We hebben wat uit te leggen, zegt rector Willem de Vos van het Christelijk Lyceum Veenendaal. Dat denk ik ook. De school werkte mee aan een documentaire van RTL4. Met toestemming - ik neem aan ook van de individuele leerlingen en ouders - werd er gefilmd in de klas om een beeld te geven van het schoolleven. Wat leerlingen en docenten niet wisten, is dat er vijf 'nepleerlingen' waren ingeschakeld, acteurs die als leerling meededen "om de gewone werkelijkheid naar boven te krijgen". Dat lijkt mij moeilijk uit te leggen. Natuurlijk mag er tijdens een les, project of werkweek geëxperimenteerd worden waarbij de leerlingen niet direct weten wat de bedoeling is, bijvoorbeeld om thema's als armoede, discriminatie of groepsvorming te beleven. Maar een docent onkundig laten dat één of meer van zijn eigen leerlingen 'nep' is, iemand anders is dan hij zegt, de school al af heeft? Ik dacht dat het echte schoolleven gebaseerd is op vertrouwen. Er vindt interactie plaats, tussen leerlingen onderling, tussen docent en leerling, tussen medewerkers en leiding. Er is sprake van een pedagogisch klimaat, werkplannen, begeleiding. De docent maakt zich zorgen over zijn leerling, probeert in te schatten waar deze zich bevindt in het leerproces, denkt na over hoe deze leerling verder te helpen. Ook vindt interactie plaats tussen leerlingen: tegen elkaar opkijken, tegen elkaar afzetten, ruzies, verliefdheden, afspreken, samen huiswerk maken. Hoe kan je vertrouwen leren als de rector zélf toestemming geeft je in dat alles voor de gek te houden? Voor TV. Hoe kan je van een docent een investering in tijd, liefde en expertise vragen, als hij niet eens weet of zijn leerling echt of 'nep' is? Deze rector heeft inderdaad veel uit te leggen. Ik weet niet of ik als docent met hem verder zou kunnen.
Diverse bronnen, o.a.: RTV Utrecht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten