Bij mijn vertrek van het Streeklyceum in Ede schreef de hoofdredactrice van de schoolkrant een 'in memoriam'.
BIJ HET HEENGAAN VAN EEN VRIEND EN BROEDER
in De Streekbuis, 12e jg., nr. 7, p.10, 1972
door Renée van Riessen, hoofdredactrice
Het is triest doch waar: onze sport- en parlementair redacteur, oud-hoofdredacteur en oprichter van Stupey's News, schrijver van ontelbare bizarre verhalen en redacteur van de Krea-bull Ytzen Lont gaat dit pand verlaten na er vijf jaar te midden van 150 oud-klasgenoten te hebben doorgebracht. En we zullen hem missen, zijn pen die hij soms in gal doopte als hij schreef over het leerlingenparlement; zijn krachtige, bezielende gestalte, die moedeloze vouwsters moed gaf; de vermoeiende gesprekken die men met hem kon hebben en waarbij hij eindeloos schermde met citaten, met paradoxale en soms onbegrijpelijke uitspraken.
De tijd van gaan is nu gekomen. Zijn manier van wetenschap bedrijven past nu eenmaal niet in het kader van dit instituut en figuren die niet in het kader passen worden geweerd, hoe groot het verlies voor de school ook wezen moge.
En een verlies is het, want op hem was onze hoop gevestigd en door zijn heengaan wordt de opvolging een probleem.
Dit probleem is echter alleen voor ons achterblijvers. Ytzen zal zijn pad wel vinden, daar zitten we niet over in en hij zal voorttrekken op dit pad, het pennetje achter het oor, het zakboekje in de hand. Zeker zullen we nog eens van hem horen, zeker zal hij ons berichten wanneer hij eenmaal onze buitenlandse correspondent geworden is.
Laat je niet kisten. Wij zitten hier voorlopig nog, maar we staan achter je. Doe een deel van je gekheid op een stokje, maar zorg dat je nog voldoende overhoudt. Verlies de ijdelheden hier beneden uit het oog en toon je een ware Padvinder, een onvervalste voortrekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten