Als ik woensdagmorgen over een landelijk weggetje Houten uitfiets, haal ik mijn hand eens door de haren in mijn nek. Ik had allang naar de kapper gemoeten! Maar het was er laatst nogal druk en ik zag door het raam dat mijn kapper niet zelf in de zaak stond. Ik dacht: ik kom een andere keer wel terug en toen kwam het er weer niet van. Met mijn hand in mijn nek dacht ik: komende vrijdag naar de kapper.
Ineens klinkt er een stem achter mij: ja, u haalt uw hand door uw haar, het moet er ècht af, hoor. Er komt een man naast mij fietsen. Mijn kapper! Hij blijkt ziek te zijn geweest, hij gaat deze week langzaamaan weer beginnen en maakt met het zonnige weer een gezonde fietstocht langs de velden rond Houten. We praten even bij en ik kondig mijn verlate komst aan.
Het is een echte dorpskapper. Welke middenstander volgt en adviseert nog zò zijn klanten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten