De kritiek op de toespraak van prinses Máxima bij de presentatie van het WRR-rapport Identificatie met Nederland begrijp ik niet. Máxima zegt: er is niet één Nederlandse identiteit, maar een verscheidenheid. Niet alleen de soberheid van het ene koekje bij de thee, maar ook het warme welkom.
Nog maar een paar jaar geleden hoorde dit tot de Nederlandse geloofsbelijdenis, bezongen in de Postbank-campagne: "16 miljoen Nederlanders, die laat je in hun waarde". In Nederland kan je jezelf zijn en verschillend denken en toch samen Nederlander zijn, was het credo. Wie dat nù zegt, kan een storm van kritiek verwachten. In de kritiek lijkt het alsof de prinses de Nederlanders hun identiteit wil ontzeggen. Alsof zij beweerd zou hebben dat de Nederlanders geen identiteit hebben.
Máxima zegt niet: ik zie de Nederlandse identiteit niet. Eerder het tegendeel, ze zegt: op mijn ontdekkingstocht heb ik 'de' Nederlandse identiteit nog niet ontdekt (met de nadruk op 'de'), als een alles omvattende noemer waaraan iedereen zou (moeten) voldoen.
Nu is zélfs de voorzitter van de Bond van Oranjeverenigingen boos. De Nederlandse identiteit ziet hij overal. Hij wijst op Koninginnedag, Leids Ontzet, Carnaval en de Suntekloasvieringen op de Waddeneilanden. Maar dit is toch precies wat Máxima bedoelt!
NRC 6.10.07: Woorden Máxima jammer en curieus.
Toespraak Bond Oranjeverenigingen
Toespraak prinses Máxima
Prinses Máxima reageert in persgesprek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten