Minister Verdonk gaat de Commissie Gelijke Behandeling geen uitspraak vragen over de imam die weigerde de minister een hand te geven omdat zij een vrouw is. Dat schrijft de minister in antwoord op kamervragen. De minister heeft in een gesprek met de imam wel benadrukt dat het volgens de Nederlandse normen normaal is om bij een ontmoeting elkaar de hand te geven zonder daarbij onderscheid te maken tussen mannen en vrouwen. Dat vind ik een goede zaak.
Ik probeer mij voor te stellen hoe het zou zijn als de commissie de imam zou veroordelen, wat natuurlijk ondenkbaar is. Het is bijvoorbeeld in veel kringen niet ongebruikelijk dat mannen wel vrouwen zoenen maar geen 'mede-mannen'. De volgende stap zou dus zijn dat de commissie deze mannen gaat dwingen elkaar te zoenen. Dat in Nederland de groet-gewoontes helemaal niet zo eenduidig zijn, blijkt wel uit het bestaan van de website zoenbutton.nl, waar ik een paar dagen geleden over schreef (zie Zoenen op het werk). Johan reageerde daarop: "Alleen de button 'Ik geef vrouwelijke ministers geen hand' ontbreekt nog."
Bepaalde mensen hebben bepaalde gewoontes. Daar hoeft men het niet mee eens te zijn (!) en men mag er kritiek op uiten, maar men hoeft er ook niet moeilijk over te doen. Jaren geleden was ik met mijn vriendin in Amerika. Tot onze ergernis werd mijn vriendin vaak genegeerd, terwijl ik een hand kreeg. Een Amerikaan legde ons uit dat het van gebrek aan respect zou getuigen als hij mijn vriendin zomaar een hand gaf. Als wij daarna nieuwe mensen ontmoetten, legde ik mijn rechter hand op de rug van mijn vriendin en schoof haar als het ware naar voren. Ik stelde haar voor, terwijl zij een hand gaf. Pas daarna stak ik mijn hand uit. Soms werd er geen hand gegeven, maar knikten we vriendelijk. Zo zijn er altijd praktische manieren te vinden - handreikingen, zo men wil - om wederzijdse gevoeligheden te sparen en de ontmoeting niet te vertroebelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten