woensdag 27 juni 2007
Spiderman
Yonne van zes laat mij als oude man weer helemaal jong en dynamisch voelen. "Je bent net spiderman!", zegt ze, wijzend op het web aan rimpels op mijn voorhoofd.
dinsdag 26 juni 2007
Europees verdrag
De uitkomsten van de EU-top moet ik nog "bestuderen". Dat zal ik bij gelegenheid nog wel eens doen. Nu reageer ik even uit het hoofd op basis van wat ik zo uit het nieuws heb opgevangen.
Erg jammer dat het geen grondwet mag heten, want dat zou het wat mij betreft wel moeten zijn. Maar ach, liever een slechte titel dan een slecht boek.
Dat vlag en volkslied uit de tekst verdwenen zijn, maakt mij niet zoveel uit. Die redden het ook wel zonder grondwet. We gaan toch niet alle nummerborden van de auto's slopen of Eurovisie tot een nieuwe tune verplichten?
Dat er geen Europese 'minister' van buitenlandse zaken komt, maar een 'hoge vertegenwoordiger' is een woordspel, maar vind ik misschien wel een verbetering. De tekst hierover wil ik te zijner tijd wel eens goed doorlezen. Ik vind de EU in de eerste plaats geschikt voor 'binnenlands gebruik': een vreedzame onderlinge samenwerking. Of Europa een statenbond of een federale staat wordt, maakt mij daarbij niet zo heel veel uit, als het maar gaat om gedeelde soevereiniteit. Europa voor 'buitenlands gebruik' maakt mij huiveriger. Ik ben daar nog niet zo goed uit. Europa kan als machtsblok tegenwicht bieden tegen Amerika en de opkomende staten in Azië. Maar ik ben bang voor neo-kolonialisme en imperialisme: een Europa dat de hele wereld wil beheersen. Ook ben ik bang dat speciale relaties tussen landen (soms zijn dat trouwens oud-koloniale banden) verloren gaan in een gemeenschappelijke buitenlandse politiek. Dus een niet zo vanzelfsprekende eenheid in buitenlands beleid kan misschien geen kwaad.
Het verdwijnen van het handvest van grondrechten uit de grondwet maakt de pocketuitgave wat handzamer, terwijl het handvest wel bindend wordt verklaard. Goed zo.
Dat de nationale parlementen meer bij de Europese besluitvorming worden betrokken, is goed en dat ze geen besluiten mogen blokkeren nog beter. Gelukkig heeft deze Nederlandse eis (de 'rode kaart') het niet gehaald. Geen extra, concurrerende bestuurslaag. (Het zou wat anders zijn als de nationale parlementen tezamen op één of andere manier een 'kamer' van het Europese parlement zouden kunnen vormen.)
De beste verbetering is misschien wel geleverd door de liberale president Sarkozy van Frankrijk. Het neo-liberalisme met z'n vrije concurrentie wordt in het verdrag niet meer tot geloofsartikel verheven.
Moet er een tweede referendum komen? Ik denk 't wel. Ik ben tegen referenda, omdat ik vóór een vertegenwoordigende democratie ben. Het referendum van 2005 was een idiote procedure. Omdat niet kon worden aangegeven waar men precies tegen was en hoe het dan wèl moest en omdat één referendum in een klein land de hele goedkeuringsprocedure kon blokkeren. Maar nu men eenmaal de mening van het volk heeft gevraagd, zal men denk ik ook het resultaat weer aan het volk moeten voorleggen. Zelf zal ik waarschijnlijk vóór stemmen, ook als ik dit een slechter compromis vind dan het vorige, het is altijd nog het best mogelijke compromis. Maar waarom zou nu ineens een meerderheid vóór stemmen, terwijl er wezenlijk niet zo heel veel is veranderd. Ik denk dat het beter is dat meteen maar de kernvraag wordt voorgelegd: moet Nederland in de EU blijven, ja/nee. Als het antwoord ja is, dan zullen we het met het best haalbare compromis moeten doen.
Erg jammer dat het geen grondwet mag heten, want dat zou het wat mij betreft wel moeten zijn. Maar ach, liever een slechte titel dan een slecht boek.
Dat vlag en volkslied uit de tekst verdwenen zijn, maakt mij niet zoveel uit. Die redden het ook wel zonder grondwet. We gaan toch niet alle nummerborden van de auto's slopen of Eurovisie tot een nieuwe tune verplichten?
Dat er geen Europese 'minister' van buitenlandse zaken komt, maar een 'hoge vertegenwoordiger' is een woordspel, maar vind ik misschien wel een verbetering. De tekst hierover wil ik te zijner tijd wel eens goed doorlezen. Ik vind de EU in de eerste plaats geschikt voor 'binnenlands gebruik': een vreedzame onderlinge samenwerking. Of Europa een statenbond of een federale staat wordt, maakt mij daarbij niet zo heel veel uit, als het maar gaat om gedeelde soevereiniteit. Europa voor 'buitenlands gebruik' maakt mij huiveriger. Ik ben daar nog niet zo goed uit. Europa kan als machtsblok tegenwicht bieden tegen Amerika en de opkomende staten in Azië. Maar ik ben bang voor neo-kolonialisme en imperialisme: een Europa dat de hele wereld wil beheersen. Ook ben ik bang dat speciale relaties tussen landen (soms zijn dat trouwens oud-koloniale banden) verloren gaan in een gemeenschappelijke buitenlandse politiek. Dus een niet zo vanzelfsprekende eenheid in buitenlands beleid kan misschien geen kwaad.
Het verdwijnen van het handvest van grondrechten uit de grondwet maakt de pocketuitgave wat handzamer, terwijl het handvest wel bindend wordt verklaard. Goed zo.
Dat de nationale parlementen meer bij de Europese besluitvorming worden betrokken, is goed en dat ze geen besluiten mogen blokkeren nog beter. Gelukkig heeft deze Nederlandse eis (de 'rode kaart') het niet gehaald. Geen extra, concurrerende bestuurslaag. (Het zou wat anders zijn als de nationale parlementen tezamen op één of andere manier een 'kamer' van het Europese parlement zouden kunnen vormen.)
De beste verbetering is misschien wel geleverd door de liberale president Sarkozy van Frankrijk. Het neo-liberalisme met z'n vrije concurrentie wordt in het verdrag niet meer tot geloofsartikel verheven.
Moet er een tweede referendum komen? Ik denk 't wel. Ik ben tegen referenda, omdat ik vóór een vertegenwoordigende democratie ben. Het referendum van 2005 was een idiote procedure. Omdat niet kon worden aangegeven waar men precies tegen was en hoe het dan wèl moest en omdat één referendum in een klein land de hele goedkeuringsprocedure kon blokkeren. Maar nu men eenmaal de mening van het volk heeft gevraagd, zal men denk ik ook het resultaat weer aan het volk moeten voorleggen. Zelf zal ik waarschijnlijk vóór stemmen, ook als ik dit een slechter compromis vind dan het vorige, het is altijd nog het best mogelijke compromis. Maar waarom zou nu ineens een meerderheid vóór stemmen, terwijl er wezenlijk niet zo heel veel is veranderd. Ik denk dat het beter is dat meteen maar de kernvraag wordt voorgelegd: moet Nederland in de EU blijven, ja/nee. Als het antwoord ja is, dan zullen we het met het best haalbare compromis moeten doen.
woensdag 20 juni 2007
Oorlogsmisdadigers veroordeeld
Het Speciale Gerechtshof voor Sierra Leone heeft woensdag drie leden van de AFRC – Brima, Kamara en Kanu – schuldig bevonden aan het plegen van gruwelijkheden. De AFRC pleegde in 1997 een coup tegen de gekozen regering van Sierra Leone en trok moordend en verkrachtend door het land. De leider van de AFRC, Johnny Paul Koroma, is spoorloos. Aangenomen wordt dat hij dood is. Dit meldt de Volkskrant vandaag.
Het Speciale Gerechtshof voor Sierra Leone wijst er in zijn persbericht op, dat dit de eerste keer is dat een internationaal tribunaal uitspraak doet over het recruteren van kindsoldaten en over de misdaad van gedwongen huwelijk in een gewapend conflict.
Volkskrant, 20.06.07 (16.19 uur online): "Speciaal hof Sierra Leone bevindt drie bendeleden schuldig".
Weblog 06.06.07: "Recht voor Sierra Leone"
Press Release: "Guilty Verdicts in the Trial of AFRC Accused".
(Het persbericht van het gerechthof is foutief gedateerd 30 juni 2007, maar afgegeven op 20 juni)
Het Speciale Gerechtshof voor Sierra Leone wijst er in zijn persbericht op, dat dit de eerste keer is dat een internationaal tribunaal uitspraak doet over het recruteren van kindsoldaten en over de misdaad van gedwongen huwelijk in een gewapend conflict.
Volkskrant, 20.06.07 (16.19 uur online): "Speciaal hof Sierra Leone bevindt drie bendeleden schuldig".
Weblog 06.06.07: "Recht voor Sierra Leone"
Press Release: "Guilty Verdicts in the Trial of AFRC Accused".
(Het persbericht van het gerechthof is foutief gedateerd 30 juni 2007, maar afgegeven op 20 juni)
Dit lot treft iedereen
De werkwijze van de Postcodeloterij hoeft niet te worden aangepast. Volgens de rechtbank in Amsterdam worden mensen zonder lot niet onrechtmatig betrokken. Dit meldt het NOS Journaal. Ik ben teleurgesteld in deze uitspraak en zou willen dat deze vorm van loterij alsnog verboden wordt. In feite fungeert mijn adres - in plaats van een willekeurig onbekend nummer - als lotnummer, of ik nu een lot koop of niet. Op die manier ben ik betrokken, óók en misschien júist wel als ik geen lot koop. Er is wel degelijk een verschil tussen niet aan een spelletje meedoen, daarbij ieder in z'n waarde latend, of moreel gedwongen te worden bewust een prijs op "mijn nummer" te weigeren. In feite kan ik niet kiezen om mij aan deze loterij te ontrekken. Ik heb de Postcodeloterij hierover jaren geleden al eens een boze brief geschreven. Nu had ik gehoopt dat de rechter een stokje zou steken voor deze immorele werkwijze.
maandag 18 juni 2007
Grondwetallergie
"De Europese grondwet is van tafel", meldt het NOS Journaal vanmorgen. "Of ook de inhoud verandert, blijkt aan het eind van de week". Kortom, de ministers van Buitenlandse Zaken zijn het er dit weekend over eens geworden dat ze het woord 'grondwet' zullen vermijden om volgend weekend te proberen zoveel mogelijk van de inhoud overeind te houden. Nu, dat moet dan maar. Naar mijn mening is het delen van soevereiniteit de essentie van de Europese Unie, al vanaf de stichting van de Europese gemeenschappen. Die soevereiniteitsdeling is vormgegeven in een Europese wetgevende macht en een Europese volksvertegenwoordiging. Daarbij hoort mijns inziens een grondwet. Bij een allergietest in juni 2005 is gebleken dat de Nederlandse bevolking het woord grondwet niet kan verdragen, maar alleen verdragen verdraagt. Die verdragen regelen echter hoe dan ook soevereiniteitsoverdracht. Tot dan toe liep Nederland altijd voorop bij het institutionaliseren van de Europese Unie. Nederland heeft als kleine staat belang bij de Europese instituties, om niet afhankelijk te zijn van de grillen van de grote staten. Op de inhoud van het Europese grondwettelijk verdrag valt veel af te dingen, als de essentie van soereiniteitsdeling maar overeind blijft.
zaterdag 16 juni 2007
Taylor rijk
De Liberiaanse oud-president Charles Taylor, die in Den Haag terecht staat wegens oorlogsmisdaden in Sierra Leone, beschikt volgens een panel van experts van de VN over veel geld. Taylor zelf beweert dat hij zijn advocaat niet kan betalen. Het rapport van het VN-panel meldt ook dat het houtkapbedrijf Oriental Timber Corporation (OTC) van de Nederlander Guus van Kouwenhoven 3,4 miloen euro, bestemd voor de Liberiaanse schatkist, rechtstreeks op de privérekening van Charles Taylor stortte. Guus van Kouwenhoven is in Nederland tot acht jaar veroordeeld wegens wapensmokkel in Liberia, maar is in afwachting van zijn hoger beroep op vrije voeten gesteld.
Bronnen: Henk Willem Smits in zijn weblog op bizniz.blog.nl, 15.06.07, VN: Kouwenhovens bedrijf betaald Taylor rechtstreeks;
International Herald Tribune, AP, 14.06.07, Former Liberian president facing war crimes believed to have substantial assets, U.N. panel says.
Bronnen: Henk Willem Smits in zijn weblog op bizniz.blog.nl, 15.06.07, VN: Kouwenhovens bedrijf betaald Taylor rechtstreeks;
International Herald Tribune, AP, 14.06.07, Former Liberian president facing war crimes believed to have substantial assets, U.N. panel says.
woensdag 13 juni 2007
Peres president
Nobelprijswinnaar Shimon Peres (83) is woensdag door de Knesset gekozen tot president van Israel. Het presidentschap is vooral een ceremoniële functie. Oud-labourleider Peres stapte vorig jaar over naar Kadima, de nieuwe partij van Ariel Sharon. Peres' ambtsvoorganger Katsav verdween begin dit jaar roemloos van het toneel, nadat hij beschuldigd werd van seksueel misbruik.
Zie ook weblog Katsav exit, 24.01.07
Zie ook weblog Katsav exit, 24.01.07
donderdag 7 juni 2007
India duur lagelonenland
Westerse bedrijven besteden ICT-opdrachten vaak uit aan India, omdat de arbeidskracht daar goedkoper is. Maar inmiddels verlangen ook de Indiase werknemers meer geld. Daarom gaat het Indiase computerbedrijf Tata de komende jaren veel werk uitbesteden aan een eigen softwarebedrijf in Mexico. Daar zijn de arbeidskrachten nog goedkoop. Door Mexicanen aan het werk te zetten, kan Tata gebruik maken van de tijdzones van de grote Amerikaanse klanten, terwijl de Mexicanen half zo duur zijn als medewerkers in de VS. Indiase concurrenten wijken al uit naar Oost-Europa en China.
Bron: Indiaas Tata moet Mexicanen inhuren in Automatiseringsgids, 07.06.07.
Bron: Indiaas Tata moet Mexicanen inhuren in Automatiseringsgids, 07.06.07.
woensdag 6 juni 2007
Recht voor Sierra Leone
Deze week is in Den Haag het proces tegen de van oorlogsmisdaden verdachte Liberiaanse ex-president Charles Taylor begonnen. Ik wil proberen het proces te volgen, via de website van het Sierra Leone Tribunaal en misschien ook bij gelegenheid vanaf de publieke tribune. Door mijn vrienden uit Sierra Leone ben ik emotioneel betrokken geraakt. De verhalen die ik heb gehoord en gelezen, zijn gruwelijk en misselijkmakend. Huizen werden platgebrand, bewoners gedood. Gedrogeerde, jonge rebellen die zwangere vrouwen benaderen met de vraag: "zullen we eens zien of het een jongen of een meisje wordt?" en de buik van de vrouw opensnijden, of vragen "wil je lange of korte mouwen?" en iemands arm voor een deel of helemaal afhakken. Ontvoerde jonge meisjes die als seksslavin of 'bushwife' met de rebellen mee op sleeptouw worden genomen. Meisjes die met de bajonet van het geweer worden besneden, waarna ze herhaaldelijk worden verkracht nog voordat de wond is genezen. Een gevoel van schaamte overvalt me, als ik de verhalen hoor.
Charles Taylor wordt als president van het buurland Liberia gezien als één van de aanstichters van dit kwaad. Hij wilde toegang tot de rijkdom van de diamantmijnen van Sierra Leone. Zijn zaak is in zoverre te vergelijken met die van de Servische president Slobodan Milosovic, dat hij voor zover bekend niet zelf de misdaden uitvoerde, maar daar op de achtergrond wel opdracht toe gaf. De eerste keer dat Charles Taylor door het Sierra Leone Tribunaal werd gedreigd met een aanklacht was enkele jaren geleden (ik denk in 2003), toen hij nog zittend president was. Hij werd gesommeerd om rebellenleider Johnny Paul Koroma uit te leveren. Koroma verborg zich onder Taylors bescherming in het Liberiaanse oerwoud. Eerder had hij in Sierra Leone een coup gepleegd, was enkele jaren staatshoofd en startte de boven beschreven golf van terreur onder de bevolking. Nadat hij door buitenlandse troepen werd verjaagd, vluchtte hij naar Liberia, maar bleef vanuit het buurland zijn rebellie voortzetten. Taylor en Koroma zijn als Milosovic en Karadic. Inmiddels is er al enkele jaren niets meer van hem vernomen. Sommigen zeggen dat hij dood is, maar hij wordt nog steeds gezocht door het tribunaal.
Rond die tijd in 2003 werd ik op een merkwaardige manier bij deze geschiedenis betrokken doordat Koroma's zoon en chauffeur bij mij een kamer huurde. Ook dit is een vluchtverhaal van nog-maar-een-kind: toen hij voor zijn leven vreesde, ging hij er met Koroma's Mercedes vandoor, gaf plankgas tot de grens en kocht de wachters om met een diamant. Op een gegeven moment werd ik gebeld door iemand die beweerde voor de regering van Sierra Leone te werken. Hij bood mij 300.000 dollar voor mijn huurder, zoals Judas 30 zilverlingen kreeg om Jezus te verraden met een kus. Voor wie hier overheen wil bieden: de huurder (het ironische is dat hij maanden huurachterstand had) is al jaren geleden vertrokken en ik kan zelfs niet zeggen of hij nog in het land is. Ik vermoedde dat het ging om een misselijke grap of een impliciete bedreiging en schakelde de politie in. Die was al eerder over de vloer geweest, inclusief de recherche, toen mijn huurder enkele dagen vermist was. Ik waarschuwde mijn andere Afrikaanse huisgenoot om weg te blijven en de politie hield een surveillancewagen in de buurt. 's Nachts om half vier hoorde ik het sonore geluid van een stationair draaiende Mercedes Diesel. Binnen enkele seconden stond ik met knikkende knieën verscholen achter de voordeur. Het bleek een taxi te zijn voor de buurman.
Vorig jaar heb ik namens mijn vrienden een zusje van 13 en oma van 72 uit Sierra Leone uitgenodigd. Een ingewikkelde papierkraam, waarbij de regels tijdens het spel nog veranderden ook. Oma was slecht ter been en ik besloot het meisje mee te nemen de stad Amsterdam in. Zij is vorig jaar bij toeval teruggevonden in een vluchtelingenkamp in Gambia en gaat sinds kort weer in Sierra Leone naar school. Voor wie vindt dat vluchtelingen in de eigen regio moeten worden opgevangen: dat gebeurt al lang in overgrote meederheid. Ik had mij er mentaal op voorbereid dit kleine meisje in de grote stad te beschermen, maar tot mijn 'verbijstering' ontpopte zij zich als een stevige, zelfstandige en intelligente jonge vrouw, die goed wist wat zij wilde. In het wetenschap- en techniekmuseum Nemo was zij tussen een grote groep Nederlandse jongeren de enige die wist dat een dominosteen voordat hij omvalt 'potentiële energie' heeft. Ze wil advocaat worden, omdat ze vindt dat haar land recht en rechtvaardigheid nodig heeft. Ze staat echter op het punt om door haar oma uitgehuwelijkt te worden, want iemand moet voor haar zorgen. Zij begon spontaan over Charles Taylor, die om veiligheidsredenen niet in Sierra Leone maar in Nederland berecht wordt. Het Sierra Leone Tribunaal had een presentatie gegeven bij haar op school. Namens haar had ik een paar keer contact met een jurist van het tribunaal in Den Haag, die mij informeerde over de voorbereidingen van het proces tegen Charles Taylor en haar graag wilde ontvangen. Bij nader inzien had ze er toch niet zo'n zin in, omdat er in een kantoor met dossiers weinig te beleven is voor een meisje van dertien. Zij had meer gezien dan dat.
Meer info: Sierra Leone Tribunal
meer Sierra Leone weblinks
Charles Taylor wordt als president van het buurland Liberia gezien als één van de aanstichters van dit kwaad. Hij wilde toegang tot de rijkdom van de diamantmijnen van Sierra Leone. Zijn zaak is in zoverre te vergelijken met die van de Servische president Slobodan Milosovic, dat hij voor zover bekend niet zelf de misdaden uitvoerde, maar daar op de achtergrond wel opdracht toe gaf. De eerste keer dat Charles Taylor door het Sierra Leone Tribunaal werd gedreigd met een aanklacht was enkele jaren geleden (ik denk in 2003), toen hij nog zittend president was. Hij werd gesommeerd om rebellenleider Johnny Paul Koroma uit te leveren. Koroma verborg zich onder Taylors bescherming in het Liberiaanse oerwoud. Eerder had hij in Sierra Leone een coup gepleegd, was enkele jaren staatshoofd en startte de boven beschreven golf van terreur onder de bevolking. Nadat hij door buitenlandse troepen werd verjaagd, vluchtte hij naar Liberia, maar bleef vanuit het buurland zijn rebellie voortzetten. Taylor en Koroma zijn als Milosovic en Karadic. Inmiddels is er al enkele jaren niets meer van hem vernomen. Sommigen zeggen dat hij dood is, maar hij wordt nog steeds gezocht door het tribunaal.
Rond die tijd in 2003 werd ik op een merkwaardige manier bij deze geschiedenis betrokken doordat Koroma's zoon en chauffeur bij mij een kamer huurde. Ook dit is een vluchtverhaal van nog-maar-een-kind: toen hij voor zijn leven vreesde, ging hij er met Koroma's Mercedes vandoor, gaf plankgas tot de grens en kocht de wachters om met een diamant. Op een gegeven moment werd ik gebeld door iemand die beweerde voor de regering van Sierra Leone te werken. Hij bood mij 300.000 dollar voor mijn huurder, zoals Judas 30 zilverlingen kreeg om Jezus te verraden met een kus. Voor wie hier overheen wil bieden: de huurder (het ironische is dat hij maanden huurachterstand had) is al jaren geleden vertrokken en ik kan zelfs niet zeggen of hij nog in het land is. Ik vermoedde dat het ging om een misselijke grap of een impliciete bedreiging en schakelde de politie in. Die was al eerder over de vloer geweest, inclusief de recherche, toen mijn huurder enkele dagen vermist was. Ik waarschuwde mijn andere Afrikaanse huisgenoot om weg te blijven en de politie hield een surveillancewagen in de buurt. 's Nachts om half vier hoorde ik het sonore geluid van een stationair draaiende Mercedes Diesel. Binnen enkele seconden stond ik met knikkende knieën verscholen achter de voordeur. Het bleek een taxi te zijn voor de buurman.
Vorig jaar heb ik namens mijn vrienden een zusje van 13 en oma van 72 uit Sierra Leone uitgenodigd. Een ingewikkelde papierkraam, waarbij de regels tijdens het spel nog veranderden ook. Oma was slecht ter been en ik besloot het meisje mee te nemen de stad Amsterdam in. Zij is vorig jaar bij toeval teruggevonden in een vluchtelingenkamp in Gambia en gaat sinds kort weer in Sierra Leone naar school. Voor wie vindt dat vluchtelingen in de eigen regio moeten worden opgevangen: dat gebeurt al lang in overgrote meederheid. Ik had mij er mentaal op voorbereid dit kleine meisje in de grote stad te beschermen, maar tot mijn 'verbijstering' ontpopte zij zich als een stevige, zelfstandige en intelligente jonge vrouw, die goed wist wat zij wilde. In het wetenschap- en techniekmuseum Nemo was zij tussen een grote groep Nederlandse jongeren de enige die wist dat een dominosteen voordat hij omvalt 'potentiële energie' heeft. Ze wil advocaat worden, omdat ze vindt dat haar land recht en rechtvaardigheid nodig heeft. Ze staat echter op het punt om door haar oma uitgehuwelijkt te worden, want iemand moet voor haar zorgen. Zij begon spontaan over Charles Taylor, die om veiligheidsredenen niet in Sierra Leone maar in Nederland berecht wordt. Het Sierra Leone Tribunaal had een presentatie gegeven bij haar op school. Namens haar had ik een paar keer contact met een jurist van het tribunaal in Den Haag, die mij informeerde over de voorbereidingen van het proces tegen Charles Taylor en haar graag wilde ontvangen. Bij nader inzien had ze er toch niet zo'n zin in, omdat er in een kantoor met dossiers weinig te beleven is voor een meisje van dertien. Zij had meer gezien dan dat.
Meer info: Sierra Leone Tribunal
meer Sierra Leone weblinks
zondag 3 juni 2007
Stylophone (2)
Op 29.10.06 schreef ik in mijn weblog over de Stylophone. Dit elektronisch muziekinstrument werd uitgevonden door Brian Jarvis in 1967. Het bestaat uit een metalen toetsenbord, dat wordt bespeeld met een stylus.
Vandaag schrijft Billy in een commentaar bij dit weblog: "De Stylofoon wordt ook gebruikt door Ralf van Kraftwerk in heel het 'computer world' album. Samen met de 'Bee Gees Rhythm Machine' van Matell vormt het de ruggegraat van het nummer Pocket Calculator."
Vandaag schrijft Billy in een commentaar bij dit weblog: "De Stylofoon wordt ook gebruikt door Ralf van Kraftwerk in heel het 'computer world' album. Samen met de 'Bee Gees Rhythm Machine' van Matell vormt het de ruggegraat van het nummer Pocket Calculator."
vrijdag 1 juni 2007
2000 en zoveel
De ERP-markt in West-Europa bloeit. Enterprise Resource Planning-systemen zijn computerprogramma's die bedrijfsprocessen ondersteunen, zoals productie, logistiek en administratie. De groei van 6,8% is echter niet het gevolg van de groeiende vraag uit het bedrijfsleven, maar vooral door de noodzakelijke vervanging van de software die in 1998/'99 onder druk van het naderende millenium is aangeschaft.
Bron: Automatseringsgids 01.07.06, ERP-markt bloeit door ‘Y2K-vervanging
Bron: Automatseringsgids 01.07.06, ERP-markt bloeit door ‘Y2K-vervanging
Stilstand
"Economie VS staat stil", meldt NRC vandaag. Volgens mij kan dat niets anders betekenen dat er in Amerika geen enkele handel meer plaatsvindt. Zodra er één verkoop plaatsvindt, beweegt de economie. Maar bij verder lezen blijkt dat niet de economie maar de economische groei stilstaat. Economische groei VS 0%, Nederland 2,8%.
Tot nu toe heeft nog niemand mij de essentie van economische groei kunnen uitleggen. Stel de bevolking blijft gelijk, er is een bloeiende productie en handel, waarmee aan de belangrijke behoeften kan worden voldaan. Dan is een economische groei van nul toch prima? Waarom is economische groei zo belangrijk?
De NRC heeft gelukkig begrip voor mijn onwetendheid en legt het nog één keer uit: "De economische groei is de optelsom van alle geproduceerde goederen en geleverde diensten in een bepaalde periode en wordt gezien als de beste economische graadmeter."
Maar nu begrijp ik er helemaal niets meer van! Dus in Amerika is de som van alle geproduceerde goederen en geleverde diensten nul? Dan staat de economie echt stil en is het Amerikaanse volk een stille dood gestorven.
Bron: NRC, 01.06.07, Economie VS staat stil
PS 04.06.07. Kennelijk vond iemand bij de NRC de kop "Economie VS staat stil" ook wat al te rigoureus. Want een paar dagen later is de kop op internet veranderd in: "Groei Amerikaanse economie valt bijna stil". De alinea over de som van alle goederen en diensten is niet gewijzigd. - YL
Tot nu toe heeft nog niemand mij de essentie van economische groei kunnen uitleggen. Stel de bevolking blijft gelijk, er is een bloeiende productie en handel, waarmee aan de belangrijke behoeften kan worden voldaan. Dan is een economische groei van nul toch prima? Waarom is economische groei zo belangrijk?
De NRC heeft gelukkig begrip voor mijn onwetendheid en legt het nog één keer uit: "De economische groei is de optelsom van alle geproduceerde goederen en geleverde diensten in een bepaalde periode en wordt gezien als de beste economische graadmeter."
Maar nu begrijp ik er helemaal niets meer van! Dus in Amerika is de som van alle geproduceerde goederen en geleverde diensten nul? Dan staat de economie echt stil en is het Amerikaanse volk een stille dood gestorven.
Bron: NRC, 01.06.07, Economie VS staat stil
PS 04.06.07. Kennelijk vond iemand bij de NRC de kop "Economie VS staat stil" ook wat al te rigoureus. Want een paar dagen later is de kop op internet veranderd in: "Groei Amerikaanse economie valt bijna stil". De alinea over de som van alle goederen en diensten is niet gewijzigd. - YL
Abonneren op:
Posts (Atom)