacht hebben gekregen. Dit melden diverse media. In het Journaal hoor ik de minister echter zeggen dat hij het "betreurt". Niet dat hij "spijt" heeft.
Betreuren of spijt betuigen is niet hetzelfde. Ik kan het betreuren dat mijn geliefde is overleden, maar spijt betuigen omdat ik haar heb vermoord. Met "betreuren" druk ik mijn gevoel uit over wat er is gebeurd, over hetgeen mij of anderen is overkomen. "Spijt betuigen", of een excuus uitspreken, wil echter zeggen dat ik vind dat ik het fout gedaan heb, iemand iets aangedaan heb, voor mijn daad aansprakelijk ben. Schuldig zelfs. Een morele uitspraak. Hoop dat ik nog iets kan goedmaken.
"Ik betreur het dat ik mijn geliefde heb vermoord, want daardoor zit ik in de gevangenis, maar ik heb er geen spijt van, want ze heeft het er zelf naar gemaakt." Betreuren: wel vervelend, maar niet fout.
Het lastige is dat "het spijt me" allebei kan betekenen, dus zowel "betreuren" als "spijt betuigen", "er spijt van hebben".
Betreuren en spijt betuigen worden in de media nogal eens door elkaar gehaald. En in dit geval? Willen de media gewoon graag horen dat de regering fout zat en blazen ze Zalms woorden daarom op? Of wilde de regering daadwerkelijk spijt betuigen maar kwam dit in het korte journaal-fragment niet zo goed naar voren?
PS. De tekst van Zalms toespraak heb ik nergens kunnen vinden. Trouw (30 juni) schrijft:
Met name de Indië-veteranen ’heeft het aan tijdige nazorg ontbroken’, zegt Zalm met ietwat bibberige stem. ,,Zij deden hun plicht, maar vonden bij terugkeer geen erkenning, respect en waardering voor wat zij in opdracht van Nederland hebben uitgevoerd. Veel veteranen voelden zich miskend en in de steek gelaten. Dat is betreurenswaardig.”
Commentaar in forum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten