Inmiddels is de weekendtas al bij heel wat logeerpartijen mee op reis geweest. Naar München, Amsterdam, Utrecht, Friesland. Onlangs logeerde de tas weer eens een week in Amsterdam. Thuisgekomen had ik de tas nog niet helemaal uitgepakt en hij stond tien dagen nadien nog steeds in een hoek van mijn slaapkamer. Vanmorgen besloot ik deze eindelijk eens op te ruimen en ik kieperde de tas, waar nog wat schone onderbroeken, sokken en een spijkerbroek in zaten, op z'n kop leeg op mijn bed. Ik moest eerst nog wat anders doen en na een kwartiertje kwam ik terug om de kleren en de tas op te ruimen.
Mijn mond viel open toen ik tussen mijn kleren op het bed een rose draagband zag liggen. Even was ik te verbouwereert om te begrijpen wat het was. Toen besefte ik dat dit de orginele band moet zijn die bij de tas hoort en waarover ik mij zo geërgerd heb dat deze ontbrak. Hoe kan ik deze bij al die keren in- en uitpakken van de tas over het hoofd hebben gezien? Het enige wat ik kan bedenken is dat hij onder de losse harde bodem van de tas heeft gelegen en daar nu onderuit geschoten is. Dit blogje gaat eigenlijk alleen over mijn niet te beschrijven verbazing en verwondering bij het onverwachts vinden van dit zo gewenste hebbeding op mijn bed. Volgens mij komen zo de wonderen in de wereld.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten