Blokkeerfriezen

De rechtszaak deze week in Leeuwarden tegen de Friezen die antipietstrijders uit Holland de weg naar Dokkum blokkeerden, krijgt in de media veel aandacht. Bij Dokkum is al eens iemand door de Friezen vermoord, dus dit keer is het nog redelijk goed afgelopen. Toen de Batavieren op boomstammen bij Lobith ons land kwamen binnendrijven, had ik net oorontsteking en daardoor kwam ik pas ten tijde van de moord op Bonifatius in 754 de eerste geschiedenisles binnenvallen. Ik zat in de derde klas van de School met de Bijbel in het orthodoxe Barneveld. Ik kreeg een vuurrode kop, dacht dat de hele klas naar mij keek: wij Friezen hadden het gedaan. Ik schaam mij er nog steeds voor. Ik koos natuurlijk de kant van het slachtoffer, de vermoorde zendeling.

Maar op 18 mei van dit jaar werd ik bij de opening van de elf Friese fonteinen door kunstenares Birthe Leemeijer gewezen op de gevolgen van de vernielingen die onze geliefde zendeling had aangericht. Bonifatius had door het omhakken van de heilige eik de verbinding met de natuur verbroken. Daardoor hebben we nooit meer een elfstedentocht en komt Birthe's ijsfontein in Dokkum ook maar niet goed van de grond. Hadden de Friezen Bonifatius nu maar bij de rotonde van Joure tegengehouden. Eenmaal aangekomen bij de Centrale As is het te laat. 

In het Journaal zag ik dat de Friezen, die natuurlijk allemaal op klompen kwamen, hun schoeisel bij de deur van de rechtszaal moesten laten staan. Volgens de beveiligers kan je met klompen gooien en dan weet je maar nooit op wie ze terechtkomen. Gelijk hebben ze. Op school leerden we al dat 'sabotage' is afgeleid van het Franse woord sabot, klomp, boze Fr... Fransen die met hun klompen gingen gooien. Bovendien heeft het gerechtsgebouw in Leeuwarden al één en ander te verduren gehad van boze Friezen. Ik moest meteen denken aan Kneppelfreed, knuppelvrijdag. 

Op 16 november 1951 stond de Friese dichter en journalist Fedde Schurer terecht in het gerechtsgebouw van Leeuwarden. Mijn pake Ytzen heeft hem zeker gekend, want ze hebben wel eens samen in een discussieforum gezeten voor Friese studenten. Fedde Schurer moest terechtstaan omdat hij zich in een hoofdredactioneel commentaar beledigend had uitgelaten over een rechter die het een verdachte niet had toegestaan Fries te spreken in de rechtszaal. Friezen kwamen massaal naar het gerechtsgebouw om Schurer te ondersteunen, maar de zaal was te klein. Buiten ontstond een oproer, dat met knuppels werd neergeslagen. Kneppelfreed slaat dus op de knuppels van de gezagsgetrouwe politie en niet op boze klompengooiende Friezen. 

De onrust in Friesland in 1951 bleef niet zonder gevolgen. De regering benoemde een staatscommissie, die voorstelde het Fries als officiële taal te erkennen en ook in de rechtspraak toe te staan. Het is dus mede aan de onrust van toen rond het gerechtsgebouw te danken dat de vrouw die vandaag voor opruiïng terecht staat, zich in de rechtszaal in het Fries mocht verdedigen. 

De blokkeerfriezen zijn zich van geen kwaad bewust en zeggen alleen maar een kinderfeestje te hebben willen verdedigen. De politie in Dokkum (die boom noch zendeling weet te beschermen) vertrouwden ze die taak kennelijk niet toe. Zelf ben ik er niet zo'n voorstander van om conflicten op straat uit te vechten. Ook niet op de A7. Ik krijg daar toch weer een beetje een rood hoofd van. Ik ben eerder een bloosfries dan een blokkeerfries. 

-----

(1) Op 13.11.13 schreef ik al over mijn schuldgevoel. 

(2) Toespraak van Birthe Leemeijer over haar fontein.