Lira

Tussen kerst en nieuwjaar heb ik - tegen mijn zin, want er ligt werk genoeg - verplicht vakantie. Van de weeromstuit koppel ik er dan nog maar een wat langere vakantie aan vast. Intussen kwamen de verplichte vrije dagen ook wel weer uit, niet vanwege de kerst, waar ik niet aan doe, maar vanwege de verjaardagen die er op volgden. En oudejaarsavond blijf ik gezellig met vrienden in Houten.

Ik overweeg naar Istanboel te gaan, maar heb nog niks geboekt. Een beetje jammer vind ik het wel om niet tijdens de jaarwisseling in Turkije te zijn terwijl daar de lira wordt ingewisseld in de nieuwe lira, die een miljoen keer zoveel waard is. Tot vandaag is het grootste biljet 20 miljoen lira (11 euro) en de kleinste munt 50.000 lira (3 cent). Een busritje kost al bijna een miljoen lira. Dankzij de economische herstelpolitiek van Erdogan en hulp van de wereldbank is de inflatie in enkele jaren teruggedrongen van 70% naar 9%. Tijdens de invoer van de euro was ik in Malaga en het lijkt mij wel leuk om weer een geldomwisseling mee te maken, maar om er nou speciaal een vakantie voor te boeken.. Bovendien, àls ik alsnog besluit om volgende week te gaan, heb ik een miljoen meer plezier van m'n lira.

Het knalt de hele dag

Dat iemand even zijn vuurwerk wil uitproberen kan ik mij voorstellen. Maar wat ik niet begrijp is dat het de hele dag knalt zonder zelfs maar ene minuut stilte. Gisteravond ging het tot twaalven door en vanmorgen klonk om half negen al weer de eerste knal. Zòveel vuurwerk. Alfsof iedereen alleen nog maar bezig is vuurwerk af te steken en het moment van de jaarwisseling er niet meer toe doet, een rimpeling in de tijd. Misschien is het rond middernacht even stil.

Waar zijn de dode dieren?

Waar zijn de dode dieren? Ik vroeg het me af bij de beelden van de ramp in Azië. Het beeld van dood vee bij overstromingen is bekend. Nu lees ik het ook in de krant. In een natuurpark in Sri Lanka hebben alle 200 olifanten het overleefd en er is zelfs geen dood konijn gevonden. De beheerder denkt dat de dieren de ramp hebben voelen aankomen en naar hoger gelegen delen zijn gevlucht. Ik kan me voorstellen dat een dier de trilling van de aarde voelt, maar hoe weet het wat te doen? Kunnen mensen iets van dieren leren bij het ontwikkelen van een waarschuwingssysteem?

Het onvoorstelbare voorstellen

Mijn webdagboek van 2004 begon ik met Wat te doen bij een aardbeving? Daarin deed ik verslag van een gesprek met mijn Japanse kamergenoot in een Arabische hostel in Jeruzalem. Ik citeer: "Als je 's nachts wakker wordt van een aardbeving, moet je direct in je schoenen schieten, omdat je even later misschien over gebroken glas moet vluchten. Als er tijd voor is, zet je snel de deur open, omdat die klem kan komen te zitten, waardoor je niet meer wegkunt. Daarna duik je onder een tafel of een andere natuurlijke schuilplaats. Als de aardbeving voorbij is, moet je de radio of televisie aan zetten en horen of er een vloedgolf op komst is. Als er een vloedgolf komt, moet je zo snel mogelijk de bergen in vluchten en daar wachten tot alles voorbij is."

Als je direct aan de kust woont of je schuilplaats is niet sterk genoeg, dan heb je misschien weinig aan deze raad. Maar toch blijkt hieruit hoe de Japanners beter zijn voorbereid op zo'n situatie.



Precies een maand later citeerde ik "Key findings of the Pentagon: By 2007 violent storms smash coastal barriers rendering large parts of the Netherlands inhabitable. Cities like The Hague are abandoned." Een scenario waarover ik toen wat lacherig deed, maar dat nu weer bij mij naar boven komt om het onvoorstelbare voor te stellen.



Het onvoorstelbare voorstellen. Ik herinner mij het zware aanrollende geluid, de muren die beginnen te spreken, het plafond dat boven mij heen en weer gaat als ik wakker wordt tijdens een aardbeving (6.5) in Mexico in 1980. De schrik, de angst, dan de berusting, het was goed zo. En toen het ophield en niemand in de directe omgeving gewond was, de verbazing, de ontkenning en het ongeloof, totdat we het de volgende in de krant lazen: 200 muertos.

Helmut Kohl in Sri Lanka

De vroegere Duitse bondskanselier Helmut Kohl stond op het balkon op de derde verdieping van zijn hotel aan de kust van Sri Lanka, toen de allesvernietigende vloedgolf kwam. De onderste twee verdiepingen stonden onder water. De vernietiging deed hem denken aan de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. Kohl staat bekend om zijn 'kuren' en volgde hier een Ayurveda-kuur ('het weten van het leven') met massages en ontslakken. Kohl wil voorlopig in Sri Lanka blijven om hulpprojecten voor kinderen in gang te zetten. Dit meldt de Bild-Zeitung vandaag.

Noodhulp beschikbaar

Minister voor Ontwikkelingssamenwerking Agnes van Ardenne stelt voorlopig 27 miljoen beschikbaar voor noodhulp aan Azië. Ze stort 5 miljoen euro op giro 555, stelt 20 miljoen beschikbaar aan de VN en eerder al 2 miljoen aan het Rode Kruis. Ze roept als EU-voorzitter ook de andere lidstaten op in de buidel te tasten.



Agnes van Ardenne: "Je kunt rampen als deze natuurlijk niet voorspellen, maar er is wel een wereldwijd netwerk met noodhulpgoederen beschikbaar, zodat alles snel ingevlogen kan worden. Daar is altijd onmiddellijk geld voor beschikbaar. Een aantal landen in Azië is goed in staat de eerste klap op te vangen, er is soms een heel specifieke behoefte. Er moet goed gekeken worden waar wat nodig is.”



Het voorstel om geld bestemd voor Darfur over te hevelen naar Azië noemt de minister “een vreemde reactie”. “Je kunt hetzelfde geld niet twee keer toezeggen; dat maakt je onbetrouwbaar. In Darfur is de situatie ook nog steeds verschrikkelijk.”



Bron: Persbericht Ministerie Buitenlandse Zaken, 30.12.04

Commentaar in forum

Het is nog een beetje puzzelen hoe dit weblog op een goede manier kan worden gekoppeld aan het forum van deze site. En dan wel zo dat de bezoeker het nog kan volgen. De 'comments'-functie van het weblog is op dit moment vervangen door een link naar het d@g-forum. Er zitten wat voor- en nadelen aan, die de komende dagen online zullen worden uitgetest.



Vervolg 2005-01-01: zie Commentaar in Haloscan

God, Oekraïne en Oranje

Het oranje van de revolutie is tevens de kleur van het Nederlandse koningshuis. Dat moet toeval zijn.



"Beslist niet, dat was een teken van God. Het bewijst dat de koninklijke familie, uw land en het onze onder dezelfde waarden leven, dezelfde vrijheid. Omdat we allemaal Europeanen zijn."



Peter d'Hamecourt in gesprek met Viktor Joesjtsjenko in het Nos Journaal.



Tekst van het interview

Martin vijftig

In de zaal van het romantische Witte Kerkje in Odijk werd dinsdag Martins 50ste verjaardag groots gevierd. Al wist hij dat zelf niet tot het moment dat hij perplex op de drempel stond. Zijn vrouw had al lang tevoren alle vrienden en familie uitgenodigd en het was gelukt het stil te houden. Schoonvader wilde met hem naar de Jaarbeurs - zodat hij onder continue bewaking was - en aan het eind van de middag kreeg hij te horen dat hij op de terugweg nog even zijn dochtertje op moest halen bij de kerk. Daar zat de zaal al vol. Een geslaagde feestelijke avond. Toch vroeg schoonvader zich af of je met zo'n ramp rond de Indische Oceaan die alle verstand te boven gaat wel feest kunt vieren. Maar het leven met familie en vrienden is het vieren waard.

A World Without Israel

Foreign Policy, jan/feb 2005 (digital). Cover story (p36-42) by Josef Joffe. Imagine that Israel never existed. Would the economic malaise that drives angry young men to become suicide bombers vanish? Would the Palestinians have an independent state? Would the United States find itself beloved throughout the Muslim world? Wishful thinking. Far from creating tensions, Israel's existence actually contains more problems than it creates. > In Stylo's Shop

Elsschot-archief intact

De rechter in Antwerpen heeft bepaald dat het archief van Willem Elsschot niet mag worden opgesplitst en verkocht. Enkele kleinzonen willen archiefstukken te gelde maken, Elsschots dochter Ida de Ridder (86) verzet zich daartegen. Willem Elsschot, pseudoniem van Alphons de Ridder (1882-1960) is bekend van zijn romans Villa del Roses, Kaas en Lijmen/Het been.

Weboom

De verjaardag van Bas, student politicologie te Leiden, gemeenteraadslid te Berkel en Rodenrijs, trouwste lezer van deze site, altijd bereid de grillen van de webmaster, z'n weboom, van commentaar te voorzien, al 24 jaar m'n neefie.

Treinleed

Het is vandaag prachtig zonnig vriesweer, aanleiding om een wat langere wandeling te maken, alvorens bij Houten-Castellum op de tram te stappen. Helaas zijn de kabels van de tram doorgebrand, hij heeft nog net in z'n vrij het perron kunnen bereiken, de NS heeft een bus ingezet. Op 't moment dat we in de bus stappen, begint ook de - nog lege - tram weer te rijden. De buschauffeur is blij dat het z'n laatste rit is, hij zou deze ochtend met z'n zoon op stap en krijgt nog tijdens de rit z'n boze en ongeduldige echtgenote aan de zaktelefoon. De passagiers bedanken de chauffeur bij het uitstappen uiterst vriendelijk, zich bijna verontschuldigend dat zij hem aan z'n vaderlijke plichten hebben onttrokken. Op station Houten wordt omgeroepen dat er in de vakantie minder mensen met de trein reizen. En dus moeten we, op een vakantiedag om half één in de middag, blijven staan op een overvol balkon.

Bezoek aan UB

Foto van een bezoek aan de nieuwe Universiteitsbibliotheek Utrecht met mijn moeder en zus op 30 oktober 2004.

Openingspagina

Bij wijze van proef heb ik van dit weblog de openingspagina van de site gemaakt. Hiermee kan ik de openingspagina online actueel houden en bezoekers meteen op actuele inhoud wijzen (+), maar elke bezoeker rolt wel meteen in mijn misschien saaie of persoonlijke beslommeringen (-). Komende week online testen of dit bevalt.

Nederlander

Abdul vroeg me de brief van Justitie te openen, want hij zou die avond niet thuis komen. "Bij Koninklijk Besluit is u het Nederlanderschap verleend". De tranen sprongen me in de ogen. Omdat ik Nederlander zijn zo belangrijk vind? Omdat mijn huisgenoot een oorlog overleefd heeft? Omdat hij nu in rust kan werken aan zijn toekomst? Ik weet het niet.



De brief zelf was gortdroog en 'machinaal aangemaakt en daarom niet ondertekend' en het besluit - zo bleek uit het datumstempel - was al een maand oud. Men pleit wel eens voor een ceremonie - met vlag en lied en eed. Ik heb het daar niet zo op, maar tòch.



Ik stuurde snel een smsje: "Abdul, je bent Nederlander!"

VN-documentatiesysteem

De Verenigde Naties heeft 23 december het Office Document System ODS voor het publiek opengesteld. Het ODS is een full-text webbron met officiële VN-documentatie.

The United Nations today announced the availability of its Official Document System (ODS), a full-text web resource for official United Nations documentation, to the general public. The ODS covers all types of official United Nations documentation.

Source: UN press release PI/1631, 23.12.04

Links: ODS - ODS-training guide - UN-website

Honderdertig stemmen verschil

SEATTLE - Zeven weken na de verkiezingen van 2 november en na drie keer tellen van de drie miljoen stemmen is in de staat Washington aan de Amerikaanse westkust de uitslag van de gouverneursverkiezingen bekend geworden. De democratische kandidaat Christine Gregoire wint met een verschil van 130 stemmen. De republikeinse kandidaat heeft zijn verlies echter nog niet toegegeven en de democraten wachten met juichen tot de uitslag definitief is vastgesteld. Dat zal nog wel een paar rechtzaken duren.



Blaine Harden: In Washington State, Democrat Wins Race, Washington Post, 23.12.04, pA04.

Taalarm communicatief

Voormalig directeur Gerard van Miltenburg van het Haagse Terra College vindt het onbegrijpelijk dat het VMBO allochtone leerlingen 'talige' examens afneemt. "De leerlingen zijn taalarm, maar communicatief vaardig". (Volkskrant, 2004-12-24).

Veranderingen in 2005

Op de website van de regering is een overzicht - met toelichtingen - te zien van de wijzigingen en nieuwe maatregelen die vanaf 1 januari 2005 in Nederland gelden.

Boycot Fijne Feestdagen

Een Amerikaanse warenhuisketen wenst zijn klanten Happy Holidays in plaats van Merry Christmas. Conservatieve christenen zien dit als een aanval op het kerstfeest, ja, op het christendom zelf. Ze roepen op 'Happy Holiday'-winkels te boycotten. 'Liberals' vrezen juist christelijke overheersing. Ze voeren heftig strijd om christelijke symbolen uit bijvoorbeeld openbare scholen te weren. Michelle Cottle schrijft hierover een uitgebreid artikel in The New Republic van 17 december.



"In an effort to acknowledge everyone's beliefs, we're creating a climate in which people are too paranoid to allow the expression of anyone's beliefs."

In een poging ieders geloof te erkennen, scheppen we een klimaat waarin we te bang zijn iemands geloofsuitingen toe te staan.



Ze vindt dat beide partijen zich niet zo druk moeten maken. "This is not a slippery-slope issue. A couple of carols sung on school grounds aren't going to lead to mandatory recitation of the Lord's Prayer in math class. And the occasional "Happy Holidays" sign won't open the door to a new era of stoning Christians."

Dit is geen kwestie van een hellend vlak. Het zingen van een paar kerstliederen op school leidt niet tot het verplicht reciteren van het Onze Vader in de wiskundeles. En een enkele keer "Fijne Feestdagen" in plaats van "Vrolijk Kerstfeest" opent nog niet de deur naar het stenigen van christenen.



Michelle Cottle: "That's life, Winter games" In: The New Republic 17.12.04.

Nicaraguaanse jicaras

Collega Karla uit Nicaragua verraste mij daags voor de kerst met een leuk cadeau. Een klein houten bekertje van nauwelijks twee centimeter hoog en een miniscuul houten stampertje. Het deed me denken aan de kom en stamper die vroeger in apotheken werd gebruikt om poeders met de hand te vermalen. Ik had geen idee wat het was. Karla vertelde mij dat het een miniatuur van een typisch Nicaraguaanse jicara is. Jicara met de j van "Gossé" Feliciano.



Jicaras zijn Nicaraguaanse drinkbekers gemaakt uit de vrucht van de jicaro. Als de vrucht is gedroogd, wordt deze van binnen uitgehold en van buiten met de hand bewerkt, met kunstig houtsnijwerk. De echte bekers zijn zo'n 10 tot 25 cm hoog. Mijn miniatuur is aan de buitenkant bont beschilderd. Het miniscule houten stampertje is ongeverfd maar bevat mooi houtsnijwerk.

Wladimir Woytinsky

In de bibliotheek zag ik een boekje van Wladimir Woytinsky uit 1926 getiteld Die Vereinigte Staaten von Europa. Het is bijzonder boeiend te lezen hoe al in 1926 - en eerder - werd nagedacht over een verenigd Europa. Te beginnen met een douane-unie, maar daarna zou ook het geldwezen, de sociale wetgeving en het burgerlijk recht moeten worden verenigd. Europa van wie, voor wie en tegen wie, vraagt de auteur zich af. Frankrijk wil zich verenigen tegen Duitsland, Duitsland tegen Frankrijk. Maar de beste vredesgarantie biedt een unie met Frankrijk èn Duitsland. Ook Rusland zou moeten toetreden tot de Europese unie.

Wladimir Woytinsky (1895-1961) nam deel aan de Russische revoluties van 1905 en februari 1917, brak met Lenin, werd tweemaal verbannen naar Siberië, vluchtte naar Duitsland. Daar werkte hij bij het bureau voor de statistiek en was actief in de sociaal-democratische vakbond ten tijde van de Weimar Republiek. In 1932 pleitte hij - zoals Keynes in Amerika - voor verhoging van de koopkracht door de staatsschuld in te zetten voor productieve werkverschaffing. Door investeringen in industrie en infrastructuur, vooral weg- en waterbouw, zou de economie groeien en geld terugvloeien naar de staatskas. Hij voerde de Reformisten aan, die pleitten voor een sociaal-economisch akkoord met de vakbonden en werkgevers om de economie op poten te helpen. De Duitse rijkskanselier - bang dat de inflatie weer zou aanwakkeren - hield echter vast aan een strikte bezuinigingspolitiek en de politieke partijen rond het centrum konden het onderling niet eens worden. Daardoor kreeg Adolf Hitler vanaf 1933 de kans met een aantal ideeën van Woytinsky aan de haal te gaan, zoals het investeren in autobanen. De jood Woytinsky vluchtte naar Amerika. Daar stond hij aan de wieg van de social security. Hij stierf in 1961 als Amerikaans staatsburger.

Wladimir S. Woytinsky: Die Vereinigte Staaten von Europa
Berlin, Dietz, 1926, 186 pagina's. - Abstract

Meer informatie:
woytinsky.doc : korte levensbeschrijving, archieven, links.
again.doc : (1) "Again and again: create jobs!" - extracts from an article by Wladimir Woytinsky appearing in Gewerkschaftszeitung No. 11, March 1932; (2) "Exposing Germany's hidden unemployment" - an excerpt from a speech which Wladimir Woytinsky delivered in November 1932.
how.doc : "How The German Trade Unions Could Have Stopped Hitler", by Gabriele Liebig, printed in the American Almanac, 1998.
dgb.doc : "DGB sollte lieber Woytinsky studieren", von Helga Zepp-LaRouche, Bundesvorsitzende der Bürgerrechtsbewegung Solidarität (Deutsche Gewerkschaftsbund is de Duitse vakbondsfederatie).
lautenbach.doc : "The Lautenbach Plan and its consequences", by Helga Zepp-LaRouche, in: Executive Intelligence Review, EIR online.

EIR Online is the online newsweekly of the LaRouche movement. Posted each week at www.larouchepub.com/eiw, it features a wealth of hot intelligence, all the in-depth economic and strategic analysis from the print version of Executive Intelligence Review.

Herfsttuin

Aan het begin van de winter een fotorolletje laten ontwikkelen, waardoor ik ineens verrast werd door mijn tuin in de herfst.

Het oude webdagboek

Het webdagboek is terugwerkend tot 01.06.2004 overgezet naar dit nieuwe weblog.

Om naar het oude webdagboek te gaan met berichten van vòòr 01.06.04:

Webdagboek 2004 apr.-mei
Webdagboek 2004 jan.-mrt.
Webdagboek 2003

Gemak

Het publiceren via blogger van Google gaat inderdaad wel erg gemakkelijk. Nu nog een beetje puzzelen op de vormgeving en de integratie met de rest van de website (http://www.stylo.nl).

Van webdagboek naar weblog?

Tot nu toe noteer ik mijn - onregelmatige - webdagboeknotities op een zelfgemaakte webpagina. Maar ik ga nu eens een echt 'weblog' proberen: blogger.com van Google. Zien of dat mij wat extra mogelijkheden geeft en het publiceren simpeler maakt. O.a. om achteraf sneller correcties aan te kunnen brengen.



Mocht deze vorm van weblog bevallen, dan is het nieuwe jaar een mooi moment om hier naar over te gaan. De komende week kan ik het een beetje verkennen en uitproberen.

Presidentsverkiezingen aangevochten

COLUMBUS, Ohio, 5.12.04 – Naar verwachting zal minister J. Kenneth Blackwell van de Amerikaanse staat Ohio één dezer dagen de officiële einduitslag van de presidentsverkiezingen bekendmaken en president Bush uitroepen tot winnaar in Ohio met 119.000 stemmen voorsprong. De uitslag zal onmiddellijk van verschillende kanten worden aangevochten voor het Hooggerechtshof van Ohio.

Archief Duitse bezetter op internet

Vanaf 30 november zijn de inventarissen van 210 meter archieven van de Duitse bezetter in Nederland aanwezig bij het NIOD raadpleegbaar op internet. Het NIOD is het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie. 

Het Reichskommissariat onder leiding van Seyss-Inquart en de Wehrmachtsbefehlshaber in den Niederlanden waren de belangrijkste organen van de Duitse bezetter in Nederland. De archieven van deze instellingen, die een groot aandeel hebben geleverd in de jodenvervolging, de bestrijding van het verzet en de uitplundering van Nederland, zijn de afgelopen jaren bewerkt en geheel opnieuw beschreven. 

De documenten zijn in meer dan duizend archiefdozen opgeborgen en volgens de moderne archivistische normen zuurvrij verpakt. Door de nieuwe ordening en ontsluiting kunnen bezoekers snel en eenvoudig de gezochte informatie vinden. De inventarissen zijn nu niet alleen op de studiezaal te raadplegen, maar ook op de website doorzoekbaar. 

Bron: NIOD, 30.11.04. 

Zie de NIOD archiefinventaris om naar de Duitse archieven te gaan. 
Klik vervolgens op Instellingen en personen in Nederland 1930-1945 
en dan op Duitse instellingen en personen. 

Eerdere berichten: zie Archives 2004-11