(*) Aanvulling en tegenspraak
Iemand wijst mij er terecht op dat de oplevering van de eerste woningen aan het Stadhoudersland een week werd uitgesteld. Op 4 december vond de oplevering van het eerste blok (zie foto) plaats in aanwezigheid van onder andere de burgemeester. En nee, ik was niet de eerste bewoner van Zuid, ik kwam een week later. Zondag 4 december is dus het zilveren jubileum van de bewoning van de nieuwbouw van Houten-Zuid.
Commentaren (via Facebook):
Eerste bewoners
Yvonne: Stadhoudersland was eerder opgeleverd, wij kregen de sleutels van de eerste zeven woningen in Houten-Zuid op 4 december onder toeziend oog van de Burgemeesters van Utrecht en Houten.
Ytzen: Ja, ik herinner mij dat. De eerste oplevering op Stadhoudersland (mijn achterburen) was op 28 november en daarna werd elke week een volgend deel opgeleverd. Niet veel later, in 1998, werd daar ook de eerste Houten-Zuiderling geboren.
Yvonne: De oplevering van de eerste huizen werd uitgesteld en werden pas 4 december opgeleverd, dit weet ik zo goed omdat onze zoon toen 14 werd en wij er ook direct moesten slapen omdat onze keuken er al in stond. Inderdaad op het hoekhuis werd in maart de eerste baby van Zuid geboren.
Ytzen: O ja. Dank voor die aanvulling. Ik heb het daar met mijn directe achterburen die er ook vanaf het begin wonen nog wel eens over gehad, maar ik wist niet meer precies hoe het zat. Zondag 4 december 2022 is dus de dag van 25 jaar bewoning van de nieuwbouw Houten-Zuid. Dat jullie er direct introkken zijn vanwege de keuken snap ik ook en had ik denk ik ook wel gehoord. Er werden hier achter elkaar keukens en ketels gestolen. Als ik het goed begrijp, wordt jullie zoon zondag 39. Gefeliciteerd.
Ytzen: Ja, ik herinner mij dat. De eerste oplevering op Stadhoudersland (mijn achterburen) was op 28 november en daarna werd elke week een volgend deel opgeleverd. Niet veel later, in 1998, werd daar ook de eerste Houten-Zuiderling geboren.
Yvonne: De oplevering van de eerste huizen werd uitgesteld en werden pas 4 december opgeleverd, dit weet ik zo goed omdat onze zoon toen 14 werd en wij er ook direct moesten slapen omdat onze keuken er al in stond. Inderdaad op het hoekhuis werd in maart de eerste baby van Zuid geboren.
Ytzen: O ja. Dank voor die aanvulling. Ik heb het daar met mijn directe achterburen die er ook vanaf het begin wonen nog wel eens over gehad, maar ik wist niet meer precies hoe het zat. Zondag 4 december 2022 is dus de dag van 25 jaar bewoning van de nieuwbouw Houten-Zuid. Dat jullie er direct introkken zijn vanwege de keuken snap ik ook en had ik denk ik ook wel gehoord. Er werden hier achter elkaar keukens en ketels gestolen. Als ik het goed begrijp, wordt jullie zoon zondag 39. Gefeliciteerd.
---
Koninginnehuis Loerik
Raymon: Hadden die huizen ook een 'koninginnesteen' ingemetseld? Bij ons op het kruisvaardersland zit zo'n steen naast de voordeur ingemetseld maar geen idee waarom.
Ytzen: Ja, die zit in de meeste woningen van Loerik 1 ingemetseld. Het is een kunstwerk voor de hele wijk. De uitleg heb ik in m'n hoofd en in een boekje, dat ik hier nog wel heb, ik moet even nadenken. De bakstenen zijn op Koninginnedag 30 april 1997 als grote groep stenen gepresenteerd. De stenen bij elkaar door de hele wijk drukken dacht ik de ruimte uit die blijft bestaan ook als de omgeving verandert. Het idee was dat dit boekje ook aan volgende bewoners wordt overhandigd.
Zie: https://www.vanberkelbeelden.pictures/beeldhouwers/j-r/marijn-te-kolste/koninginnehuis-loerik-houten
De verklaring van het kunstwerk op deze site is wel wat te beperkt, de verklaring in het boekje en de presentatie gaat wat verder. Als ik tijd heb, zoek ik die er wel weer eens bij.
Als je doorklikt op de link op bovengenoemde webpagina dan kan je de (korte) uitleg lezen zoals ik die in mijn hoofd had: al die "eerste stenen" bij elkaar drukken uit dat de oorspronkelijke ruimte niet is verdwenen maar is veranderd. Het weiland is een wijk geworden.
---
Inschrijving bij de gemeente
Max: Sidenote. Toen mijn toenmalige vriendin zich in de gemeente Houten inschreef in 2010 werd haar verteld dat de verwerking ervan een week zou duren en ze daarna pas officieel Houtense werd. Geen idee hoe snel dat in 1997 geregeld was. Heb er zelf nooit mee te maken gekregen.
Ytzen: Vreemd. Inschrijving vindt volgens mij ter plekke en onmiddellijk plaats. Het kan inderdaad zijn dat de inschrijving verder verwerkt moet worden voordat je bijvoorbeeld een paspoort kunt aanvragen of de eerste belastingaanslag op de mat kunt verwachten.
Sterker nog: je kunt je tot vijf dagen na je verhuizing inschrijven bij een gemeente, dus dan ben je met terugwerkende kracht tot vijf dagen vóór je inschrijving al inwoner van de gemeente. Dus ik denk dat de ambtenaar doelde op de verwerkingstijd voor bepaalde diensten, want je bent inwoner van een gemeente vanaf het moment dat je daadwerkelijk in een gemeente gaat wonen (en je volgens de regels van de wet op tijd aangifte doet).
Rijksoverheid: "U moet uw verhuizing doorgeven binnen vier weken vóór of uiterlijk vijf dagen nadat uw adres verandert. De datum die u op de aangifte als verhuisdatum vermeldt, geldt als de datum van verhuizing. Geeft u de verhuizing pas ná vijf dagen door? Dan wordt de aangiftedatum als verhuisdatum vastgelegd."
---
Happy in Houten
Tamara: En nog steeds happy in Houten? Veel veranderd de afgelopen jaren.
Ytzen: Omdat je het vraagt... Ja, wat mij toen in Houten aantrok, vooral de rust en de fietsstructuur, de centrale ligging en het OV, bevalt mij nog steeds. Ook de groenstructuur - blij dat de Vijfwal inmiddels af is - en het weidegebied dichtbij. Wel vond ik de sociale inburgering in Houten veel moeilijker dan in Utrecht, waar ik zestien jaar gewoond heb. Daar woonde ik in een galerijflatje en was er veel contact; in Houten scheppen de vele privétuinen meer afstand en de ticket tot sociaal contact is vooral het hebben van kinderen. Ik werd in Houten ook niet bepaald welkom geheten door de zittende middenstand. Dat is inmiddels dus al lang geleden, maar meer recent heb ik mij erg gekwetst gevoeld door de wipkip-campagne van Gijs van Leeuwen en Wouter van den Berg; toen heb ik wel even overwogen uit Houten te vertrekken. Misschien naar Friesland. Maar toen bedacht ik mij weer wat mij in Houten aantrok, de eerste zin, en ben ik toch maar gebleven. En ja, dat bevalt.
Jimmy: Ytzen Lont voordat jij daar kwam wonen, keek ik vanuit de toenmalige zuidkant van Houten uit over de weilanden en vooral mooie boomgaarden. Jij was heel blij dat er op die groene plekken huizen zijn gebouwd, zodat jij er kon gaan wonen. En na jou nog heel veel anderen. En nu klaag jij omdat er een wens is om hetzelfde voor heel veel andere mensen van de volgende generatie te gaan doen. Ik moet daarbij denken aan wat kinderen weleens gekscherend roepen: "ikke ikke ikke en de rest kan .......".
Ytzen: Nee, hoor, dan begrijp je mij verkeerd. Ik ben mij er héél erg van bewust dat ik op de grond en het uitzicht van anderen woon en dat dit voor de toenmalige bewoners heel ingrijpend was. Ik kwam al regelmatig in Houten vóór de eerste groeitaak. In de jaren ’70 woonde ik in Odijk (ik werkte in 1976 bij Youth for Christ in Driebergen), ik herinner mij hoe ineens het eerste fietstunneltje naast de Odijkseweg verscheen, midden in het weiland. Er was alleen nog maar lintbebouwing, het kleine oude dorp en de oranjebuurt (de Oorden). Ik kon mij toen ik hier tientallen jaren later kwam wonen de ergernis van de winkelier in het oude dorp ook zeker goed voorstellen (niet zijn tirade tegen mij als nieuwe klant dat mijn woning alléén maar gebouwd zou zijn om de wethouders te spekken). Ook ben ik niet tegen verdere uitbreiding voor nieuwe generaties, zoals ik ook duidelijk in mijn stuk aangeef: wij hebben niet het "recht op een eigen weiland". Precies wat jij aangeeft, daar ben ik het mee eens en mij van bewust. Laat staan dat ik kritiek heb op de wens van anderen op een eigen woning. Wel vind ik dat er wijzer omgegaan moet worden met de ruimte en dat er met verschillende woonwensen rekening moet worden gehouden (ik heb dat voor mijzelf gedeeltelijk maar goed opgelost door mijn woning te delen met anderen, zoals ik in mijn stuk aangeef). Mijn blog is een reactie op de suggestie dat mensen alleen maar naar Houten komen voor de kinderen en een huis met tuin en dat in gesprekken waarin ik aangaf dat niet iedereen kinderen heeft en ook niet iedereen van tuinieren houdt er te kennen werd gegeven dat dit aanleiding geeft tot asociaal gedrag. Mijn stuk gaat over de gedachte bij sommigen dat rijtjeshuizen automatisch leiden tot sociale cohesie en dat er net als bij de groeitaak in de jaren '70 (toen de voorkeur uitging naar meer protestantse christenen om de bevolkingssamenstelling te beïnvloeden) de voorkeur moet worden gegeven aan een bepaald type bewoner. Zelfs daar kan ik mij nog wel iets bij voorstellen, maar het doet dan wel pijn om te horen dat Houten niet voor jou bedoeld is als je zelf geen kinderen hebt gekregen (wat op zichzelf al verdrietig genoeg is). Mijn verhaal heeft dus niets te maken met al dan niet bouwen voor nieuwe generaties (zoals ik ook aangeef, daar betaal ik graag aan mee) of bouwen in de weilanden en ik heb alle begrip voor de oude dorpsbewoners en de bewoners van het buitengebied (zoals de fruitteler die nu midden in de Rietplas woont) die dit allemaal op zich af hebben zien komen, maar mijn reactie ging over het samen komen van die verschillende groepen mensen.
Jimmy: Ytzen Lont, dankjewel, dan begreep ik het inderdaad verkeerd. Goed dat je het nog een keer uitlegt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten