vrijdag 17 juni 2005

TBS

Minister van Justitie Donner heeft donderdag het kamerdebat over de ontsnapping en mogelijke moord door een tbs-er goed doorstaan. Daar ben ik blij om. Ik vond de roep om zijn aftreden in dit geval niet terecht. De minister van Justitie ‘gaat’ over elke moord in Nederland, maar hoeft niet om elke moord af te treden. Dan zouden we om de haverklap een andere minister hebben, maar nog geen veiligheid. De minister moet aangesproken worden op fouten die onder zijn verantwoordelijkheid zijn gemaakt. Als ik het feitenrelaas lees, krijg ik de indruk dat er door de betrokken instanties zorgvuldig is gehandeld, al zijn er wel vragen bij te stellen.

Ik heb mij gestoord aan de oproep van de VVD om alle verloven in te trekken en gelukkig heeft Donner daar niet aan toegegeven. Stel je voor dat de politiek ineens zou besluiten dat alle schizofreniepatiënten de komende weken maar eens hun medicijnen moeten laten staan. En dan verwachten dat de samenleving daar veiliger van wordt. Het verlof is geen aardigheidje voor de patiënt, maar een onderdeel van de behandeling. Of tbs het best denkbare systeem is, weet ik niet. Wel weet ik dat het tbs-systeem, inclusief ‘resocialisatie’ en ‘proefverloven’, onze samenleving veiliger maakt. Psychiatrisch gestoorde delinquenten die genezen, moeten heel voorzichtig weer op de maatschappij worden voorbereid en zij die niet genezen moeten opgesloten blijven, desnoods levenslang, en daar zorgt het tbs-systeem voor. 'Genezen' betekent: in de maatschappij kunnen functioneren. Wil je behandelen, dan moet je de mogelijkheid van herstel openhouden, anders is het zinloos; wil je niet behandelen, dan heb je slechts de keuze tussen vrijlaten of levenslang opsluiten. Denk nu niet dat als dat de enige keuze is die een rechter heeft, deze altijd zal kiezen voor levenslang. Ook dan komen er mensen op straat terecht, die beter binnen zouden kunnen zitten. Als je wilt behandelen, heb je altijd de mogelijkheid van resocialisatie nodig en dus proefverloven als onderdeel van de behandeling en dus mensen die daarover moeten beslissen. En daarbij kan het fout gaan. En het màg eigenlijk nooit fout gaan. De maatschappij is geen proeftuin voor gestoorde criminelen. Maar helemaal aan het einde van de rit zul je mensen eigen verantwoordelijkheid moeten geven, voordat ze in de maatschappij terug mogen keren.

In de praktijk wordt jaarlijks 50.000 keer verlof gegeven, waarvan 50 keer iemand zich onttrekt aan de begeleiding (1 promille). Op dit moment zijn 5 personen niet teruggekeerd, ze zijn vermoedelijk naar het buitenland vertrokken. Patiënten bij wie terugkeer in de maatschappij niet in zicht is, komen uiteraard helemaal niet in aanmerking voor proefverlof.

Desondanks is het de afgelopen jaren een paar keer vreselijk misgegaan. Het is daarom goed dat Donner met kritische vragen het vuur na aan de schenen is gelegd. Terecht heeft Donner de grondslag van het tbs-systeem sterk verdedigd maar ook verbeteringen toegezegd. De betrokkenen zullen nòg voorzichtiger en zorgvuldiger moeten handelen.

Zie ook:
* Brief minister Donner aan Tweede Kamer n.a.v. aanhouding voortvluchtige tbs-er, 15.06.05
* Antwoorden minister Donner op vragen uit de Tweede Kamer, 15.06.05
* Beschikking rechtbank verlenging TBS van Wilhelm S., 26.07.04
* Website Openbaar Ministerie over TBS

Geen opmerkingen:

Een reactie posten