Op de voordeurmat lacht een zwart meisje mij met een brede glimlach en grote ogen toe naast de woorden "Hoop voor het meest criminele land ter wereld". Nog voordat ik de envelop van het Nederlands Bijbelgenootschap opraap van de mat voel ik weerstand tegen deze zin en deze vorm van communicatie.
Het blijkt te gaan om een land met veel bendes en terrorisme en het hoogste aantal moorden ter wereld. Maar is het land zelf daarmee crimineel en is er geen onderscheid tussen daders en slachtoffers? Zou ik willen dat mijn land aan de andere kant van de wereld enthousiast verkocht wordt als "meest criminele land ter wereld". Ik kan het niet goed beargumenteren, maar het staat mij tegen en het geeft voor mij een heel negatieve associatie.
In de envelop zit een brief en een folder die één en ander nog wel wat genuanceerder uitlegt. Dat je de misdaad kunt bestrijden door Bijbels uit te delen, dat wil ik ergens nog wel geloven. "Zo kan het woord van God de waarden en normen van kinderen en jongeren vormen (en ook van hun ouders)", zegt kardinaal Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga, de aartsbisschop van Tegucigalpa. En daar is geld voor nodig.
Onwillekeurig moet ik denken aan een grap van de Joods-Amerikaanse filmmaker Woody Allen die eens zei: "Ik draag altijd een kogel in mijn borstzak. Waarom? Nou, ik werd eens bekogeld met de Bijbel en toen heeft die kogel mijn leven gered".
De uitleg en nuance zit in de envelop, maar de binnenkomer "meest criminele land ter wereld" staat mij erg tegen. Daarnaast hou ik er niet van om jonge zwarte meisjes als verkoopmiddel in te zetten om geld binnen te halen, maar dat is in de wereld van de fondsenwerving in alle media nu eenmaal zo langzamerhand gemeengoed geworden. Geen geld zonder grote ogen.
Onwillekeurig moet ik denken aan het nieuws dat ongeveer gelijktijdig met deze envelop mijn huiskamer binnenkomt: dat een jonge televisiepresentator is gearresteerd omdat hij in een livestream geld bood aan een minderjarige om zijn edele delen te tonen. Nee, die vergelijking gaat niet op, helemaal mee eens, maar het lijntje is dun. Leuke kinderen zijn geld waard.
De bedoeling is goed, maar wie bedenkt zo'n envelop?
Wat mij betreft mag het bijbelgenootschap best geld vragen om Bijbels uit de delen in een door misdaad geteisterd land. Maar ik zou beginnen met te bezuinigen op deze communicatiemedewerker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten