Eind deze maand eindigt de waarschuwingsperiode voor de zero-emissiezones in Utrecht en Amersfoort, lees ik in een persbericht."Ondernemers en particulieren die vanaf 1 juli deze zones betreden met een bestelauto of vrachtauto die geen toegang heeft, riskeren een boete."
Betreden? Nee, ik ben geen taalnazi, iedereen mag van mij schrijven hoe hij wil. Maar het lukt mij al niet meer om verder te lezen na deze grandioze opening. Betreden (tred, stap) betekent lopen. Mijn hoofd tuimelt met associaties.
Wilt heden nu treden. Ik zie die chauffeurs naast hun busje lopen, het is flink duwen, zo'n bestelwagen vol pakjes. En waarom zou dat niet mogen? Wat als ze in de wagen springen, deze starten en met een walm van diesel om zich heen de binnenstad binnen rijden. Mag het dan wel? Zolang ze de stad maar niet betreden. Een bestreden betreden.
Het herinnert mij aan de eerste keer dat ik Utrecht binnenreed met mijn eigen wagen, mijn besteleend, mijn Citroën AK400. Met 400 kilo laadvermogen. En nou mag je raden hoeveel laadvermogen een AK250 heeft.
Mijn vernuftige vader had een handige tafel ingebouwd, die des daags naar achteren kon worden uitgeklapt tot keuken en des nachts naar voren kon worden uitgeklapt tot bed. Ik waggelde ermee naar de druivenpluk in Frankrijk. Maar zover was het nog niet, eerst reed ik ermee naar Utrecht. Vanaf de Biltse Rading over de rotonde richting Kardinaal De Jongweg.
Net voor de rotonde begon de eend te sputteren. Lege tank. Ik sprong uit de wagen. Op sokken nog wel. Ik ben achter het stuur tot op vandaag een held op sokken omdat ik bij rijles altijd mijn slippers uitschopte. Een slipcursus heb ik nooit gevolgd en nou kán ik niet meer autorijden met schoenen aan, want dan voel ik de pedalen niet.
Dus ik sprong uit de auto, op sokken, de auto nog in beweging van de laatste druppel fossiele brandstof en ik duwde mijn bestelwagen met tafel, bed en keuken over de rotonde van de Biltse Rading naar Kardinaal De Jong. Het verkeerslicht sprong op rood, maar ik trad moedig voorwaarts en ik hoopte zó dat ik geflitst zou worden. Ja, doet u mij meteen maar tien van die foto's.
Zo heb ik de eerste keer van mijn leven de stad Utrecht betreden met mijn bestelwagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten