Vanavond is weer een klein stukje twitter-geschiedenis geschreven. Minister van Financiën Jan Kees de Jager (CDA) is naar de Tweede Kamer geroepen, maar hij begrijpt niet waarom. Het debat gaat over de staking van schoonmakers op Schiphol, wat heeft hij daar als minister mee te maken? Er ontspint zich op Twitter een korte, licht ironische discussie met PvdA-kamerlid Diederik Samson.
JCdeJager: Ben geroepen naar Kamer voor spoeddebat. Over staking bij Schiphol. Ben benieuwd waarom ik er bij moet zijn. (about 3 hours ago from UberTwitter) [= ca. 20.30 uur]
diederiksamsom: @JCdeJager Als aandeelhouder Schiphol. Da's het bedrijf dat de schoonmakers uitknijpt. (about 3 hours ago from Echofon in reply to JCdeJager)
JCdeJager: @diederiksamsom Aha, ok. En misschien is campagne al begonnen ;-). En ook al de wethouder in A'dam opgeroepen als aandeelhouder? Of niet.... (about 2 hours ago from UberTwitter in reply to diederiksamsom)
diederiksamsom: @JCdeJager Van ons hoef je er niet te zijn. We kennen de beperkingen van aandeelhouder. Maar wel goed als je het opneemt voor schoonmakers. (about 2 hours ago from Echofon in reply to JCdeJager)
JCdeJager: @diederiksamsom OK. En ik heb het schoonmaakdoekje getekend :-) (about 2 hours ago from UberTwitter in reply to diederiksamsom)
Ik weet nog niet goed wat ik ervan moet denken. De kersverse minister De Jager twittert vrijuit en op lichte toon - hij spreekt mij wel aan. Ik volg hem nu een paar weken en merk op dat hij zich al weer net iets meer veroorlooft dan de eerder door mij tot twitterkampioen uitgeroepen minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen. Maar ondanks de informele en ironische toon gaat het hier wel om een politieke discussie tussen een naar de Kamer geroepen minister en een lid van het parlement, met alle verantwoordelijkheden en risico's van dien. Komt deze luchtigheid het debat ten goede of tast het op den duur de waardigheid van de politiek aan?
Dit twitterdebatje vindt plaats op dezelfde dag dat de Kamer zich opwindt over het glossy magazine Gerda, waarmee het 75-jarig bestaan van het ministerie van Landbouw gevierd wordt. Het blad, deze week verspreid bij de Libelle, Margriet en Flair, wordt gesierd met de voornaam van de minister en vele foto's van haar in allerlei poses. Een luchtige overheidscommunicatie voor de gewone vrouw, maar wel een beetje duur en ongelukkigerwijs nèt nadat het kabinet is gevallen en een bittere politieke campagnetijd zich ontvouwd.
Meer luchtigheid, meer openheid om de burgers te bereiken en te betrekken.
Maar what's next: minister Maria in de Playboy?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten