> Deutsch
DUITS PARLEMENT 7507-09-2024 - Vandaag 75 jaar geleden hielden zowel de Duitse Bondsdag als de Bondsraad hun eerste, constituerende vergaderingen in Bonn. In de dagen erna werd Theodor Heuss tot president van Duitsland en Konrad Adenauer tot bondskanselier gekozen. Voor het jubileum komt de Bondsraad vandaag bijeen in Bonn, waar ook president Frank-Walter Steinmeier bij aanwezig zal zijn.
Het kleine en vredige stadje Bonn werd na de oorlog de provisorische hoofdstad van de nieuwe Bondsrepubliek Duitsland. Grote steden als Frankfurt am Main en Hamburg waren als kandidaat afgevallen, mede vanwege het 'risico' dat een grote stad zich zou ontwikkelen tot permanente hoofdstad, terwijl het streven was dat Berlijn de hoofdstad van een herenigd Duitsland zou zijn en blijven. Bonn was klein en onbeduidend. De Bonner Republiek straalde bescheidenheid uit, voor ons hoef je niet bang te zijn. De keuze voor deze stad zou nog zijn versterkt doordat Der Alte, de vroegere Keulse burgemeester Adenauer in deze omgeving woonde, in Rhönsdorf (Bad Honnef), een dorpje aan de overzijde van de Rijn.
Het huidige Bonn bestaat naast de oude binnenstad uit een groot aantal in de jaren '60 gefuseerde dorpen, waarvan de oude dorpskernen vaak nog te herkennen zijn. Linksrheinisch bijvoorbeeld Lengsdorf, waar ik vaak kwam omdat de moeder van mijn vriendin daar woonde, Kessenich, Poppelsdorf. De Venusberg met het academisch ziekenhuis hoog op de beboste heuvel. Aan de overzijde van de Rijn, Rechtsrheinisch, de stad (stadsdeel) Beuel en onder andere Schwarzrheindorf, waar ik gewoond heb. De helft van de achtertuin lag in Villich, het volgende dorpje.
Van 1994 tot 1996 heb ik parttime in Bonn gewoond. Ik reisde wekelijks op en neer tussen Utrecht en Bonn. Komende week ga ik er weer voor een paar dagen heen om mijn Zuid-Afrikaanse 'dochter', die afgelopen woensdag mede met mijn morele en bureaucratische ondersteuning vanuit Zuid-Afrika naar Duitsland is verhuisd, te begroeten en haar wintergarderobe te brengen, die bij mij 'overzomerd' heeft. Een ontmoeting met mijn oude stad en een nieuwe Bonner Bürger waar ik naar uitkijk. Maar ik ben er vandaag niet bij om met een vlaggetje langs de kant van de weg te staan zwaaien. Er is wel alle reden voor feest én zorg. De Duitse democratie is 75 jaar oud en haar botten beginnen te kraken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten