Een sympathiek en lezenswaard artikel van Roos Ykema in De Kantekening. Zij is oprichter van MiGreat, een organisatie die strijd voor migratie als mensenrecht. Met de openingszin kan ik het in grote mate eens zijn: "Veilige vluchtroutes en gelijke behandeling zijn de oplossing van het 'vluchtelingenprobleem'", schrijft Roos Ykema. Maar met de titel en bijbehorende redenering van het artikel heb ik meer moeite: "Zet alle grenzen open".
Open grenzen, ik zou het willen, maar nee, ik zie dat niet als oplossing. Ik ben voor veilige vluchtroutes, een ruimhartig toelatingsbeleid, een welkomscultuur, snelle procedures met veel inzet en ondersteuning. Ik ben tegen 'Fort Europa' dat zich afsluit voor de wereld of alleen economische waarde binnenlaat (door uitbuiting, imperialisme - machtsuitoefening in zwakke landen voor eigen gewin, goedkope producten invoeren en hier duur verkopen) en menselijke waarde buitensluit. Maar ik ben vóór een menswaardige bescherming van de Europese buitengrenzen.
Eigenlijk is de ideale regeringsvorm anarchie, géén regering, want waarom zou de één over de ander heersen. Maar juist daarom is er een overheid nodig. Want anders geldt het recht van de sterkste en wordt de zwakke vertrapt. De winnaar heerst over de verliezer. Democratie en rechtstaat vragen jurisdictie (wie gaat over wat, democratisch gecontroleerd), zeggenschap en solidariteit en dat vraagt begrenzing en die grenzen moeten worden bewaakt. Hetzelfde geldt voor de verzorgingsstaat. Ik ben voor welvaartsdeling, ook een eerlijke verdeling wereldwijd en daar moet nog veel, heel veel, héél veel aan gebeuren. Maar ook solidariteit vraagt begrenzing. Niet om ongelijkheid in stand te houden, daar vindt de begrenzing weer zijn grens, maar om de solidariteit te kunnen organiseren en realiseren.
Het is een goed artikel, dat tot denken aanzet, maar het is onrealistisch, de andere kant ontbreekt.
* Lees: De Kanttekening 17-06-23, Roos Ykema: Zet alle grenzen open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten