dinsdag 30 januari 2024

Beter benutten bestaande woningvoorraad

Een extra woonlaag met appartementen op een flat van 3 etages, een jongere die een kamer vindt in huis bij een hospita en een ouder echtpaar dat in een mantelzorgwoning in de tuin van hun kind woont. Het beter benutten van de bestaande voorraad is hard nodig om het enorme woningtekort op te lossen.

Om hospitaverhuur in Nederland weer net zo gebruikelijk te maken als het decennialang was, bereidt minister De Jonge een wetswijziging voor met als doel dat hospitaverhuur door meer hypotheekverstrekkers toegestaan wordt. Daarom onderzoekt de minister de mogelijkheid om een hospitacontract te kunnen beëindigen bij verkoop. Ook is bredere bekendheid met de mogelijkheden en de regelgeving rondom hospitaverhuur noodzakelijk. Niet alleen onder potentiële hospita’s, maar ook onder gemeenten en verhuurders, waaronder woningcorporaties. Om dit te bereiken start de minister later dit jaar met een informatiecampagne over de hospitaregeling.

Ook moedigt de minister transformaties aan (het omvormen van bijvoorbeeld kantoren naar woningen) en 'friendscontracten', waarbij huurders voorzieningen (bijvoorbeeld de keuken of tuin) delen. Verder wil de minister met gemeenten en corporaties in gesprek over het 'optoppen' van woningen, naar 100.000 nieuwe woningen op platte daken.
 
Lees verder:

-----
Ruimtelijke ordening binnen de woning
Over ruimte benutten: zie ook mijn blog Wipkip-referendum 01-02-2021 en het interview van Kustaw Bessems met Ytzen Lont en Foday Marnoh Sesay in de Volkskrant 16-06-2021: Nieuwe kostgangers. Terugkeer van de hospita. "Nu de woningnood toeneemt, is een kamer huren bij een hospita (of hospes) zo gek nog niet." Ik 'pleit' er al jaren voor waar mogelijk de ruimte binnen de bestaande woningvoorraad beter te benutten, particuliere kamerhuur is daarvoor één van de mogelijkheden.

Voldoende plancapaciteit woningbouwopgave

De plancapaciteit voor Nederland bedraagt 1.075.000 woningen van 2022 tot en met 2030. De circa 180.000 woningen die in 2022 en 2023 reeds zijn gebouwd zijn onderdeel van de totale plancapaciteit. Er is zo voldoende capaciteit om aan de totale woningbouwopgave te voldoen. Dit blijkt uit onderzoek dat ABF Research voor het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties uitvoert.

Om van een echte omslag te spreken is het nog te vroeg. Zo laat het aantal verleende bouwvergunningen nog niet de stijging zien die nodig is om de pijplijn van bouwprojecten weer voldoende te vullen en wordt er een bouwdip verwacht in 2024-2025.

Afgelopen jaar toonde een prognose dat van 2022 tot en met 2030 in totaal 981.000 nieuwe woningen nodig zijn. Dit zijn 45.000 meer woningen dan in de Woondeals is afgesproken.

Lees verder: https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2024/01/30/voldoende-plancapaciteit-om-totale-woningbouwopgave-te-realiseren

donderdag 25 januari 2024

Eerlijk en slim

Als de conductrice de coupé binnenkomt, laat ik per ongeluk m'n OV-chipkaart op de grond vallen. Bij het oppakken, valt mij mij iets op wat ik nog nooit eerder heb gezien. "Ik ben eerlijk en slim!", roep ik verbaasd tegen de conductrice, terwijl ik haar mijn kaart laat zien. Zij kijkt nog verbaasder dan ik. "Kijk maar, het staat er echt." De conductrice ziet het niet en heeft geen idee waar ik het over heb. Ze zal toch wel eens vaker een OV-chipkaart in handen hebben gehad?

Naast mijn foto staat het: "eerlijk en slim". Het is alleen te zien als je de kaart een beetje heen en weer wiebelt tot in een bepaalde hoek. Het is waarschijnlijk een beveiliging tegen namaak, zoals het papiergeld, nauwelijks zichtbare echtheidskenmerken. Ik heb het nooit eerder opgemerkt. Of misschien stond het er eerder nog niet. Ik draag mijn pasjes altijd in het borstzakje op mijn hart. Misschien heeft de chip daarvan de goede signalen opgevangen.



Pake Ytzen


Een paar mooie foto's van mijn pake Ytzen K. Tamminga naar wie ik genoemd ben. Van 1934 tot 1968, met onderbreking van de oorlog, had hij een wekelijkse column in een landbouwblad onder de titel 'Fan tichteby en om utens' (van dichtbij en verder). Zijn pseudoniem Poarteboer verwees naar het bijbelse beeld van de oude mannen in de poort (waar werd vergaderd, advies gevraagd en recht gedaan) en naar zijn blik op de stad en het platteland, als boer onder de rook van Leeuwarden.

Het eerste doel van zijn schrijven is een pleidooi voor samenwerking van de boeren in coöperaties en standsorganisaties. (*Standsorganisaties waren gericht op de "algemene verheffing van de arbeidende stand en op de behartiging van diens godsdienstig-zedelijke belangen", vakorganisaties hadden de materiële belangenbehartiging tot doel.)

In 1937 werd vliegveld Leeuwarden aangelegd op 'zijn' land, in 1940 moest het gezin de boerderij ontvluchten en in 1942 werd de boerderij door de Geallieerden platgebombardeerd. De familie zette het bedrijf voort net buiten het vliegveld.

Pake Ytzen was orthodox en behoudend maar als hij moest kiezen tussen het predikaat 'conservatief' of 'progressief' dan koos hij eerder voor progressief. Hij vond dat je de vooruitgang niet moest tegenhouden en hij verzette zich tegen een gemakzuchtige houding van NIMBY, not in my backyard. Het leidde ertoe dat er vliegtuigen landden op zijn grasland, eerst van de KLM, later militair, en de geschiedenis van de familie verweven raakte met het vliegveld. Het adres van vliegveld Leeuwarden is Keegsdijkje, gelijk aan het geboorteadres van mijn moeder, de zijweg naar het vliegveld heet nu Famylje Tammingaleane.

Vandaag zit ik weer een halve dag in het provinciaal archief Tresoar in Leeuwarden voor mijn onderzoek naar de boerderijen van mijn grootvader en drie van zijn zoons die boer werden. Het meeste archiefonderzoek is nu wel gedaan, maar ik moet nog veel informatie verwerken en redigeren. Deze foto's kwamen vandaag weer even bovendrijven en spreken mij aan. Ze geven een mooi beeld van mijn conservatief-progressieve grootvader.

-----
Mijn artikel in het Friesch Dagblad van 18/7/1986 bij de honderdste geboortedag van mijn grootvader:
https://blog.stylo.nl/2013/09/poarteboer.html

De letters GTB op de microfoon staan voor Gerard Theo Bakker en zijn GeluidsTechnisch Bureau
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerard_Theo_Bakker

woensdag 17 januari 2024

Den Bosch

Moeder met kind in buggy staan te wachten op station Houten Castellum. Ze moeten naar Utrecht. Maar eerst komt nog de trein in de andere richting."

Daar moeten we niet in", legt de moeder uit, "dat is de trein naar Den Bosch."

In Den Bosch zijn de wilde dieren", reageert het jongetje alert.

"Ja, in Den Bosch, in Den Bosch", bevestigt de moeder lachend.

Het volgende Journaal

Wat mij opviel in het nieuws, is dit keer de groet aan het eind. (Of er verder nog iets is gebeurd in de wereld, ben ik dan allang weer vergeten.)

De eindgroet al goed brengt mij nogal eens in verwarring als ik de nieuwslezer nog snel even afraffelend hoor zeggen: "Dit was het volgende Journaal".

Of zegt ze: "Dit was het. Het Journaal is om"?

Nu zegt ze: "Het volgende Journaal is om elf uur en anders een fijne ochtend."

Een heldere waarschuwing vooraf dat als je naar het Journaal gaat kijken, je een fijne ochtend verder wel kunt vergeten.

Ik hoor het wel vaker: "Als ik je niet meer zie, een fijne dag".

Terwijl het toch ook best fijn kan zijn je te zien.

dinsdag 16 januari 2024

Martelkamer


Mijn bezoek aan de tandarts was een marteling. Sinds mijn vorige tandarts met pensioen ging, was dit mijn tweede controlebezoek aan de nieuwe tandarts. Vorige keer was ik de enige patiënt, nu was de behandeling van een eerdere patiënt uitgelopen en moest ik lang wachten. Aan wachten heb ik meestal geen hekel - wat maakt het uit waar ik ben - ik bén - maar er stond luide muziek aan in de wachtkamer, voor mij een martelgang. Ooit heeft de Hema in Houten speciaal voor mij de muziek in de hele winkel uitgezet, zodat het mij zou gelukken om een nieuw wit laken in de juiste maat uit het schap te pakken. Ik heb er al eens voor gepleit om in supermarkten speciale tijden in te stellen voor mensen die komen winkelen en mensen die naar disco willen luisteren. Mijn vorige tandarts liet altijd bewust de deur tussen de praktijkruimte en de wachtkamer openstaan - weinig 'doctor-patient confidentiality', het had met zijn visie op openheid te maken - waardoor de hoge tonen van zijn boor elk risico van muzikaal gedreun overstemden. Hier dreunde ik naar buiten en heb ik lange tijd in de zonnige vrieskou staan wachten, maar op een gegeven moment moest ik toch weer naar binnen en heb ik afwisselend mijn handen gevouwen en ogen gesloten - niet om hogere machten aan te roepen maar mij te focussen op het niets - of vingers in m'n oren gestopt. Volgende keer oordopjes mee, heb ik genoteerd in mijn agenda voor over zes maanden. Een vriendin van mij vertelde me vandaag dat ze om dezelfde reden bij haar huisarts ook altijd buiten blijft staan wachten.

Eindelijk was ik aan de beurt, ik ging languit liggen in wat nog steeds een stoel genoemd wordt maar eerder een bed is, zag een mooie gekleurde plaat boven mijn hoofd aan het plafond hangen en ik zuchtte: "wat een rust!" Toen hij klaar was en ik weer opstond, bedankte ik hem voor de rust, ik was weer helemaal hersteld. Bijna euforisch fietste ik naar huis over de witte paden in de vrieskou.

Torture room


My visit to the dentist was a torture. Since my previous dentist retired, this was my second check-up visit with the new dentist. Last time I was the only patient, now the treatment of a previous patient had overrun and I had to wait a long time. I usually don't hate waiting - who cares where I am - I am - but there was loud music playing in the waiting room, which was torture for me. The Hema shop in Houten once turned off the music in the entire store especially for me, so that I would be able to grab a new white sheet in the right size from the shelf. I have advocated setting special times in supermarkets for people who come shopping and people who want to listen to disco. My previous dentist always deliberately left the door open between the practice room and the waiting room - little 'doctor-patient confidentiality', it had to do with his vision of openness - so that the high tones of his drill drowned out any risk of musical pounding. Here I rushed outside and waited in the sunny, freezing cold for a long time, but at a certain point I had to go back inside and alternately folded my hands and closed my eyes - not to invoke higher powers but to focus. on nothing - or put fingers in my ears. Bring earplugs next time, I have noted in my agenda for six months from now. A friend of mine told me today that she always waits outside her doctor's office for the same reason.

Finally it was my turn, I lay down in what is still called a chair but is more of a bed, saw a beautiful colored picture hanging on the ceiling above my head and I sighed: "what a peace!" When he was done and I got up again, I thanked him for the rest, I had completely recovered. I cycled home almost euphorically over the white paths in the freezing cold.

Minder mensen per woning

Weer een paar interessante artikelen gelezen in Stadszaken: (*)

Twijfels over haalbaarheid woondeals
Recente twijfels over de haalbaarheid van woondeals in Haarlemmermeer, roepen de vraag op of dit ook geldt voor andere woondeals. De bouwplannen in Haarlemmermeer zouden onvoldoende matchen met de marktvraag en concurreren met elkaar. Er is een andere woningmix nodig, minder middenhuur- en dure koopwoningen, meer sociale huur. Er is gekeken naar locaties en aantallen maar in de haast niet genoeg naar de haalbaarheid. Relativering: de ambities van de overheid hoeven niet altijd de markt te volgen. Als het aan de markt had gelegen, waren het Oostelijk Havengebied Amsterdam en de Kop van Zuid in Rotterdam ook niet ontwikkeld tot woningbouwgebieden. Nu zijn het succesvolle buurten. Daarbij kan de vertraging van de plannen positief uitpakken voor de aansluiting van de markt. Door lange bezwaar- en beroepsprocedures worden planningen vaak niet gehaald. De doorlooptijd van de woningbouwplannen is dan langer en dat verhoudt zich dan beter met het absorptievermogen van de markt. De woondeals zijn conceptueel. Het zijn afspraken op hoofdlijnen tussen overheden. Plannen, fasering, aantallen, prijscategorie en  woningsoort moet nog worden onderzocht en afgesproken. 

Advies staatscommissie demografie: Meer en andere woningen nodig
Er zijn veel meer, maar ook vooral andere woningen nodig in Nederland. Er is sprake van verdunning, ofwel minder mensen per woning, en een steeds groter woonoppervlak. De totale verwachte toename van 916.000 huishoudens in 2037 ten opzichte van 2023 bestaat uit 601.000 eenpersoonshuishoudens, 149.000 paren zonder kinderen, 89.000 gezinshuishoudens en 76.000 eenoudergezinnen. Ter illustratie: de afgelopen 15 jaar is het aantal huishoudens met 14,5 procent gegroeid, terwijl het aantal inwoners met 8,6 procent is toegenomen. Niet alleen de omvang van de bevolking verandert in de komende periode, ook de samenstelling. De culturele diversiteit neemt toe en de vergrijzing van de bevolking piekt in de komende 10 tot 15 jaar en zorgt voor een blijvend ‘oudere’ samenleving in 2050.

Ruimtelijke ordening binnen de woning
Over ruimte benutten: zie ook mijn blog Wipkip-referendum 01-02-2021
en het interview van Kustaw Bessems met Ytzen Lont en Foday Marnoh Sesay
in de Volkskrant 16-06-2021: Nieuwe kostgangers. Terugkeer van de hospita.
Nu de woningnood toeneemt, is een kamer huren bij een hospita (of hospes) zo gek nog niet.
Ik 'pleit' er al jaren voor waar mogelijk de ruimte binnen de bestaande woningvoorraad beter te benutten, particuliere kamerhuur is daarvoor één van de mogelijkheden. 

Over de Woondeal regio Utrecht, zie ook in het dossier go.stylo.nl/steenuil.

(*) Bron: Stadszaken.nl
 

zaterdag 13 januari 2024

Heia

In 1995 habe ich Teilzeit in Bonn gewohnt und bekam ich meine Deutschstunden vom zweijährigen Tinchen, das Tageskind meiner Vermieterin. So lernte ich richtig Deutsch, bzw. Bönnsch, aber trotzdem war ein potentieller Arbeitsgeber nicht sehr beeindruckt, als ich fließend Deutsch gesprochen habe über Pipi machen und Aa Aa machen. Als er fragte was ich so noch mehr machen konnte, und ich antwortete "Heia machen", sagte er "sie hören noch von uns", aber ich warte noch immer.

Wörterbuch: Pipi = plas; Aa aa = poep; Heia machen =  slapen, dutje doen

vrijdag 12 januari 2024

21

Al moet ik wachten, ik verveel me nooit.

<< Eenentwintigen. >>



Diesel

De chauffeur van lijn 58 is trots op z'n nieuwe elektrische bus.

Maar in de bus hangt een sterke, nostalgische dieselgeur.

Airwick Dieselspray?
De geur van het nieuwe plastic?

Nee, legt de chauffeur uit, de bus heeft een dieselkachel.

Als de kachel maar wel mee de binnenstad in mag, antwoord ik bezorgd.

De moderne tijd komt in kleine stapjes, concluderen we samen, en we moeten genoeg te klagen houden, vindt de chauffeur.

woensdag 10 januari 2024

Gemeente strafbaar na sloop loodsen Loerik


Bericht door Ytzen Lont gepubliceerd op de website van Omroep Houten 

De gemeente Houten heeft de wet overtreden door in maart 2023 twee loodsen aan het Hofspoor te slopen. Tot die conclusie komt de Regionale Uitvoeringsdienst RUD Utrecht, de milieudienst van de provincie en omliggende gemeenten.

De zaak ligt nu bij de Officier van Justitie van het Functioneel Parket in Amsterdam, die moet beslissen of de zaak wordt voorgelegd aan de rechter of op een andere manier wordt afgedaan. De gemeente wil op deze locatie, die bekendstaat als Loerik 6, een flink aantal woningen bouwen. De gemeente had in 2020 ontheffing voor de sloop aangevraagd, maar die heeft de provincie als bevoegd gezag in 2021 afgewezen. In één van de loodsen, waar vroeger Rinus van Dijk zat (een bedrijf in landbouwmachines), zitten steenuilen onder het dak. De andere twee loodsen maakten volgens de gemeente als “roestplekken” waar vogels langdurig rusten, deel uit van de “functionele leefomgeving behorend tot het nest”.

De gemeente heeft 9 januari stukken vrijgegeven, die nieuw licht werpen op de zaak. De stukken zijn mede voor Omroep Houten opgevraagd met een beroep op de Wet Open Overheid (WOO). De RUD heeft gevraagd om dan ook de stukken over het handhavingstraject openbaar te maken. Het college van B&W zal daar binnenkort over beslissen.

Rustplaatsen vernielen
Na de afgewezen ontheffingsaanvraag liet de gemeente opnieuw ecologisch onderzoek doen, door hetzelfde bureau, en dat vond in de twee loodsen geen of alleen heel oude sporen van de steenuilen. Het bureau kwam daarom tot de conclusie dat sloop van deze loodsen geen overtreding is van de Wet Natuurbescherming. Het bureau herinnerde er wel aan dat de sloopaanvraag door de provincie was afgewezen – die is dus niet over het hoofd gezien – maar vertelde er niet bij hoe daar mee om te gaan. De gemeente nam het advies klakkeloos over, negeerde de ‘afgewezen vergunning’ en overtrad daarmee artikel 3.1.2 van de Wet natuurbescherming. Dit artikel luidt: “Het is verboden opzettelijk nesten, rustplaatsen en eieren van vogels als bedoeld in het eerste lid te vernielen of te beschadigen, of nesten van vogels weg te nemen.” Dit is een economisch delict. De Wet Natuurbescherming (Wnb) is op 1 januari van dit jaar overigens net als veel andere milieuwetten opgegaan in de nieuwe Omgevingswet.

Alvorens de sloopaanvraag af te wijzen, heeft de provincie de gemeente meerdere keren uitgenodigd voor een reactie en overleg, maar daar heeft de gemeente geen gebruik van gemaakt. De gemeente heeft vervolgens ook geen contact opgenomen met de provincie over de nieuwe inzichten, maar de vergunningverlener eenvoudigweg genegeerd en dat is in principe strafbaar. Het is overigens de gemeente zelf die tegenover de provincie heeft aangevoerd dat sloop in strijd zou zijn met de wet. De gemeente wilde de steenuilen daarom naar Houten-Oost ‘lokken’, maar daarvoor zijn steenuilen te honkvast. Het nieuwe college heeft inmiddels het oog laten vallen op Houten-Oost voor grootschalige woningbouw.

Niets doen
Uit de opgevraagde interne stukken blijkt dat de gemeente na de afgewezen aanvraag letterlijk koos voor niets doen. In het verslag van het beleidsoverleg Ruimte van 22 november 2021 is te lezen: “Keuze voor Optie 1: Niets doen, wachten tot de uilen sterven en hopen op geen nakomelingen”. De volgende dag, 23 november 2021, besluit de gemeenteraad unaniem om deze locatie Loerik 6 aan te wijzen als “kansrijke locatie voor woningbouw op de korte termijn”. Wethouder Sander Bos (VVD) rept dan met geen woord over de afgewezen vergunning en de blokkade die dit op de locatie legt. Dit besluit onder het motto ‘Blijven bouwen, vertraging voorkomen’ betreft zeven bouwlocaties waar volgens de wethouder weinig problemen zijn te verwachten. Het lijstje inclusief Loerik 6 is dit jaar ook ingebracht in de Woondeal (zie o.a. p52 krt 2) van regio en provincie richting het rijk om snel aan de slag te gaan met woningbouw. Loerik 6 maakt nog deel uit van de oorspronkelijke Vinex-opgave.

In het nieuwe college besloot wethouder Paul van Ruitenbeek (Natuurlijk Houten) voortvarend met de sloop van de panden aan de slag te gaan, het nieuwe ecologisch inzicht volgend, maar hij stapte daarbij eenvoudig over de afgewezen aanvraag heen. De RUD dwong de gemeente met dreiging van een dwangsom van €10.000 per maand het leefgebied van de steenuil zo goed mogelijk te herstellen, door het aanbrengen van beplanting, nestkasten en uitkijkpalen, en heeft de zaak overgedragen aan de Officier van Justitie, die moet beslissen of de zaak hiermee is afgedaan of dat de rechter zich erover moet uitspreken.

Alle opgevraagde documenten zijn te vinden in het dossier go.stylo.nl/steenuil

maandag 8 januari 2024

Wordt vervolgd

Tussentijds bericht.

Dossier: go.stylo.nl/steenuil

Op 19 december 2023 heeft het college van B&W van de gemeente Houten een besluit genomen over mijn Woo-verzoek (Wet Open Overheid) van 6 juli. Ik heb inmiddels een lijst ontvangen van de openbaar te maken stukken. Over de openbaarmaking is een zienswijze (bezwaar) ingediend en daarom laat de verstrekking van de stukken nog even op zich wachten. Degene die bezwaar heeft gemaakt heeft twee weken de tijd om bij de rechter in kort geding een voorlopige voorziening aan te vragen tegen de openbaarmaking. Ik wacht nog op bericht hierover. Wordt vervolgd. 

Intussen kwam de gemeente met een bizar besluit over een dwangsom die ik zou hebben gevraagd. Ik heb helemaal geen dwangsom gevraagd en zou dat ook nooit doen. Alsof de gemeente journalistieke vragen zou kunnen afkopen. Ik voelde mij nogal geraakt door die suggestie. De Wet Open Overheid kent niet eens de optie van een dwangsom, dus ik begrijp niet waar de gemeente dit vandaan haalt. Wordt vervolgd. 

De Regionale Uitvoeringsdienst RUD Utrecht (de milieudienst namens de provincie Utrecht) heeft mij laten weten dat het strafrechtelijk onderzoek tegen de gemeente is afgerond. Het dossier is op 23 november 2023 naar het functioneel parket gestuurd, de afdeling van het Openbaar Ministerie die milieuzaken behandelt. De zaak is momenteel dus in behandeling bij het Openbaar Ministerie. Ik heb inmiddels contact met het Openbaar Ministerie over meer informatie. 

Het is aan het Openbaar Ministerie om een conclusie te trekken op basis van het dossier van de RUD. De RUD stelt dat de gemeente Houten met de sloop van de twee loodsen aan het Hofspoor artikel 3.1 lid 2 van de Wet natuurbescherming overtreden. Dit artikel luidt: "Het is verboden opzettelijk nesten, rustplaatsen en eieren van vogels als bedoeld in het eerste lid te vernielen of te beschadigen, of nesten van vogels weg te nemen." Dit is een economisch delict. Het Openbaar Ministerie zal het dossier beoordelen en beslissen over het vervolg. Het OM kan uiteindelijk besluiten om de zaak te seponeren of te laten voorkomen, of tot een andere conclusie komen. Het is dus nog de vraag of de gemeente wordt vervolgd. Wordt vervolgd.