Eindstation

Bij de vier zitplaatsen achter mijn rug ligt een politiek krantje. Ik kan het niet zien, maar hoor de gesprekken. In Amersfoort stappen twee wat oudere echtparen in de trein die het krantje zien liggen en een gesprek beginnen over de politiek. Het is vreselijk gesteld met ons land, hoor ik wel. In Zwolle stappen ze uit en hun plaats wordt ingenomen door twee dames. Ze zien het krantje liggen en het gesprek van het vorige gezelschap gaat ononderbroken door in de hoogste versnelling met apocalyptische proporties. Het einde voor ons land is nu waarlijk nabij. Ik hoop dat ik Leeuwarden nog haal.