Zo gaat dat niet!

Kort voor de halte waar ik uit zou stappen, stapten drie controleurs in. Ik pakte mijn keurig gestempelde 45-strippenkaart om aan één van de controleurs te tonen. Een aantal meters bij me vandaan riep hij ineens boos: "Nee nee, zo gaat dat niet! Daarvoor is het nu te laat!" Ik begreep niet dat hij het tegen mij had en nu riep hij nog bozer door de bus: "U kunt nu niet meer stempelen! Als wij binnen zijn, is dat afgelopen!" Nu pas zag ik dat ik in de buurt van een stempelautomaat stond. "Hoezo stempelen? Ik stà hier gewoon", riep ik wanhopig door de bus. Verschillende passagiers lachten mij begripvol toe. Inmiddels was de andere controleur bij me en controleerde mijn kaart. Achter mij hoorde ik de boze controleur nog verbaasd aan zijn collega vragen of ik wel correct gestempeld had. Ik was intussen bij m'n halte aangekomen en stapte uit. Pas buiten voelde ik hoe woedend en beledigd ik was. Waarom bewaart zo'n controleur z'n norsheid niet voor zwartrijders, denk ik dan. Hij krijgt toch van mij, betalende klant, zijn salaris. (GVU, Utrecht Uithof, Heidelberglaan).