zaterdag 30 december 2006

Saddam dood

Zaterdagmorgen kort na tienen zette ik, nog wat nadommelend, de televisie aan. Het geluid deed het niet en ik begon her en der aan te trekken en te duwen om dat te verhelpen. Maar er wàs geen geluid. De NOS zond in een extra journaal de net een kwartier daarvoor vrijgegeven beelden van Saddam Hoessein uit. Zonder geluid, zonder commentaar. Saddam Hussein is zaterdagmorgen om 6.00 uur (4.00 uur Nederlandse tijd) opgehangen.

We zien hem het schavot betreden met angst en verwarring in de ogen. Maar even later staat hij schijnbaar rustig met zijn vier gemaskerde beulen te praten over hoe ze het zullen aanpakken. Als een president op werkbezoek. De man die de dood van zovelen heeft bevolen, ontvangt uitleg over hoe dit in zijn werk gaat. Hij krijgt geen masker over het hoofd, schijnt dat de weigeren, maar wel een zwarte doek om zijn nek, waar vervolgens een zware strop omheen wordt gelegd. Hij betreedt het valluik, dat aan drie zijden is omgeven door een hekje. Alsof hij in de beklaagdenbank voor de rechter staat. Hier eindigen de beelden.

Niet wetend of het life is of een opname en waar deze eindigt, zijn de beelden ook zonder de executie zelf gruwelijk genoeg. Terecht dat men deze nieuwsbeelden laat zien, maar TV-redacties vergeten wel eens dat iemand in leven zien die gedoemd is te sterven, veel angstaanjagender is dan het tonen van een dode. De lynching van twee Britse militairen in Noord-Ierland, de dood van een Palestijnse jongen in zijn vaders armen staan diep in mijn geheugen gegrifd, omdat de slachtoffers eerst nog in leven waren te zien.

Ik moest denken aan het artikel 'A Hanging' van George Orwell. Hij is als journalist getuige bij een ophanging in Brits-Indië. Hij loopt achter de terdoodveroordeelde als deze vanuit de dodencel over de binnenplaats van de gevangenis naar het schavot wordt gebracht. Opeens doet de gevangene een stap opzij om een plas te ontwijken. Op dat moment beseft George Orwell dat al het menselijke in deze man nog functioneert en dat daar over enkele ogenblikken moedwillig een einde aan zal worden gemaakt. Door deze triviale gebeurtenis wordt hij een tegenstander van de doodstraf.

Ook ik herinner mij een voetstap die grote indruk op mij heeft gemaakt. Toen de overgebleven 'twee van Breda', de twee laatste Duitse oorlogsmisdadigers in Nederlandse gevangenschap, werden vrijgelaten en in busjes werden afgevoerd naar de Duitse grens. Op afstand was life te zien hoe ze kort na de grens uit het busje stapten. Ik werd door tranen van verwarring overmand toen die voeten uit dat busje de Duitse bodem raakten en begonnen te lopen. Hoe konden zulke misdadigers gewoon lopen, de ene voet voor de andere zetten, als mens functioneren? Het was geen morele vraag, maar een existentiële. Vergelijkbaar maar omgekeerd aan de ervaring van George Orwell.

Ik ben het met George Orwell eens. Ook de overheid, al draagt deze het 'zwaard' niet tevergeefs, moet niet moedwillig een einde maken aan een mensenleven. Doden mag niet, al kan men soms in noodsituaties gedwongen zijn te mòeten doen wat niet màg. Om het leven te verdedigen.

Toch vond ik de kritiek op premier Balkenende, die enkele weken geleden in Buitenhof onvoldoende afstand zou hebben genomen van het doodvonnis, onterecht en hypocriet. De protesten hadden moeten en kunnen klinken aan het begin van het proces of nog eerder, toen de nieuwe Iraakse strafwet werd ingevoerd. De doodstraf hoort niet thuis in het moderne strafrecht. Maar premier Balkenende had volkomen gelijk toen hij, onder afwijzing van de doodstraf, zei dat Saddam Hoessein "terecht de hoogste straf" had gekregen.

zondag 17 december 2006

118

Zo nu en dan maak ik gebruik van nummer 118 om mij door te laten verbinden. Vandaag toetste ik het nummer vanuit een telefooncel.
"Kunt u mij doorverbinden met ..." en ik noemde naam en adres. Toen de telefoniste het nummer gevonden had, las een computerstem mij het telefoonnummer voor. Maar dat was niet de bedoeling! Ik had gevraagd om doorverbonden te worden en had niet eens een pen bij de hand.

Opnieuw toetste ik 118, legde omstandig uit wat er gebeurd was en dat ik niet om het nummer vroeg, maar doorverbonden wilde worden. De telefoniste leek het te begrijpen en vroeg me aan de lijn te blijven. Vervolgens kreeg ik opnieuw de computerstem te horen.

Ik belde voor de derde keer, legde uit dat ik doorverbonden wilde worden, maar nu zei de telefoniste: nee, dat kon niet, daar was dit nummer niet voor. Maar ik heb dit nummer zo vaak, en pas geleden nog, gebeld en wordt dan altijd doorverbonden. Nee, dat kon niet. Teleurgesteld legde ik op.

Ineens bedacht ik mij dat ik meestal met mijn zaktelefoon bel. Terwijl ik nog bij de telefooncel stond, pakte ik mijn mobiel en ik belde opnieuw 118. "Met wie wilt u doorverbonden worden?", vroeg de telefoniste meteen. Ik vertelde haar over mijn vorige drie telefoontjes en ze leefde begripvol met me mee. Het blijkt dat als je van een vaste lijn 118 belt je heel ergens anders uitkomt dan met je mobiel. Kennelijk is dat bij de 'vaste 118' niet bekend.
Nu werd ik heel snel doorverbonden en voor de volledigheid kreeg ik, zoals altijd, nog voordat ik iets kon zeggen een sms'je met het nummer dat er voor mij gedraaid werd.

Het is niet handig van de KPN om hetzelfde nummer aan twee verschillende diensten toe te kennen.

donderdag 14 december 2006

Fillibuster

Gisteren opperde ik de mogelijkheid van een fillibuster door de Tweede Kamer. En vervolgens is dat wat het kabinet woensdag eigenlijk heeft gedaan. Twaalf uren lang heeft het kabinet vergaderd over de vraag of een minister die moet aftreden ook moet aftreden als zij Rita Verdonk heet en niet gewend is zich neer te leggen bij conclusies van kamerdebatten of (lijsttrekker)verkiezingen. Tot de laatste adem zal dit kabinet in gijzeling worden gehouden door minister Verdonk.

Zij mag blijven zitten, maar moet haar portefeuille inleveren en krijgt jeugddetentie.

Dan verschijnt vice-premier Zalm met een verklaring dat de Kamer de constitutionele verhoudingen uit het oog is verloren. Een uitspraak die de Kamer volgens mij niet op zich mag laten zitten. Het gaat er om dat mensen die over enkele maanden een verblijfsvergunning krijgen niet vandaag mogen worden uitgezet. Daar kunnen juridische haken en ogen aan zitten, maar het parlement heeft het volste constitionele recht die voorzorgsmaatregel te eisen.

Het is goed dat minister van Justitie Hirsch Ballin de verantwoordelijkheid op zich neemt om de wens van de Kamer uit te voeren. De mensen waar het om gaat, zijn in elk geval voor een deel geholpen.

woensdag 13 december 2006

Minister van desintegratie

Dinsdagavond kwam ik laat thuis en pas toen kwam ik er achter dat het langverwachte asieldebat werd gehouden. In bed zag ik vanaf middernacht het slot van het debat. In het late journaal had ik gezien dat minister Verdonk direct na het debat door wilde gaan met uitzetten van de vreemdelingen die binnenkort waarschijnlijk in aanmerking zouden komen voor een verblijfsvergunning. Een etmaal uitstel was voor haar onbespreekbaar. Onmiddellijk kwam de gedachte bij mij op aan een fillibuster. Zou de Kamer het debat zo lang kunnen rekken, dat Verdonks mandaat van het kabinet om verder te gaan met uitzettingen eenvoudigweg niet in werking kan treden? De kamerleden zouden in ploegendienst moeten zorgen dat er op elk moment het minimaal vereiste aantal leden (quorum) aanwezig is en verder met ordevoorstellen en schorsingen er voor zorgen dat de vergadering niet wordt gesloten. In Nederland kennen wij zoiets niet. Gelukkig niet zou ik zeggen. Maar dit was een unieke situatie waarin je er aan zou kunnen denken. Dit zou het CDA en de nodige juristen de tijd bieden om een oplossing te zoeken (van de VVD viel niets te verwachten). Pas vanmorgen zag ik dat Alexander Pechtold al eerder in het debat het woord fillibuster in de mond had genomen. Afgaand op de fragmenten die ik zag, voerde Pechtold (van wie ik overigens geen fan ben) een sterk debat en hij probeerde tot op het laatst tot een uitweg te komen.

De ontstane situatie is politiek, constitutioneel en juridisch erg ingewikkeld. Maar hoe dan ook ben ik blij dat aan de regering-Verdonk nu toch echt een einde lijkt te zijn gekomen. Jarenlang draaide de Nederlandse politiek rond de gekwetstheid van één bewindspersoon. Over haar immigratiepolitiek (waarin zij vooral als getrouw ambtenaar het beleid van Job Cohen uitvoerde) heb ik niet zo’n uitgesproken mening. Maar haar zogenaamde integratiebeleid werkte desastreus en desintegrerend voor zowel het kabinet (dat door haar starheid uit elkaar viel) als samenleving. In zoverre is haar vertrek een bevrijding. Misschien kan het CDA nu kiezen met wie het verder wil en komt er snel een nieuwe regering.

maandag 11 december 2006

Dienstregeling: regen

De trein reed weliswaar op (een andere) tijd, maar toch voelde ik vandaag nattigheid bij de nieuwe dienstregeling van de NS. De belangrijkste wijziging is dat mijn trein van en naar Houten in Utrecht voortaan op een perron staat zonder overkapping en zonder roltrap. Wachten in de regen dus.

donderdag 7 december 2006

Enquête: slechte prestatie

Op de website van dagblad Trouw wordt in een poll gevraagd: "Wat moet er gebeuren met islamistische scholen die slecht presteren?" De mogelijke antwoorden zijn: "Meer tijd gunnen; Meer subsidie geven; Direct sluiten; Alleen sluiten als er ook onwettige handelingen plaatsvinden". De vraagstelling is discriminerend, want welk antwoord je ook geeft (niet doen dus!), het impliceert dat islamitische of islamistische scholen anders zouden moeten worden behandeld dan andere. Ik begrijp dat islamistisch de overtreffende trap is van islamitisch. De uitkomst is hoe dan ook misleidend, want er is nooit uit af te leiden of mensen scholen willen sluiten dan wel meer subsidie geven omdat het islamitische scholen zijn of omdat het slechte scholen zijn. De vraag is ook verder erg onzorgvuldig geformuleerd (moet een christelijke school waar een moord plaatsvindt worden gesloten?).

Trouw presteert met deze enquête slecht.

vrijdag 1 december 2006

Daniel Cohn Bendit

In mijn weblog 'Regeren zonder Europa' beschreef ik de avond met Daniel Cohn-Bendit als een heerlijk warm Europees bad. Redacteur Bas de Rue van het Duitsland-web spreekt van een "frisse douche". Het is maar waar je van houdt, maar we bedoelen hetzelfde. Hij schrijft:

"Inmiddels is ‘Rode Dany’ een keurige europarlementariër, maar zijn boodschap heeft nog niets aan felheid en overtuigingskracht ingeboet. Op zijn Amsterdamse publiek werkt zijn vurige pleidooi over de noodzaak van Europa als een frisse douche. Het bescheiden postuur van Cohn-Bendit verdwijnt bijkans achter het spreekgestoelte, maar zijn raspende stemgeluid houdt de hele zaal gevangen. Het is lang geleden dat in Nederland een politicus zich met zo veel passie en welbespraaktheid hard maakte voor Europa."

vrijdag 24 november 2006

Regeren zonder Europa

Voor het eerst heb ik bij landelijke verkiezingen blanco gestemd. Eerder had ik dat wel eens gedaan bij de gemeenteraadsverkiezingen, toen ik net verhuisd was en mij nog niet in de plaatselijke politiek had verdiept. O ja, en toen ik net Bonner Bürger was geworden, heb ik een blanco stem uitgebracht bij de Ausländerbeiratswahlen. Ik vind het mijn burgerplicht om te gaan stemmen en ik ben afgelopen woensdag dan ook gegaan. Maar de plicht drukte dit keer zwaar, toen ik door een stevige stortbui naar het stembureau liep om kletsnat op niemand te gaan stemmen met alleen maar de gedachte dat ook het opkomstcijfer telt.

Ik heb een hekel aan zwevende kiezers. Zoals ik. Eigenlijk heb ik altijd gezweefd, maar toen ik één van de weinigen was, vond ik dat nog niet zo erg. En meestal kwam ik wel weer goed neer. Maar nu het een heel engelenkoor in den hoge begint te worden, maak ik mij zorgen. Niet zozeer de Nederlandse politiek is instabiel als wel het electoraat. De kiezer heeft altijd gelijk: wat een onzin. De kiezers rennen van van hot naar her, omdat ze het ook niet weten. Hollandse toestanden.
Ik heb lang getwijfeld tussen ChristenUnie en SP. Deze laatste partij heb ik vaak schertsend de meest calvinistische partij van Nederland genoemd. Deze partijen kiezen net als ik voor een sterke overheid. "Een slechte overheid moet je niet afschaffen, maar je moet zorgen voor een goede overheid", zegt Jan Marijnissen. Niet terugtreden, maar versterken.
Maar tegelijkertijd zijn dit de twee partijen die het sterkst tegen de Europese grondwet hebben gefulmineerd, terwijl ik daar van harte vóór ben. Toen de kiezers in het referendum over de Europese grondwet de vloer aanveegden met het standpunt van de Nederlandse regering en dat van de meeste partijen, hadden er nieuwe verkiezingen moeten worden uitgeschreven. Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat dit niet is gebeurd. Het is alsof 'Europa' volkomen wordt genegeerd en doodgezwegen. Maar laat Nederland er dan uitstappen en het verder alleen proberen in plaats van de Europese politiek te verlammen. Nu de politici mij niet weten duidelijk te maken waar Nederland staat in de wereld, weet ik niet wie ik stemmen moet. Ik kwam er niet uit.

Daags na de verkiezingen nam ik een heerlijk warm Europees bad in het vroegere communistische bolwerk Felix Meritis in Amsterdam. Hier sprak Daniel Cohn-Bendit, de studentenleider van de Franse opstand in mei 1968. Hij werd indertijd door Frankrijk uitgewezen naar zijn tweede vaderland Duitsland, waar hij samen met Joschka Fischer de groene partij oprichtte. Jaren later werd hij lid van het Europese Parlement. Hij is een hartstochtelijk pleitbezorger voor de Europese integratie. Het Europese wonder - de vrede tussen Frankrijk en Duitsland en tussen Oost en West, het einde van de dictaturen in Zuid- en Oost-Europa - is zo vanzelfsprekend geworden, dat de mensen niet meer zien hoe deze tot stand is gekomen en wat daar voor nodig is. Dit is geen vanzelfsprekendheid. De Europese grondwet zou Europa democratischer en besluitvaardiger maken. Cohn-Bendit sprak zijn teleurstelling uit over de uitslag van de Nederlandse verkiezingen, waar het anti-Europees provincialisme de boventoon voert. Hij vindt dat de partijen die gewonnen hebben maar moeten proberen te regeren en laten zien hoe ze het zonder Europa redden.



[EINDE]

Lees het hele verhaal

donderdag 16 november 2006

Blogsysteem vernieuwd

Het systeem waarmee dit weblog wordt bijgehouden is vernieuwd. Berichten kunnen voortaan trefwoorden (label)meekrijgen, waarop de lezer berichten kan selecteren.
De omzetting naar het nieuwe systeem kost tijd. Er zitten nog wat fouten in en een aantal functies moet nog worden geprogrammeerd. Hier wordt aan gewerkt.

ChristenUnie

De ChristenUnie is te klein. Dit is geen stemoproep, maar slechts een waarneming. De CU is de opvolger van GPV en RPF, die samen zo'n 5 zetels hadden. De eerste keer dat ze samen optrokken, verloren ze enkele zetels. Nu zitten ze in de peilingen weer ongeveer op hun 'natuurlijke' sterkte. Intussen zou sprake zijn van een toeloop van evangelischen, katholieken, CDA-ers en linksen. De CU denkt strategisch, zinspeelt op regeringsdeelname, de partij wordt van alle kanten geprezen en André Rouvoet doet het goed. Maar het vertaalt zich nauwelijks in zetelwinst. De CU zou minstens op 10 moeten staan.

Overigens, ook GroenLinks en D66 zijn te klein. Maar deze partijen bevinden zich in een andere levensfase. GroenLinks is indertijd opgebouwd uit vier partijen. Dat betekent niet meer dan twee zetels per partij. Regeringspartij D66 is vrijwel weggevaagd. De partij is voorstander van actieve euthanasie, maar durft dit voor zichzelf nog niet aan.

Inmiddels is Rouvoets strategische positie sterk. Zeker als de PvdA zover zakt dat CDA-PvdA geen meerderheid oplevert. Ook CDA-VVD en PvdA-GL-SP zullen geen meerderheid kunnen vormen. De snippers ter rechter zijde zetten geen zoden aan de dijk. Dan mag Rouvoet kiezen. PvdA-GL-SP-CU zal een brug te ver zijn. De ChristenUnie kan waarschijnlijk CDA en VVD niet meer aan een meerderheid helpen. Dit is ook niet aanlokkelijk als minister Rita Verdonk het vice-premierschap claimt en het kabinet in ultra-rechts vaarwater trekt. Dan kan Rouvoet de PvdA en CDA samenbrengen en in zo'n kabinet een cruciale rol vervullen.

Het is echter de vraag of de traditionele achterban regeringsdeelname 'aankan'. De partij staat bekend als 'gouvernementeel' en 'loyaal'. Her Majesty's Most Loyal Opposition. Maar zachte oppositie is makkelijker dan zelf verantwoordelijk te zijn voor zware besluiten. De laatste jaren is de partij kritischer en uitgesprokener geworden. Er is zeker de nodige bestuurlijke ervaring op lokaal niveau, maar dat is meestal in een betrekkelijk bevriende en beschutte omgeving. Het oude GPV was verbonden met één kerk, een aaneengesloten achterban. Die beslotenheid is opengebroken. De ChristenUnie gaat voorwaarts. Maar als de gereformeerden niet blijven en de anderen niet komen, dan blijft de ChristenUnie klein.

dinsdag 14 november 2006

Zonder professoren

Het mailsysteem van de Rijksuniversiteit Groningen heeft bijna alle 7000 medewerkers ontslagen. Ze kregen een bericht waarin stond dat hun dienstverband was beëindigd en hun mailadres daarom kwam te vervallen. Volgens een woordvoerder was er een foutje in het mailsysteem waardoor dit bericht werd verzonden.

zaterdag 11 november 2006

Ytzen caan, Ytzen muyal

Bij toeval stoot ik via Google Books op dit fragment uit een jaarrapport uit 1965 van het beroemde Smithonian instituut in Washington. Mijn voornaam krijgt hier een voor mij wel heel nieuwe betekenis ("ik ben de dauw des hemels"). Het blijkt te gaan over een Indiaanse of Pacifische koning Ytzamatul. Nu geen tijd, maar dit moet ik nog eens nader uitzoeken. Vandaar hier even deze notitie.

bron

vrijdag 10 november 2006

Europa

Minister Bot (CDA, Buitenlandse Zaken) heeft donderdag op een bijeenkomst van de Harvard Club in Amsterdam een schets gegeven voor een nieuw Europees verdrag.

Na het referendum over de Europese Grondwet, waarin de politiek van de regering en de meeste partijen in het parlement hartgrondig werd afgewezen, hadden er naar mijn stellige overtuiging nieuwe verkiezingen moeten worden uitgeschreven. Maar de politiek zwijgt. Europa is verworden tot een website van Nicolai.

Mag er weer eens over gesproken worden? Ik was voorstander van een echte grondwet. Wel ben ik het eens met tegenstanders die zeggen dat de Europese grondslag geen politiek programma mag inhouden, waarin het neo-liberale gedachtengoed bij voorbaat tot geloofsartikel wordt verheven.

De schets van Bot is niet mijn ideaal, maar zou wel beweging in de zaak kunnen brengen. Hij zegt:
  • Schrap de Europese symboliek als grondwet, vlag en volkslied.
  • Schrap het Handvest van Grondrechten van Unie dat de politieke rechten van de burger vastlegt uit de 'grondwet', maar laat de EU toetreden tot het Europees Verdrag inzake de Rechten van de Mens (EVRM). Dan is het recht gewaarborgd en wordt bemoeizucht voorkomen.
  • Neem de Kopenhagencriteria voor toetreding van nieuwe leden (democratie, rechtstaat) op in het Europees Verdrag.
  • Bot wijst een verdrag dat alleen de bestuursstructuur van de EU regelt af. Het verdrag moet een rechtsgrondslag geven op gebieden van energiezekerheid, bestrijding van de georganiseerde misdaad, bevordering van vrede en democratie in de wereld, milieubescherming en de uitbreiding van de Unie.
Bron: Kabinet wil Grondwet EU bijstellen in: NRC, 10.11.06.

woensdag 8 november 2006

Rumsfeld treedt af

Kort na zeven uur vanavond een News Alert van de Washington Post. De Amerikaanse defensieminister Donald Rumsfeld treedt af, daags na de door de Bush-aanhang verloren congresverkiezingen.

Rumsfeld is vast en zeker gemasseerd door zijn vriend Bush.

Hoe dan ook, ik vind dit goed nieuws. Rumsfeld stuurde Amerika het Irakese moeras in. "Het is tijd voor nieuw leiderschap in dit land", zegt Bush. Misschien komt Amerika langzaam weer bij zinnen en vindt het land de weg terug naar internationale samenwerking op basis van wederzijdse afspraken en verdragen.

maandag 6 november 2006

Press Freedom Index 2006

Op 31 oktober 2006 heeft de voorzitter van het College van Procureurs-Generaal, Harm Brouwer, nog eens uitgelegd aan het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren hoe het Openbaar Ministerie omgaat met de spanning tussen vrije nieuwsgaring en justitiële waarheidsvinding. De tekst is via deze links te vinden: http://www.om.nl/_nieuws/30473/ (de samenvatting) en http://www.om.nl/over_het_om/speeches/30474/ (de volledige tekst).

Hij begon met de stelling 

Citaat:
"er zijn gevallen – zij het in omvang zeer beperkt - waarin het vanuit het belang van de rechtsstaat noodzakelijk is om journalistiek materiaal in beslag te nemen, verslaggevers te tappen of journalisten te vervolgen."


Dan bespreekt hij artikel 10 van het Europees Verdrag voor de bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM) dat onder andere "de vrijheid om inlichtingen of denkbeelden te ontvangen en te verstrekken" beschermt en hoe het Europese Hof daar normen uit heeft afgeleid.

Het OM heeft die normen intern geconcretiseerd in de "Aanwijzing toepassing dwangmiddelen bij journalisten". Dat regelt hoe hoe de officieren van justitie daar mee om moeten gaan.

Brouwer vertelde dat de Hoge Raad ondertussen ook het verschoningsrecht van journalisten om hun bronnen niet te noemen heeft erkend.

Het toepassen van telefoontaps bij journalisten er het in beslag nemen van foto's en filmopnemen van rellen wordt ook besproken. Dat laatste is iets waar het enerzijds het Openbaar Ministerie en anderzijds de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren (NGH) "agree to disagree". Als de maatregel niet al te zeer buiten proporties is in vergelijking tot de ernst van de overtredingen, keurt de rechter dit vaak wel goed.

Als een journalist in zijn werk een strafbaar feit heeft gepleegd, bekijkt het OM of hij zorgvuldig en te goeder trouw heeft gehandeld. In dat geval zijn vervolging of dwangmiddelen (telefoontaps bijvoorbeeld) niet aan de orde. Brouwer noemt als voorbeeld.

Citaat:
"De verslaggever die ten behoeve van een reportage meegaat met dierenactivisten die proefdieren loslaten, zal, mits hij zich tot de rol van waarnemer beperkt heeft, niet vervolgd worden."


Als de journalist zelf het initiatief neemt tot een strafbaar feit ligt dat in principe anders, maar volgens Brouwer moet het OM meer dan in het verleden begrip tonen als een journalist bijvoorbeeld een parkeervergunning koopt bij een corrupte ambtenaar, om dat met zijn verborgen camera vast te kunnen leggen.

Tenslotte legde Harm Brouwer uit waarom er twee journalisten van de Telegraaf wegens het lekken van staatsgeheimen als verdachte werden aangemerkt en waarom er vervolgens werd geseponeerd.

Volgens Brouwer schiet de "Aanwijzing toepassing dwangmiddelen bij journalisten", die in 2002 is vastgesteld, op een aantal punten al weer te kort. Bijvoorbeeld de vraag of een politieagent het materiaal van een (foto)journalist in beslag mag nemen, als die zijn aanwijzingen tijdens een ramp of rel negeert, komt in de huidige versie van de OM-aanwijzing nog niet aan de orde. En ook de regels rond telefoontaps moeten verder aangescherpt worden. En wat te denken van de opkomst van de weblogs en de fotoblogs voor het begrip ‘journalist’?

Een opmerking van Harm Brouwer viel me bijzonder op. Soms komen ze journalisten tegen die over de schreef lijken te gaan, door zich te laten misbruiken voor de contrastrategieën van criminele organisaties. Brouwer vroeg zich af of er niet wat tegen die figuren is te doen en zou wel af en toe wat gevallen geanonimiseerd en off the record met de NVJ willen bespreken.

zaterdag 4 november 2006

Balken ende Bos

Het debat tussen Balkenende en Bos op RTL4 heb ik niet gezien, omdat ik niet naar Luxemburgse zenders kijk. In de krant lees ik dat Bos "gewonnen" heeft. Degene met de beste babbel mag "leider van het land" worden.

Ik heb het niet zo op leiders; we wonen niet in Amerika. We kiezen op 22 november geen leider, maar onze volksvertegenwoordiging. We zijn een land van minderheden en die zoeken via het parlement een werkbare samenwerking.

Ik zie ook niet in waarom de grootste partij de "winnaar" heet en de premier mag leveren. Het zijn de Spelen niet.
De minister-president is voorzitter van de ministerraad en moet er voor zorgen dat de ministers op vrijdagmiddag niet allemaal door elkaar praten en dat het liefst de rest van de week ook niet doen. Natuurlijk mag hij zo nu en dan in tijden van nood met omfloerste stem het volk toespreken: dat we rustig kunnen gaan slapen (Colijn) of dat het nooit meer hetzelfde wordt (Den Uyl). Maar verder moet hij het werk vooral aan de anderen overlaten.

"Kies de minister-president" klinkt democratisch, maar het haalt in de Nederlandse verhoudingen macht weg bij het volk en legt die bij de enkeling. Dat moeten kamerkandidaten en kiezers niet laten gebeuren.

Sharon achteruit

De toestand van Ariel Sharon verslechtert. Dit melden de Israelische media. De vroegere minister-president ligt sinds januari in coma na een hersenbloeding. Sinds een half jaar wordt hij verpleegd in de stad Sheba. Vrijdag 3 november is hij opnieuw naar de intensive care overgebracht vanwege een infectie die invloed heeft op zijn hart.

Bronnen: Channel 2 TV News, Haaretz.

vrijdag 3 november 2006

Het Virtuele Bedrijventerrein

Het Virtuele Bedrijventerrein is een nieuwe website, waar kennis over bedrijventerreinen wordt samengebracht. De site biedt nieuws en achtergrondinformatie op het gebied van parkmanagement, (her)ontwikkeling, veiligheid, mobiliteit en beleid. De website is een initiatief van Elba Media, de uitgever van het tijdschrift Bedrijventerrein.

zondag 29 oktober 2006

Stylophone

Google geeft mij altijd per email een melding als er ergens een 'Stylo' is opgedoken op het internet. Vandaag was het een lijst van elf meldingen. Eén vond ik wel aardig. Ms Ann Thrope vertelt in haar weblog over een stuk speelgoed dat ze nog heeft van toen ze acht was, in 1970. "The stylophone - I had one. I still have it and it still works. It must be one of the only physical reminders (apart from some photos) left from my childhood."

Ik had er nog nooit van gehoord. Volgens de Wikipedia is de Dubreq Stylophone een elektronisch muziekinstrument, uitgevonden door Brian Jarvis in 1967. Het bestaat uit een metalen toetsenbord, dat wordt bespeeld met een stylus. Deze brengt een elektrische verbinding tot stand, waardoor een toon ontstaat.

Een leuke site met foto's van de Stylophone, maar ook foto's en geluiden van andere elektronische instrumenten uit die tijd is www.retrosound.de.

woensdag 25 oktober 2006

Persvrijheid

Nederland staat nummer 1 op de wereldwijde index van persvrijheid. Ik wilde er wat over schrijven, maar wegens tijdgebrek laat ik dit over aan mijn broer Johan, die mij hierover mailde. Ik heb zijn bericht in het forum heb geplaast.

Press Freedom Index 2006

Email dd. 24.10.2006 11:35 van Johan Lont 
Onderwerp: Duitsland; Journalistiek; Reporters without borders

Hallo Ytzen,
Jij bent toch geïnteresseerd in Duitsland? En ook wel in journalistiek, meen ik. Dan mag ik je wel een knipseltje uit een rapport van Reporters without borders sturen.

Germany fell to 23rd place after a series of incidents, including admission by the state intelligence service of its illegal surveillance of the media for more than a decade, prosecution of two journalists of the magazine Cicero for “aiding to betray state secrets”, death threats to a cartoonist on the newspaper Tagesspiegel and problems of access to data since passage of a freedom of information act (Informationsfreiheitsgesetz). (Europa rapport: http://www.rsf.org/IMG/pdf/cm2006_eu-3.pdf website: http://www.rsf.org/

Het valt me op dat Duitsland op de ranglijst is gezakt doordat de geheime dienst heeft toegegeven de media al tien jaar onder surveillance te hebben gehad. De afgelopen 10 jaar hebben ze dus een hoge plek op de persvrijheidslijst gehad, omdat de geheime diensten toen nog niets toegaven.

Als er geen Deense krant was geweest, die spotprenten over Mohammed had afgedrukt, dan stond dat land nu waarschijnlijk nog even hoog op de lijst als Nederland.

Dat geeft dus wel de waarde van die ranglijst aan, lijkt me.

Groet,
Johan

--------------------------------------------------------------------------------

Email dd. 24.10.2006 11:58 van Ytzen Lont
Subject: RE: Duitsland; Journalistiek; Reporters without borders

Tot nu toe las ik alleen een kort bericht.
Nederland op nummer 1.
Amerika zakte naar nummer 53, geloof ik.
Dat verbaasde me.
Er was misschien veel zelfcensuur en zelfs intimidatie.
Maar toch nog wel persvrijheid, hoop ik.
Duitsland had ik nog niet gezien.
Zou voor Nederland de ‘Telegraaf-affaire’ (staatsgeheimen) al zijn verwerkt?
Ik zal me er de komende dagen nog wat in moeten verdiepen.
O.a. eens kijken naar de commentaren in De Journalist.
Maar het is de vraag of ik tijd heb.
Bedankt voor je tip en link!

Groet,
Ytzen

--------------------------------------------------------------------------------

Email dd. 24.10.2006 12:44 van Johan Lont: 
Onderwerp: Duitsland; Journalistiek; Reporters without borders

De informatie over de WORLDWIDE PRESS FREEDOM INDEX 2006 begint op deze pagina:http://www.rsf.org/rubrique.php3?id_rubrique=639

Op die pagina staat het complete ranglijst met algemene toelichting met onderaan links naar How the index was compiled en Questionnaire for compiling a 2006 world press freedom index.
Ze hebben een groot aantal locale afdelingen of zusterorganisaties en correspondenten en die laten ze jaarlijks een questionnaire met 50 vragen invullen.

Vraag 1 is: "Hoeveel journalisten zijn er in de onderzoeksperiode vermoord". Vraag 50 is: "Zijn er cyber-dissidenten of bloggers lastiggevallen of fysiek aangevallen (hoeveel)?" Daartussen komen allerlei soorten beperkingen van de vrijheid van informatieverwerving en informatieverspreiding aan de orde.
Ze zeggen er wel bij "The index should in no way be taken as an indication of the quality of the press in the countries concerned."

Nederland staat inderdaad op nummer 1. Maar de korte berichten vertellen er niet bij dat het gaat om een gedeelde eerste plaats, samen met IJsland, Ierland en Finland. Deze landen hebben een score van 0,50.
De hoogste scores liggen tussen de 90 en de 110 (voor Iran, China, Burma, Cuba, Eritrea, Turkmenistan en hekkesluiter Noord-Korea).

Over de Verenigde Staten schrijven ze in het algemene rapport:

The United States (53rd) has fallen nine places since last year, after being in 17th position in the first year of the Index, in 2002. Relations between the media and the Bush administration sharply deteriorated after the president used the pretext of “national security” to regard as suspicious any journalist who questioned his “war on terrorism.” The zeal of federal courts which, unlike those in 33 US states, refuse to recognise the media’s right not to reveal its sources, even threatens journalists whose investigations have no connection at all with terrorism.

Freelance journalist and blogger Josh Wolf was imprisoned when he refused to hand over his video archives. Sudanese cameraman Sami al-Haj, who works for the pan-Arab broadcaster Al-Jazeera, has been held without trial since June 2002 at the US military base at Guantanamo, and Associated Press photographer Bilal Hussein has been held by US authorities in Iraq since April this year.


De onderzoeksperiode is 1 september 2005 - 1 september 2006. Vermoedelijk zal de "Telegraaf-affaire" volgend jaar dus wel meespelen. Ook het door de overheid niet gegarandeerde "recht om bronnen geheim te houden" en het opeisen van journalistiek foto- en videomateriaal van rellen bijvoorbeeld zou Nederland misschien in de toekomst een slechtere persvrijheidsscore op kunnen leveren.

Johan


Uit: Stylo Forum - Laatst aangepast door stylo op 26 Jul 2008 09:11 pm; in totaal 1 keer bewerkt

dinsdag 24 oktober 2006

Lessen uit de oorlog

"Het afnemen van internationaal erkende rechten aan illegalen en hun kinderen kan niet. Een vergelijking met de oorlog is volkomen op haar plaats." Dat schrijft Machiel Keestra vandaag in Trouw, namens een groep van Joodse Nederlanders. Minister Rita Verdonk eiste vorige week excuses van het CU-kamerlid Tineke Huizinga, die zei dat het 's nachts weghalen van van asielzoekers mensen doet denken aan de oorlog.

maandag 23 oktober 2006

Paul Biegel

Zaterdag 21 oktober overleed kinderboekenschrijver Paul Biegel.

De Koninklijke Bibliotheek besteedt aan deze belangrijke, productieve auteur een webpresentatie. De presentatie bevat veel informatie over de schrijver en toont een aantal van zijn publicaties.

Bron: Koninklijke Bibliotheek (via maillist NEDBIB-L)

zaterdag 21 oktober 2006

Wouter Tofoe Bos

Het interview in Nederlands Dagblad (21.10.06) met Wouter Bos levert een mooie leus voor de linkse kandidaat:
"Wouter Bos, de man die 's zondags de tofoe snijdt".

donderdag 19 oktober 2006

Israel in ban van seks + bom

Israel raakt steeds meer in de ban van het al maanden slepende seksschandaal rond president Katsav. Hij zou medewerksters hebben gedwongen tot seks. Justitie zegt voldoende bewijzen te hebben om hem aan te klagen. De president ontkent en zegt dat hij "de waarheid kent" en daarom kan aanblijven. Wel bleef hij afgelopen week onder grote druk weg bij de opening van het parlementaire jaar. Een paar weken geleden verdween hij zelfs een dagje uit het ambt om niet de nieuwe voorzitter van de Hoge Raad te hoeven beëdigen. De ministers spreken al openlijk over zijn opvolging. Premier Olmert vindt dat de volgende president geen politicus moet zijn. Maar minister Peres vindt dat hij geschikt is om president te worden, ook al is hij politicus. De Russische president Poetin begon zijn officiële bezoek aan Israel gisteren met een ondiplomatieke opmerking: "zeg uw president dat wij nooit gedacht hadden dat hij iemand is die met tien vrouwen rondloopt".

Het gesprek ging niet alleen maar over de seksuele uitspattingen van de president, maar vooral over de nucleaire dreiging van Iran. "Koste wat kost moet voorkomen worden dat Iran een nucleaire staat wordt", zei premier Olmert na afloop. Ik ben dat met hem eens en maak mij grote zorgen om Iran. Toch heeft het iets ongeloofwaardigs uit de mond van twee atoomstaten. Israel is één van de weinige staten in de wereld die niet deelneemt aan het non-proliferatieverdrag. Dat zou wel moeten.

Bron berichtgeving Jerusalem Online Channel 2 TV News, 18.10.06

dinsdag 17 oktober 2006

300 Miljoen

Amerika telt vandaag zijn 300 miljoenste inwoner. In mijn herinnering zie ik president Johnson (1963-1968) een toespraak houden met achter zich een snel lopende teller: 199.999.998, 199.999.999... Hij was nog niet uitgesproken of het publiek begon te applaudiseren en de president keek enigszins verschrikt over zijn schouder omhoog naar de teller die de 200 miljoen passeerde. Ik was verbaast dat men zo snel baby's kon bijtellen, niet beseffend dat het helemaal niet om een echte telling gaat, maar om een statistische berekening. Vandaag ben ik wèèr verbaast. Dat een land 'in my lifetime', in 30 jaar kan groeien met 50%, 100 miljoen mensen. Eigenlijk is het weer die kinderlijke verbazing, maar dan anders, dat men zò snel kan bijtellen. Amerika is het enige westerse industrieland dat nog sterk groeit. Maar die groei is nog niets vergeleken met die van China of de wereldbevolking als geheel. Milieudeskundigen maken zich grote zorgen. Toch zou er, zo zegt men, voor iedereen genoeg te eten zijn, als we maar duurzaam produceren en eerlijk delen. Daarvoor is slokop Amerika geen goed voorbeeld en China is razendsnel bezig het slechte voorbeeld te volgen.

Erkende feestdagen

Het CNV stelde onlangs voor een christelijke feestdag in te leveren voor het islamitische Suikerfeest. Een sympathiek gebaar, of beter gezegd een kwestie van rechtvaardigheid, waar ik op zich wel achter sta, maar dat nogal wat voeten in aarde heeft. Na veel kritiek heeft het CNV het voorstel vandaag weer ingetrokken. Als ik wat overwegingen op een rij zet, dan ben ik er nog niet uit hoe men dit idee aan zou moeten pakken.

Om te beginnen zou natuurlijk het begrip 'erkende christelijke feestdag' moeten veranderen in 'erkende religieuze feestdag'. Bij 'erkende' dagen moet men wel bedenken dat dit dagen zijn die de wet voorschrijft terwijl de ondernemers moeten betalen. Zij zijn verplicht hun werknemers loon door te betalen zonder dat hier productie tegenover staat. Uitstekend, maar het kost wat. Daarom is een extra erkende dag bezwaarlijk en moet een uitruil plaatsvinden.

'Een dag aan de islamieten geven' vind ik op zich dus sympathiek en rechtvaardig. Wat meer aandacht en besef voor de feestdagen van anderen is goed. Maar geldt hier de macht van het getal? Een soort A-, B- en C-status van religies, zoals bij de omroepen? Hoeveel leden moet men hebben voor een feestdag? Hoe gaan we om met de hindoestaanse, joodse en andere religieuze feestdagen?

Als het niet gaat om de religieuze beleving van de huidige bevolking (de meesten weten helemaal niet meer waar een feestdag voor staat), maar om de traditionele wortels waaruit onze maatschappij is gegroeid, dan is er voor andere dan christelijke feestdagen voorlopig geen plaats. Mee eens. Maar wat is de zin van zo'n feestdag als deze geen specifieke inhoud meer heeft?

Op zich zou ik er voor zijn de erkende feestdagen helemaal los te koppelen van religieuze dagen. Liever gelijkelijk over het jaar verspreide 'bankholidays'. De feestdagen kunnen ook op zondag of op een opgenomen verlofdag gevierd worden. Juist christenen zouden dit kunnen toejuichen, omdat het veelvuldig misbruik van 'hun' dagen hiermee wordt voorkomen. Maar ik kan mij goed voorstellen dat zowel christenen als niet-christenen de traditie helemaal niet los willen laten. Bij bepaalde dagen in een bepaalde tijd van het jaar hoort ook een bepaald gevoel. De 'heidenen' hebben hun zonnewende, nieuw leven en dag om er op uit te trekken, naar natuur of meubelboulevard.

Het CNV stelde voor om tweede paasdag of tweede pinksterdag op te geven. Uit christelijk perspectief zou het opgeven van pasen, het centrale christelijke feest van de opstanding van Christus, een verkeerd gebaar zijn. Daar staat tegenover dat, in navolging van de roomskatholieken, inmiddels ook bij de protestanten het accent verschuift naar de lijdenstijd, de stille week vòòr pasen, waarin men tegenwoordig bijna elke dag naar de kerk kan gaan. 'In mijn tijd' was dat nog niet zo. Toen ik nog kerkte zou ik liever een volle paasweek gevierd hebben, dus vanàf paaszondag in plaats van vòòr pasen. Maar de periode van inkeer voor pasen die ik nu bij mijn protestantse vrienden zie, spreekt ook wel aan. Dus kan tweede paasdag er af?

Theologisch vergelijkend zou pinksteren (oogstfeest, uitstorting van de Heilige Geest, verjaardag van de Kerk) nog net iets makkelijker dan pasen met een dagje minder kunnen. Maar pinksteren heeft zich zowel voor de kerkelijke jeugd als voor veel niet-kerkelijken ontwikkelt tot een kampeerweekend. Het zesjarige Duitse meisje Marga, bij wie ik tien jaar geleden in huis woonde, dacht zelfs dat pfingsten kamperen betekende. In haar eerste opstelletje schreef ze: wir gehen pfingsten. Ze bedoelde 'zelten', kamperen. Zonde (nou ja) om de eerste kampeerkans van het jaar op te geven.

Als we de theologische vergelijking nog even doorzetten, dan zijn kerst en hemelvaart het makkelijkste op te geven. Kerst tegen Suikerfeest zou een mooie uitruil zijn. De viering van de geboorte van Christus en zijn hemelvaart zijn in het kerkelijk jaar weliswaar niet onbelangrijk, maar anders dan de andere christelijke feesten gaan ze niet terug op joodse, bijbelse feesten. Het zijn vooral tussenstappen op weg naar pasen en pinksteren. Maar het zijn nu ook juist de feesten die op doordeweekse dagen gehouden worden en het zonder vrije dag moeilijk krijgen. Dit zou opgelost kunnen worden door individuele of groepsgewijze verlofdagen, zoals de biddag en dankdag in bepaalde regio's met een vrije dag gevierd worden. Als ik met het pistool op de borst moet kiezen, kies ik voor hemelvaart (begrijp me niet verkeerd). Ook gezien het zieltogend bestaan van de grote toogdagen die deze dag traditioneel gehouden werden. Maar net die ene dag heeft geen tweede. Kerst dan? Maar het kerstfeest valt in een schoolvakantie, wordt door werkgevers vaak verbonden met verplichte verlofdagen tot oudjaar en wordt door velen het meest uitbundig èn intiem gevierd. Het opgeven van een kerstdag komt er nooit door.

En dat is misschien wel de moraal van mijn verhaal. Ik denk dat de niet-christenen nog wel het meest pal zullen staan voor de 'erkend christelijke feestdagen'.

maandag 16 oktober 2006

Ex Libris verkocht

Ex Libris in Jeruzalem is overgenomen door Franscisco Partners, een investeringsmaatschappij (‘private equity’) met een kapitaal van zo’n 5 miljard dollar. Ex Libris ontwikkelt en produceert bibliotheeksoftware. Zo wordt de catalogus van de Universiteitsbibliotheek Utrecht bijgehouden in het programma Aleph van Ex Libris. Andere merknamen van het bedrijf zijn SFX, Metalib, Digitool, Verde en Primo. Het softwarebedrijf was eigendom van de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem, Tamar Ventures en Walden Israel. Het is de bedoeling dat het management, de vestigingslocatie en de merken na de overname onveranderd blijven.

Bron: Ex Libris newsletter 16.10.06
Zie ook ExLibrisGroup.com

Archief Kok Kampen

Het hele archief van de voormalige uitgeverij Kok in Kampen gaat naar het Kamper gemeentearchief. De christelijke uitgever Kok was vooral gespecialiseerd in theologische boeken, maar gaf daarnaast ook populaire boeken uit, onder andere van Rien Poortvliet.

Bron: De Stentor 16.10.2006
Zie ook: GemeentearchiefKampen.nl

Canon van Nederland

De Canoncommissie onder voorzitterschap van Frits van Oostrom heeft vandaag in een advies aan de regering en het onderwijs een 'canon' van de Nederlandse geschiedenis bekendgemaakt. Het gaat om vijftig onderwerpen uit de Nederlandse geschiedenis die iedere Nederlander zou moeten weten. De commissie wil dat er een fonds komt voor initiatieven om de canon te presenteren. Zo moet er een grote wandkaart voor alle scholen komen, waarop de "vijftig vensters" op een tijdlijn staan afgebeeld.

Bron: regering.nl 16.10.2006

Zie de canon:
Klik hier om naar De Canon van Nederland te gaan
advies en beleidsreactie (pdf)
website www.entoen.nu

donderdag 12 oktober 2006

Archievendag

Zaterdag 14 oktober is de Landelijke Archievendag. Het publiek kan kennismaken met meer dan zestig archieven. In het hele land worden rondom het thema Geloof en Bijgeloof activiteiten georganiseerd. Dit is ook het thema van de Week van de Geschiedenis die wordt georganiseerd van 13 t/m 22 oktober 2006.

Digitale Bibliotheek Amsterdam

Tijdens de viering van het tienjarig bestaan van het Amsterdamse bibliotheeknetwerk AdamNet op 5 oktober heeft de Amsterdamse ICT-wethouder Maarten van Poelgeest de Digitale Bibliotheek Amsterdam (DBA) in gebruik gesteld.

De DBA is een openbaar toegankelijke zoekmachine voor catalogi van nu veertien AdamNet-bibliotheken. Met één zoekactie kunnen maximaal tien catalogi gelijktijdig doorzocht worden.

In de DBA zijn opgenomen: de openbare bibliotheken van Amsterdam en Almere, de beide universiteitsbibliotheken in Amsterdam, de museumbibliotheken van het Rijksmuseum en het Van Gogh Museum en de bibliotheken van het Instituut Collectie Nederland (ICN), het Internationaal Homo/Lesbisch Informatiecentrum en Archief (IHLIA), het Internationaal Informatiecentrum en Archief voor de Vrouwenbeweging (IIAV), het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG), het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT), Maison Descartes, het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD) en van de Rijksakademie van Beeldende Kunsten. In de nabije toekomst worden meer Amsterdamse bibliotheekcatalogi opgenomen in de Digitale Bibliotheek Amsterdam.

Bron: AdamNet, bericht via NEDBIB-L maillist, 12.10.06

Zie: www.adamnet.nl

maandag 9 oktober 2006

Duitse prijs voor Verroen (2)

Schrijver Dolf Verroen wordt bekroond met de Duitse Jeugdliteratuurprijs 2006 voor zijn boek Slaaf Kindje Slaaf. Het is de tweede Duitse prijs voor het boek. Twee weken geleden kreeg Verroen al de Gustav Heinemann-vredesprijs. Dit meldt NOS Teletekst vandaag.

De lama's

Op weg van Houten naar Utrecht fietste ik weer langs de lama’s. Ze weiden met z’n vijven tussen de schapen in een diep stuk land. Vaak kijken ze even op als ik langskom. Vanmorgen lagen er drie naast elkaar vlakbij de weg, rustig kauwend. Ze hadden dit keer geen aandacht voor mij. Van de andere kant kwam een trimmer aangerend. Die vonden ze veel boeiender. Ze volgden hem nauwgezet met hun ogen. De drie koppen op de lange halzen draaiden langzaam precies tegelijk van rechts naar links, tot de man uit beeld was verdwenen. Een paradijselijke aanblik.

donderdag 5 oktober 2006

Mijd MobilePlaza (2)

Vanmorgen om kwart over acht belt m’n buurjongen aan. “Dag buurman, we hebben een cadeautje voor u”. Z’n zus komt met een pakje aanlopen. Het is de zending die volgens het ‘tracking’ systeem van TPG Post twee dagen eerder aan mij is uitgereikt. Ik bedank de kinderen hartelijk.

In het pakket zit de onbruikbare Pocket PC die ik enkele maanden geleden aan MobilePlaza heb geretourneerd. Het euvel is, na bijna een jaar, nog steeds niet verholpen. Geen begeleidend schrijven, geen uitleg, geen excuusbrief, geen antwoord op de formele klacht die ik bij de directie heb ingediend, geen tegenvoorstel, geen geld terug.

Het gaat om een zending met een ‘Streitwert’, zoals de Duitsers zo mooi zeggen, van zo’n 600 euro. TPG heeft het pakje afgeleverd bij de buren zonder mij dit te laten weten en registreert simpelweg ‘uitgereikt aan geadresseerde’. Gelukkig heb ik goede buren. Wat als het pakje zou zijn verdwenen zonder dat ik er ooit van af had geweten? Moet ik de TPG nou bedanken voor de goede service of hen een boze brief schrijven? Ik heb m'n handen al vol aan MobilePlaza.

Zie weblog 04.10.06 Spookzending
Zie weblog 09.09.06 Mijd MobilePlaza

woensdag 4 oktober 2006

Spookzending

Een webshop mailt mij dat mijn bestelling onderweg is. Maar ik heb helemaal niks besteld. Ik kan het pakje online volgen via de website van TPG Post. Zo zie ik dat het pakje al aan mij is uitgereikt. Maar ik heb niks ontvangen. Een pakket dat ik nooit besteld heb en nooit ontvangen, kan ik zo toch maar mooi virtueel volgen.

zondag 1 oktober 2006

Blogarchief

Iemand meldt dat bij het benaderen van deze website de webbrowser er onmiddellijk uitklapt. Mogelijk zit het euvel ergens op deze weblogpagina. Om dit te testen is deze pagina drastisch ingekort, tot maximaal 5 berichten. Wil je verder terug gaan, dan kan je in de archiefkolom rechtsonderaan op de lopende of een eerdere maand klikken. Bijvoorbeeld 2006-09 is september 2006. Alle berichten van september zijn hier te vinden. Klik op 'Today - Vandaag', het menu stylo.nl of het Stylo-logo om op de beginpagina terug te keren.

vrijdag 29 september 2006

Duitse prijs voor Verroen

De Nederlandse schrijver Dolf Verroen (1928) krijgt de Gustav-Heinemann-Vredesprijs 2006 voor kinder- en jeugdliteratuur. Verroen ontvangt de onderscheiding voor de Duitse vertaling van zijn dit jaar verschenen boek Slaaf kindje slaaf. Het boek gaat over de dochter van een plantagebezitter.

Bron: Volkskrant, ANP

donderdag 28 september 2006

Palliatieve zorg

Agora, landelijk platform voor palliatieve terminale zorg, heeft een open documentatiecentrum waar iedereen terecht kan. Enkele malen per jaar wordt een aanwinstenlijst uitgegeven. Wie deze aanwinstenlijst wil ontvangen, kan een e-mail zenden naar documentatiecentrum@palliatief.nl met vermelding van "graag toezenden aanwinstenlijst".

De catalogus van het Agora Documentatiecentrum is te vinden op www.palliatief.nl/documentatiecentrum.

Bron: Agora Documentatiecentrum
via NEDBIB-L, maillist voor informatieprofessionals

woensdag 27 september 2006

Honend geklets

Johan mailt mij het volgende, waarvoor dank.

"Door mijn RSS-feed van NOS Teletekst nieuws zie ik elke keer als de redactie iets aan de tekst verandert. Zo kan ik de Algemene Beschouwingen bijna volgen. In het bericht "Harde verwijten Bos versus Verhagen" stonden achtereenvolgens de volgende zinnen:
11:11 - Ze verweten elkaar honend geklets, gedraai en oneerlijkheid.
11:23 - Verwijten vlogen over en weer, en daarbij vielen woorden als geklets, gedraai en oneerlijkheid.
11:42 - Verwijten vlogen over en weer, met kwalificaties als gedraai, geklets, flauwekul en oneerlijkheid.
12:37 - Verwijten vlogen over en weer, met kwalificaties als gedraai, geklets, flauwekul, onzin en oneerlijk.
14:59 - Verwijten vlogen over en weer, met kwalificaties als gedraai, geklets, flauwekul, onzin, fabeltjes en oneerlijk.”

dinsdag 26 september 2006

ECCO

De Universiteitsbibliotheek Leiden heeft de database Eighteenth Century Collections Online (ECCO) aangeschaft. ECCO is een database van meer dan 150.000 titels van boeken die in de 18de eeuw in Engeland zijn gepubliceerd. Het gaat niet alleen om Engelstalige boeken, maar ook om boeken in Frans, Duits, Nederlands, Italiaans, Spaans, Welsh en Latijn. De database bevat 26 miljoen gescande pagina’s die elektronisch doorzoekbaar zijn. De teksten zijn wereldwijd in te zien, maar hiervoor heeft men wel een toegangscode van de UB Leiden nodig.

De titels zijn geclassificeerd naar genre, zoals rechten, medicijnen, wiskunde etc. De komende maanden worden de bibliografische records van de 150.000 titels opgenomen in de Leidse bibliotheekcatalogus, zodat ze op titel en auteur kunnen worden gevonden.

Bron: Persbericht UB Leiden, 26.09.06

maandag 25 september 2006

Utrecht Centraal gestremd

Door een stroomstoring is maandagmiddag het treinverkeer van en naar Utrecht Centraal gestremd geweest en lange tijd vertraagd. Let op teletekst.

donderdag 21 september 2006

Schipholbrand (2)

Minister Donner (Justitie) en Dekker (Vrom) treden vanmiddag af naar aanleiding van het rapport van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid. Dit meldt het NOS Journaal van 14.00 uur. Het rapport was vooral vernietigend voor de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) en de Rijksgebouwendienst. Als deze instanties zich aan alle regels hadden gehouden en hun verantwoordelijkheid voor de veiligheid goed hadden ingevuld, zouden er waarschijnlijk minder of geen doden zijn gevallen. Vanmorgen werd er, enigszins tot mijn verbazing, in Den Haag nog van uitgegaan dat de ministers eerst het kamerdebat zouden afwachten. Voor een verantwoording in de Kamer is in het algemeen veel te zeggen. Maar mijns inziens is er in dit geval voor de ministers geen andere weg dan direct de consequenties te accepteren en te vertrekken.

woensdag 20 september 2006

Schipholbrand

Minister De Geus ergert zich aan het debat rond de Schipholbrand. Donderdag komt het rapport van de Raad voor de Veiligheid uit. Volgens NOS Teletekst (20.09.06, 11.53 u) noemde de minister de brand voor radio 1 "een rotstreek”. “Een celbewoner heeft de brand moedwillig gesticht, maar wij in Nederland spelen het klaar de halve wereld daaromheen van schuld te betichten", zei De Geus.

Ik vind dat een schandelijke uitspraak, waarvoor de minister ter verantwoording moet worden geroepen in de Kamer. In de eerste plaats is de schuld van de vermoedelijke brandstichter nog onzeker en is de oorzaak van de brand nog niet definitief vastgesteld. In elk geval zijn de elf doden en de andere getroffenen hulpeloos slachtoffer. Zij waren onder de hoede van de overheid en konden letterlijk niet aan hun lot ontsnappen. De overheid was ten volle voor hen verantwoordelijk en die rol dient dan ook getoetst te worden. Een lid van het kabinet mag die verantwoordelijkheid niet afleiden door te wijzen op een “rotstreek” van de aanstichter. Daar gaat de strafrechter over.

Het met de vinger wijzen naar de dader strookt ook niet met wat minister Donner deze zomer namens het kabinet aan de onderzoeksraad schreef. Ik heb die brief niet bij de hand, dus ik citeer uit mijn hoofd. Ik herinner me dat Donner negen van de tien conclusies resoluut aanvecht. Daarmee wekt hij de indruk dat ook hij zijn verantwoordelijkheid wil ontlopen. Maar hij komt wel met inhoudelijke argumenten, die de Kamer kan beoordelen.

Twee van Donners argumenten zijn van principiële aard. Ten eerste maakt de Raad volgens Donner geen duidelijk onderscheid tussen de gehanteerde beoordelingscriteria en de aanbevelingen. Als je op grond van je bevindingen nieuwe normen voorstelt, kan je niet het verwijt maken dat men in het verleden niet naar die normen gehandeld heeft. Ten tweede mag de Raad volgens de wet geen schuldigen aanwijzen. Toch lijkt de Raad al uit te gaan van de schuld van de gevangene die – per ongeluk of expres – een brandende sigaret weggooide in zijn cel. Donner stelt voor die conclusie te schrappen. In de pers werd afgelopen zomer ten onrechte de indruk gewekt dat hij de conclusie wilde schrappen omdat hierin de schuld bij het kabinet werd gelegd.

Al gauw bleek er overigens een interpretatie­verschil over de wettelijke taak en bevoegdheid van de Raad. Donner zegt: de Raad mag geen schuld aanwijzen, volgens anderen bedoelt de wet: het aanwijzen van verantwoordelijkheid mag nooit als strafrechtelijk schuldtoewijzen of bewijs worden gehanteerd. Als bijvoorbeeld de Raad zou aantonen dat de weggegooide sigaret de oorzaak is van de brand, dan kan dat in een strafproces nooit als bewijs dienen en moet dit in het proces alsnog worden aangetoond en bewezen.

Ik vind (en vond) overigens dat minister Donner en/of andere verantwoordelijke ministers moeten aftreden vanwege de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van de gevangenen. De afleidende uitspraken van minister De Geus, als hij dit zo gezegd heeft, vind ik ongepast en ik ben van mening dat ook hij - naast Donner, Verdonk en Dekker - naar de Kamer moet worden geroepen.

Aanvulling:
Volgens NOS Teletekst (20.09.06 15.11 u) neemt minister De Geus zijn woorden over de Schipholbrand terug. In een schriftelijke verklaring zegt De Geus zijn uitspraken te betreuren. "Op het politieke debat kan en mag ik niet vooruitlopen. Ik had moeten zwijgen". Hij biedt excuses aan als de indruk is ontstaan dat hij mensen wilde kwetsen.

[EINDE]

Lees het hele blog

zondag 17 september 2006

Regensburger Rede

Het zesdaagse bezoek van Paus Benedictus XVI aan zijn geboortestreek heb ik slechts zijdelings gevolgd via de Duitse televisie. De welkomsttoespraak van minister-president Stoiber, waarin hij benadrukte dat Beieren Rooms is en de paus Beiers, heb ik life gezien. Maar van het pauselijk college aan de universiteit van Regensburg heb ik pas kennisgenomen, nadat opgewonden moslimbroeders de wereld er op attendeerden. Deze site heeft een link naar het Vaticaan, dus de tekst was snel gevonden.

Het college van de paus vind ik boeiend en leerzaam. De paus betoogt dat theologie als echte wetenschap thuishoort aan de universiteit in dialoog met alle wetenschappen (Universitas scientiarum) en dat geloof het niet moet hebben van dwang maar van overtuiging en verstand. Als uitgangspunt citeert hij daarbij uit de door professor Theodore Khoury van Münster uitgegeven Dialogen van de geleerde Byzantijnse keizer Manuel II Palaeologos met een Perzische geleerde over de waarheden van het Christendom en de Islam. De keizer heeft de in 1391 gehouden dialogen vermoedelijk opgeschreven tijdens de belegering van Constantinopel (Byzantium, Istanboel) tussen 1394 en 1402. De context is dus de dreigende val van het christelijke rijk door de oprukkende Islam. In de zevende gespreksronde, waarin ze over de Jihad komen te spreken, de heilige oorlog, staat het gewraakte citaat waarover nu zoveel ophef is ontstaan. De paus zegt:

De keizer wist natuurlijk dat er in de Koran (Sura 2:256) staat: ‘geen dwang in geloofszaken’ - het is één van de verzen uit de tijd waarvan kenners zeggen dat Mohammed nog machteloos en bedreigd was. Maar de keizer kende natuurlijk ook de in de Koran neergelegde, later ontstane bepalingen over de heilige oorlog. Zonder zich met details als het verschil in behandeling van ‘schriftbezitters’ en ‘ongelovigen’ in te laten, wendt hij zich gewoonweg in verbazend ruwe, ons verrassend ruwe vorm met de centrale vraag naar de verhouding van religie en geweld tot zijn gesprekspartner. Hij zegt: [“und ich zitiere”] “Toon mij toch wat Mohammed aan nieuws gebracht heeft en dan zul je alleen slechte en onmenselijke zaken vinden, zoals dit, dat hij voorgeschreven heeft het geloof dat hij predikte met het zwaard te verdedigen”. Nadat hij zo toegeslagen heeft, legt de keizer dan diepgaand uit waarom geloofsverbreiding door geweld dwaasheid is. Het is in tegenspraak met het wezen van God en het wezen van de ziel. “God heeft geen genoegen aan bloed”, zegt hij “en het gaat tegen Gods wezen in om niet volgens het verstand, niet ‘logisch’ te handelen. Het geloof is de vrucht van de ziel, niet van het lichaam. Wie iemand tot geloof brengen wil, heeft de gave nodig van een goede rede, een juist denken, niet van geweld en dreiging”.
De gewraakte uitspraak over Mohammed is een eeuwenoud citaat (“und ich zitiere”) en geeft niet de mening van de paus weer, al neemt hij er ook niet helemaal afstand van. Het is voor de paus echter alleen maar een opstapje naar het centrale citaat, waar de keizer zegt: “Niet met verstand (Logos) te handelen, is strijdig met het wezen van God”. Logos betekent zowel ‘verstand’ als ‘woord’, de Rede die scheppen en meedelen kan. Het Johannesevangelie begint er mee: “In den beginne was het Woord (Logos) en het Woord was bij God en het Woord was God”. Hier treffen het Joodse en het Griekse denken elkaar. Beide proberen de wereld te ontmythologiseren, de mythische krachten van de natuur te overwinnen.

Hiermee komt de paus tot de kern van zijn verhaal: “Deze ontmoeting tussen het bijbels geloven en het Griekse filosofische vragen is niet alleen in de godsdienstgeschiedenis maar ook in de wereldgeschiedenis een beslissend gebeuren. Als men deze ontmoeting beziet, is het niet verwonderlijk dat het christendom ondanks zijn oorsprong en belangrijke ontwikkeling in het Oosten tenslotte toch zijn voor de geschiedenis beslissende vorming in Europa heeft gevonden. We kunnen het ook omgekeerd zeggen: deze ontmoeting, waar ook nog de erfenis van Rome bijkomt, heeft Europa geschapen en blijft de grondslag van datgene wat men met recht Europa kan noemen.”

Er is volgens mij dus best enige reden tot opwinding in de islamitische en niet-westerse wereld. We raken hier immers direct aan vragen van westerse superioreit en imperialisme en de ‘achterlijkheid’ van de islamitische cultuur. Is de Joods-Christelijk-Hellenistisch-Romeins-Europees-Amerikaanse cultuur de enige en noodzakelijke ontwikkelingsgang die leidt tot een betere wereld voor iedereen? Door de Regensburger Rede van de paus en de reacties erop ben ik voor het eerst geneigd toe te geven dat er sprake is van een ‘clash of civilizations’, een botsing van beschavingen. In elk geval is er sprake van een grote spanning tussen ‘oost’ en ‘west’. Het wordt er niet makkelijker op als oost en west steeds geweld nodig menen te hebben om hun vreedzame bedoelingen duidelijk te maken.

Onthellenisering
Paus Benedictus stelt dat de kritisch gereinigde Griekse erfenis wezenlijk tot het christelijk geloven behoort. Daartegenover staat de oproep tot onthellenisering, die sinds de Renaissance in toenemende mate de theologie beheerst. De paus ziet drie golven van onthellenisering.

Ten eerste de Reformatie, die het geloof losmaakte uit het filosofische systeem en teruggreep op de bron, de Bijbel, Sola Scriptura. Vervolgens maakte de filosoof Emanuel Kant het geloof los uit het denken en zag geloof en rede als twee verschillende werelden.

De tweede onthelleniseringsgolf was de liberale theologie uit de 19e en 20ste eeuw. In de Schriftkritiek ging men op zoek naar de werkelijke Jezus van Nazareth, die geen godheid was maar brenger van een mensvriendelijke moraal. Het geloof werd weer in overeenstemming gebracht met het moderne denken.

De derde onthelleniseringsgolf vindt plaats in de huidige multiculturele wereld. De verbinding van de bijbelse boodschap met de Griekse cultuur kan men andere culturen niet opleggen. De paus is het hier slechts ten dele mee eens. Hij wijst er op dat het Nieuwe Testament in het Grieks geschreven is en de aanraking van de Griekse geest in zich draagt. Er zijn lagen in de ontwikkelingsgang van de oude kerk die niet in alle culturen mee hoeven te gaan. Maar belissende basiswaarden, zoals de samenhang tussen het geloof en het zoeken van het menselijk verstand, behoren tot het geloof zelf.

Brede Rede
De paus is echter van mening dat de Rede meer omvat dan wat in de mathematische natuurwetten (Plato, Descartes) en door ervaring en experimenten (empirisme) kan worden vastgesteld. Als dat de hele wetenschap is, dan doet de mens zichzelf te kort. Want dan kunnen de wezenlijke menselijke vragen, naar ons “Woher und Wohin”, de vragen van religie en ethiek, niet meer in de gemeenschappelijke ruimte van de wetenschap aan de orde komen. Deze belangrijke vragen worden dan geheel teruggedrongen naar het subjectieve.

Deze “Selbskritik der modernen Vernunft”, zelfkritiek van de Rede, betekent niet dat men terug moet gaan naar vóór de Verlichting en afscheid moet nemen van moderne inzichten. De wetenschap streeft naar gehoorzaamheid aan de waarheid en dat is ook een grondhouding die tot het wezen van het christelijk geloof behoort.

In de westelijke wereld heerst de mening dat alleen de positivistische rede universeel is. Maar door de religieuze culturen in de wereld wordt juist de uitsluiting van het goddelijke uit de universaliteit van de rede als strijdig met hun diepste overtuigingen gezien. Rationaliteit die religie terugdringt tot een subcultuur is niet in staat tot een dialoog der culturen. Een dialoog die wij dringend nodig hebben, aldus de paus.

donderdag 14 september 2006

Proefschriftensite

Donderdag 13 september is de Nationale Proefschriftensite in gebruik genomen. Via deze site wordt het merendeel en op den duur vrijwel alle nieuw verschenen Nederlandse proefschriften digitaal gepubliceerd. Ook wordt een deel van eerder verschenen papieren proefschriften alsnog gedigitaliseerd.

De site is onderdeel van DARE, de Digital Academic Repositories, een samenwerkingsproject van alle Nederlandse universiteiten en een aantal wetenschappelijke organisaties. Het doel is de onderzoekspublicaties zonder beperkingen voor iedereen wereldwijd digitaal beschikbaar te maken.

Bron: DAREnet, 13.09.06:
Nationale Proefschriftensite officieel geopend

Zie Proefschriftensite en DAREnet.nl

Morgen de sharia

De Tweede Kamer houdt vandaag een spoeddebat over de slotzin van het boek ‘Het land van haat en nijd’ van de journalisten Max van Weezel en Margalith Kleijwegt. Daarin zegt justitieminister Piet Hein Donner (CDA): „Als tweederde van alle Nederlanders morgen de sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid bestaan.” (NRC, 13.09.06)

De vraag die in het kamerdebat voorligt, is of partijen met antidemocratische standpunten moeten worden verboden of niet. Dat is een belangrijke vraag waar goed over nagedacht en gedebatteeerd moet worden. Maar het is mij een raadsel waarom hierover nu een spoeddebat gehouden moet worden. Vermoedelijk alleen omdat het toverwoord ‘sharia’ gevallen is.

De christen-democraat Donner verdedigt een liberaal principe. Onze normen en waarden over hoe wij moeten samenleven zijn niet absoluut en onveranderlijk (zoals nu juist de Liberalen lijken te verdedigen) maar daar moeten wij het in een open en democratisch debat over eens zien te worden.

De uitspraak van Donner is in de eerste plaats een dooddoener. Het is nu eenmaal zo dat een tweederde meerderheid (in het parlement) de grondwet kan veranderen. Bovendien kunnen verboden van wie of wat dan ook door een meerderheid weer worden opgeheven. Als de overheid regeert door wettelijke verboden tegen de wil van een gevestigde tweederde meerderheid van de bevolking, waar is dan de democratie gebleven?

Donner pleit ervoor dat politieke conflicten vreedzaam en openlijk in het parlement kunnen worden uitgevochten en niet met verboden worden beslecht. Ik ben dat in principe met hem eens.

Al besef ik dat er grenzen zijn, ik ben er niet voor om partijen te verbieden. De Nederlandse democratie heeft al heel wat antidemocratische en racistische tendenzen overwonnen. De NSB was voor de oorlog al op z’n retour, het nationaal-socialisme kwam in Nederland niet democratisch maar door de gewelddadige Duitse inval aan de macht. De Communistische Partij Nederland en ook de racistische Janmaat verdwenen vreedzaam democratisch uit het parlement.

Ik hoorde het argument dat Adolf Hitler democratisch aan de macht is gekomen, maar dat is slechts ten dele waar. Hitlers NSDAP won weliswaar sterk in 1932/’33, maar kreeg geen meerderheid. Alleen doordat de gematigde partijen het niet eens konden worden en de democratische Weimar-republiek op instorten stond, kon Hitler aan de macht komen. In de naoorlogse Duitse grondwet zijn zekerheden opgenomen om de Duitse democratie stabieler te maken.

Ik hoorde het argument dat partijprogramma’s zich moeten houden aan de grondwet. Dit zou betekenen dat ook partijen die de monarchie, de benoemde burgemeester of gesubsidieerd bijzonder onderwijs willen afschaffen zouden moeten worden verboden.

“Democratie is niet voor bange mensen”, wordt wel eens gezegd. Daar ben ik het niet mee eens, want ik ben een bang mens en de democratie is er ook voor mij. Maar ik heb meer vertrouwen in democratische kracht dan in onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting.

Israelische president even weg

Een commissie van het Israelische parlement de Knesseth heeft ingestemd met een officieel verlof van de Israelische president Katsav wegens "tijdelijke onbekwaamheid". Het verlof duurt zestien uren op 14 september van acht uur 's morgens tot middernacht. De taken van de president worden deze dag overgenomen door de voorzitter van het parlement. Zo is de van ontucht beschuldigde president Katsav even buiten beeld als vandaag een nieuwe voorzitter van de Hoge Raad wordt ingezworen onder leiding van de tijdelijke staatspresident.

Katsav wordt beschuldigd van seksuele contacten met enkele van zijn medewerksters (weblog President in het nauw, 21.08.06). Hij is inmiddels vijf keer verhoord door de politie en zeven vrouwen hebben tegen hem getuigd. Inmiddels wordt hij ook beschuldigd van afluisterpraktijken.

Bron: Channel Two TV News, Jerusalem, 14.09.06

woensdag 13 september 2006

(R)TL

"RTL stopt met radioactiviteiten", meldt de Volkskrant.
Kijken we voortaan naar de TL.

Goedendag

“Goedendag”, zei ik tegen de man. Het liep tegen half twaalf. “Goedemiddag”, antwoordde hij, “oh nee, het is nog goedemorgen”. “Nou, u mag mij best al wel een goede middag wensen, hoor", zei ik. "Nou nee, dat doe ik maar niet", zei hij.

Ik vroeg mij nu af wat hij met "goedemorgen" bedoelde. Als ik "goedendag" zeg, bedoel ik daarmee dat ik wens dat de ander een goede dag heeft. Dus dat hij geen ongeluk krijgt of zich dood verveelt. Ik geloof niet dat het uitspreken van die wens daar echt invloed op heeft. Maar het kan de onderlinge relaties wel wat opvrolijken: "ik heb niks kwaads in de zin, in het voorbijgaan wens ik je het beste, ik leef een beetje met je mee". Voor wat het waard is.

Ik kan dus best al voor de middag iemand een goede middag wensen.

Maar voor sommige anderen heeft deze groet kennelijk een heel andere betekenis. Een tijdmelding? "Hé, weet je wel hoe laat het is?" Een verslag? "Wat was de morgen tot nu toe goed, hè!" Een bezwering? "De ochtend is nog niet voorbij, je weet niet of je de middag haalt zonder mijn toverspreuk". Ik weet het niet.

Toen ik in Duitsland woonde, wenste ik mijn vriendin "Gesundheit" als ze moest niezen. In het begin deed ik dat niet, want ik was dat niet zo gewend, maar ik merkte al gauw dat het haar stoorde als ik haar in eenzaamheid liet niezen. En omdat ik vanuit het diepst van mijn ziel hoopte dat ze gezond bleef, wenste ik haar bij de navolgende niezen altijd welgemeend een goede gezondheid toe. Ik hoefde alleen maar uit te spreken wat ik voelde.

Toen moest ze hoesten. "Gesundheit!", zei ik. "Nein, ich musste nur husten", sprak ze mij op corrigerende toon toe. Wat nu? Kon ze het niezen niet zonder mij doorstaan, maar redde ze zich proestend probleemloos? Wat was mijn "Gesundheit" waard geweest? Een ware wens of slechts het voldoen aan een vage fatsoensregel?

Goedendag, ik meen het.

dinsdag 12 september 2006

Prinsjesdagsite

Op 12 september is de Prinsjesdagsite gestart. Tot Prinsjesdag verschijnt hierop elke dag een nieuw onderdeel. Er is een special te vinden over 100 jaar Miljoenennota. In 2006 is het honderd jaar geleden dat de minister van Financiën de eerste Miljoenennota aan de Tweede Kamer aanbood. Op Prinsjesdag 19 september om 15.15 uur is de website compleet. Dan zijn ook de Miljoenennota en bijbehorende stukken te downloaden via www.rijksbegroting.nl. Ook de regeringswebsite www.regering.nl heeft op Prinsjesdag een special over de plannen voor 2007.

Bron: Nieuwsbrief Regering.nl - 12.09.2006

www.prinsjesdag.minfin.nl
www.rijksbegroting.nl
www.regering.nl

maandag 11 september 2006

Datum

"Wat voor dag is het vandaag?"

"Vijf jaar na 11 september."

zondag 10 september 2006

Spam

Elke dag vind ik bij het downloaden van mijn mail een stuk of tien spamberichten in mijn in-box. Ik gooi ze met een snelle klik op de zwarte lijst en in de spambak. Die spambox op mijn PC leeg ik elke week. Als ik per ongeluk een serieus bericht in de spam gegooid heb, kan ik het na een paar dagen altijd nog terugvinden.

Maar ik was helemaal vergeten dat ik online op de server waar deze website staat ook nog een spamfilter heb zitten. Het mooie van een spamfilter is dat je de spam niet meer ziet. Maar dan moet je de spambox wel goed bijhouden en handmatig of automatisch legen. Dat was ik even vergeten.

Vanmiddag was ineens de disk helemaal vol. Er kon niks meer bij. Ik vreesde dat ik met spoed moest upgraden. Eerst maar eens kijken wat er af kan. In de spambox op de server stonden 13.217 spamberichten te wachten op vernietiging. Ik krijg niet 10 maar zo'n 100 spammails per dag. Ze staan stijf van de erectiepillen en snel stijgende aandelen. Ik werd er opgewonden van: door de spammap te legen, kwam er meer dan 200 MB ruimte vrij.

Aanvulling 2006-09-11 12:00 uur:
Gisteren was ik iets te optimistisch of zo je wilt bescheiden. Binnen 20 uur zitten er al weer meer dan 200 berichten in de geleegde spambox. Ik ontvang dus geen 10 spam-emails per dag, maar 10 per uur.

Afslag Beesd

Bij afslag Beesd liep vanochtend een hond de autosnelweg A2 op. Drie auto's botsten en er ontstond een lange file. "Er stond toch echt afslag Beest", zal de hond hebben gedacht. Maar we kunnen het 'm niet meer vragen. De hond is dood.

vrijdag 8 september 2006

Mijd MobilePlaza

Vorig jaar november kocht ik na lang wikken en wegen een nieuwe Pocket PC. Mobiele telefoon, agenda en Windows PC in één. Het kost een duit, maar dan heb je ook wat. Dacht ik. Ik kocht 'm bij MobilePlaze.nl, van WINC in Amsterdam. Na korte tijd begaf het apparaat het, dat wil zeggen het synchroniseren met de PC lukte niet meer. Sinds de Kerst kan ik het apparaat niet meer gebruiken. Ik stuurde het ter reparatie naar de leverancier, maar die kwam er niet uit en stuurde het apparaat ongerepareerd terug. Sindsdien heb ik zelf van alles geprobeerd, allerlei software verwijderd en opnieuw geïnstalleerd en alle mogelijke variaties uitgetest. Ik heb er vele, vele, vele uren ingestoken. Tussentijds contact opgenomen met MobilePlaza en hen gedetailleerd op de hoogte gesteld van al mijn pogingen. Maar het bedrijf is heel moeilijk bereikbaar, op emails en brieven wordt niet gereageerd of pas weken later na lang aandringen. Met de telefoon kwam ik er helemaal niet door en na meer dan een half uur blijven hangen heb ik het maar opgegeven.

In mei ben ik met WINC gaan corresponderen om te komen tot een definitieve oplossing: lever een goed apparaat of geef me mijn geld terug. Ik vroeg schriftelijk naar de retourprocedure. Geen enkele reactie. In juni probeerde ik het opnieuw. Stilte. De derde keer kwam er zowaar een korte reactie: "Onze technische kennis is niet in staat u [!] probleem op te lossen". Ik moest zelf maar contact opnemen met een bedrijf in Engeland. Dat gaf alleen een paar tips die ik al lang had uitgeprobeerd.

In juli vond ik het genoeg. Ik retourneerde het apparaat en vorderde het volledige aankoopbedrag terug. Nu leek de kwestie snel te kunnen worden afgerond, want al na een paar dagen kreeg ik de toezegging dat men dit conform mijn verzoek zou afhandelen. Ik kon nu dus snel mijn geld terug verwachten. Maar daarna volgde weer een lange stilte. Na een paar weken begon ik het WINC aan te manen om nu toch snel te betalen, zodat ik verder kon. Een kort antwoord volgde: een andere afdeling is er mee bezig. Weer stilte. Weer aanmanen.

Deze week kwam ineens het doodgemoedereerde bericht dat men helemaal niet van plan is mijn geld terug te geven. Het apparaat ligt volgens hen inmiddels bij een ander bedrijf te wachten op nieuwe onderdelen. Daar kunnen zij verder ook niets aan doen. Ik denk dan: Waarom het apparaat niet in januari al gerepareerd? Waarom mij geen toestemming gevraagd of tenminste meegedeeld dat men het nog een keer wilde proberen wat eerder niet gelukt was? Waarom geen reactie op mijn vragen over de retourprocedure? Waarom geen tegenvoorstel? Waarom geld-retour toezeggen en hier na herhaalde aanmaningen ineens weer op terugkomen?

Deze kwestie sleept nu al acht maanden en al die tijd kan ik mijn duurbetaalde telefoon en agenda niet gebruiken. Vandaar mijn goede raad. Doe nooit zaken met MobilePlaza.nl of WINC. Hun garantie is helemaal niets waard. Het kan je duur komen te staan.

dinsdag 5 september 2006

Achtertuinpolitiek

Lijsttrekker Alexander Pechtold presenteerde vandaag het verkiezingsprogramma van D66 vanuit zijn achtertuin in Wageningen. Daar is op zich natuurlijk niks mis mee en het spaart de zaalhuur uit. Maar toch gaat er een verkeerd signaal van uit. En wel om twee redenen, nee drie. Het vereenzelvigt het partijprogramma te veel met de privépersoon van de lijsttrekker en het vervaagt de grens tussen de functie van de politicus en de privépersoon. Een politicus moet niet de hele vaderlandse pers uitnodigen in zijn privéleven, de tuin waar z'n kinderen net nog een krijttekening op de keien hebben gemaakt. Dit draagt er aan bij, dat de pers zich niet meer zal laten weerhouden door de privégrens en omgekeerd dat de persoon belangrijker wordt dan de functie en taak die de politicus heeft: het volk vertegenwoordigen en het land besturen.
In dit geval is er nog een derde reden. Misschien is het toch wel een treffend signaal dat D66 afgeeft. Als het zo doorgaat (6, 4, 2, 1, 0 zetels), regeert Pechtold straks niet verder dan zijn achtertuin.

Intrekking ingetrokken

"De LNV-intrekkingsregeling 2004 wordt met ingang van 1 oktober 2006 ingetrokken", meldt de Staatscourant. "Met de LNV-intrekkingsregeling 2004 werd een groot aantal ministeriële regelingen en ministeriële besluiten ingetrokken. Voor de duidelijkheid was daarin een artikel met overgangsbepalingen opgenomen. Nu ook door tijdsverloop aan deze overgangsbepalingen geen betekenis meer toekomt, kan de regeling worden ingetrokken."

Opgemerkt door Johan Lont in het Stylo Forum.

maandag 4 september 2006

Stylo.EU

De website van Stylo is nu ook bereikbaar via stylo.eu. Het verwerven van deze nieuwe domeinnaam vroeg veel geduld en oplettendheid. Al enkele jaren geleden, ruim voordat EURID, de officiële instantie voor Europese domeinregistratie officieel van start ging, registreerde ik stylo.eu bij Alphamega, een alerte tussenpersoon. Binnen één minuut nadat de registratie voor handelsnamen op 7 februari 2006 om 11.00 uur werd geopend, werd de naam in de centrale database van EURID in Brussel gedeponeerd. Daarna moesten de schriftelijke bewijsstukken voor de rechten op de naam worden ingediend, die vervolgens werden beoordeeld door KPMG in Brussel. Hier ging zo'n half jaar overheen. In juli werd de naam geaccepteerd en op 4 september, na het verlopen van de bezwaartermijn, geactiveerd.

Het eerste doel van de nieuwe domeinnaam is het beschermen van de handelsnaam. Immers, er zijn meer bedrijven in Europa met dezelfde naam. We zitten elkaar niet in de weg, maar dit zou in de toekomst kunnen veranderen. Ik zou mij te zijner tijd in het buitenland kunnen vestigen (tien jaar geleden had ik mijn kantoor in Bonn) of via het internet ‘internationaal gaan’. Maar ook kan een naamgenoot naar Nederland komen. Tegen die tijd is het te laat om de domeinnaam te claimen. In de procedure werd een Engelse schoenenfabriek, een Poolse kunstenares en een Italiaanse computerfirma afgeschud, doordat zij hun bewijsstukken niet inleverden, geen eerste recht op de naam hadden of gewoon te laat waren met hun aanvraag.

De huidige site wordt veel bezocht door internationale gasten. Die komen met name af op de weblinks, het internationale nieuws en het forum. Maar ze vinden er vooral Nederlandstalige inhoud. Het nieuwe Europese webadres verwijst voorlopig alleen maar direct door naar stylo.nl. Er verandert dus niet veel. Aan plannen voor een apart, meertalig EU-portaal wordt gewerkt.

donderdag 31 augustus 2006

Tureluurs

Onlangs werd mijn 'kernachtige' beschrijving (Zwart) van de Universiteitsbibliotheek Utrecht nog kernachtiger geciteerd in HP/De Tijd (18.8.06). Een goed en boeiend artikel van Matt Dings over de nieuwe architectuur op de Utrechtse universiteitscampus De Uithof. Naar aanleiding daarvan ontving ik vandaag een email met een link naar het weblog van Tureluurs. Het geeft een prachtig fotoverslag van (het leven in) de Utrechtse universiteitsbibliotheek.

Zie Tureluurs

dinsdag 29 augustus 2006

Man Bijt Hond Niet Dood

Laat thuis zapte ik na middernacht nog even langs de zenders op zoek naar nieuws. Ineens zag ik op Nederland 1 een tekst door het beeld lopen: "Over enkele ogenblikken volgt hier een extra journaal".

De adem stokte in mijn keel. Een extra journaal! Een ramp? Een aanslag? Een vorstelijk overlijden?

Even later verscheen Joop van Zijl in beeld. Om te vertellen dat Man Bijt Hond naar een ander net verhuist. Een ramp natuurlijk, maar met een redelijke overlevingskans.

zondag 27 augustus 2006

Laatste ambassadeur uit Jeruzalem

El Salvador gaat zijn ambassade uit Jeruzalem verhuizen naar Tel Aviv. Het was het laatste land ter wereld dat zijn diplomatieke vertegenwoordiging nog in Jeruzalem gevestigd had, zo meldt Channel Two TV News (Jerusalem Online). Jeruzalem is als hoofdstad van Israel omstreden door de annexatie van Oost-Jeruzalem en het conflict over de grensafscheiding.

donderdag 24 augustus 2006

Pluto af !

Pluto is geen planeet meer. Dat is het resultaat van een week van heftige discussies. Aan het begin van de Praagse conferentie leek Pluto het nog te halen. Maar tenslotte kon Pluto toch niet voldoen aan de nieuwe regels voor planeten. Vanaf nu is Pluto just another rock from the sun.

De zon houdt nog acht planeten over: Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus.

Isolement

Onder de kop "Overijverige PvdA isoleert zichzelf in AOW-debat" schrijft Lex Oomkes in Trouw: "Net als het CDA denkt de VVD dat ingrepen in de AOW niet nodig zijn. De PvdA komt daarmee, ongetwijfeld tot haar eigen verbijstering, pardoes in een isolement".

Ook een journaal-verslaggeefster stelde deze week de vraag of de PvdA door het verkiezingsprogramma van de VVD niet in een isolement terecht is gekomen.

Een vreemde redenering. Een politieke partij neemt een bepaald standpunt in. Even later maken andere partijen een andere keuze. Oeps, vergissing, misgegokt. Ons standpunt blijkt af te wijken van de andere partijen. Isolement!

De suggestie is dat een partij een domme keuze maakt, als deze achteraf niet gesanctioneerd wordt door de politieke tegenstanders. Terwijl het in de politiek toch om de uitwisseling van ideeën en een confrontatie van verschillende standpunten moet gaan.

De achterliggende simpele redenering van de betreffende journalisten is deze: PvdA grootste in peilingen -> lijsttrekker kandidaat-premier -> coalitie nodig voor meerderheid -> standpunten staan macht in de weg -> isolement.

Een andere merkwaardigheid in deze is, dat de PvdA bij mijn weten nog helemaal geen standpunt heeft bepaald. Het was de fractievoorzitter van deze partij die enige tijd geleden met het voorstel kwam dat gepensioneerden naar draagkracht meebetalen aan de AOW. Een heldere opvatting van een politiek leider is een goede zaak, maar het zijn dacht ik toch de leden van een partij die het verkiezingsprogramma bepalen.

De tijden veranderen echter. Dat blijkt ook bij de aanmelding van de nieuwe partij Een.NL van Marco Pastors bij de Kiesraad. De partij wil het liefst helemaal geen leden, of in elk geval niet te veel, want die lopen de kandidaten alleen maar voor de voeten.

Trouw, 24.08.06:
Overijverige PvdA isoleert zichzelf in AOW-debat
Nederlands Dagblad, 24.08.06:
Politici zonder partij lijkt trend

dinsdag 22 augustus 2006

Sla je disk kapot

Sla je harde schijf kapot. Dat is de beste manier om te voorkomen dat vertrouwelijke gegevens in verkeerde handen komen als je je oude PC afdankt. Nigeriaanse oplichters maken gebruik van persoonlijke gegevens die ze op de harde schijven van naar Nigeria gestuurde afgedankte PC’s hebben gevonden. Onderzoek wijst uit dat tweedehands PC’s nog allerhande gevoelige informatie bevatten, zoals salarisoverzichten, facturen en creditcardgegevens. Ook nadat de gegevens van de schijf gewist zijn. Harde schijven waarvan men niet weet waar ze terecht komen, kan men daarom het beste met een hamer bewerken totdat deze grondig verbogen of in stukken geslagen is.

Bron: Kapotslaan beste wismethode voor afgedankte harde schijf, Jelle Wijkstra, in: Automatiseringsgids, 22.08.06

Onzeker

Het lukt mij niet mijn computer uit te krijgen. Steeds als ik het probeer, wordt mij gevraagd: “Bent u zeker? Ja - Nee”. Ik klik natuurlijk op nee, want ik ben nergens zeker van. Niets is zeker in dit leven en zelfs dat is niet zeker. En zo moet het systeem doorgaan tot ik zekerheid heb.

maandag 21 augustus 2006

President in het nauw

De Israelische president Katsav wordt ervan beschuldigd met twee vrouwen van zijn kantoor een seksuele relatie te hebben gehad. Het onderzoek tegen de president loopt al langere tijd. De president is nu opgeroepen zich bij de politie te melden. Men verwacht dat de president zal moeten aftreden. Een woordvoerder van de president wijst er echter op dat Katsav zelf opdracht heeft gegeven tot het onderzoek en dat hij zijn onschuld zal kunnen bewijzen.

Bron: Channel Two TV News, Jerusalem, 21.08.06

vrijdag 18 augustus 2006

Ontsnapt

Op 26 juli reed ik met een regionale trein van Keulen naar Koblenz. Een prachtige route langs de Rijn. Vijf dagen later, op 31 juli, werd in een regionale trein van Keulen naar Koblenz een kofferbom aangetroffen. De Duitse politie vermoedt dat het gaat om een mislukte terroristische aanslag, die tot doel had een groot aantal mensen te doden. Ik had een plezierige en leerzame interrailvakantie met redelijk mooi weer.

Duitsland aan terreuraanslag ontsnapt, Volkskrant, 18.08.06 (ANP/AP/DPA).

Rig superintendent

Van de universiteit mocht ik vandaag een beroepentest doen. Je beantwoordt 288 vragen en weet dan wie je bent en wat je wilt in het leven. Ik ben een conventioneel sociaal-ondernemend type. En minder een artistiek-intellectuele realist. En wat ik later worden wil? Rig superintendent. Ja, ik wist niet wat het was, maar had het natuurlijk altijd al in me. Baas op een booreiland.

Het haar

Zoals gewoonlijk keek ik donderdagavond Nova. Dit keer zat ik scherp te letten op één klein woordje in de eerste zin van de inleiding van het eerste onderwerp. Nova verstuurt aan het begin van de middag altijd een overzicht van de onderwerpen. De tekst daarvan komt grotendeels overeen met de inleidingen in de uitzending. Donderdagmiddag schreef Nova: “Vandaag presenteerde het CDA haar verkiezingsprogramma…”.
Het CDA… haar verkiezingsprogramma.

Op de lagere school leerde ik dat ‘het-woorden’ het bezittelijk voornaamwoord ‘zijn’ krijgen. Ik stuurde Nova meteen een mailtje om de redactie even te attenderen op deze taalfout. Maar ook in de uitzending presenteerde het CDA haar verkiezingsprogramma.

Een slordigheidje van de redactie? Of volgt Nova een andere redenering? Misschien: het CDA (onzijdig) is een partij (vrouwelijk) en krijgt daarom het woordje ‘haar’. Of is de grammatica – net als de spelling – ergens tussentijds veranderd en is mij dat ontgaan.

Ons taalgevoel voor mannelijk, vrouwelijk en onzijdig gaat begrijpelijkerwijs van lieverlee verloren. Je ziet een tendens om ‘abstractiva’ en ‘collectiva’ voor de zekerheid dan maar altijd vrouwelijk te maken. Bij de-woorden is twijfel aan het geslacht begrijpelijk (al zijn er regels voor), maar het-woorden zijn toch duidelijk. Je ziet steeds vaker “de raad [mannelijk] nam haar besluit”. Maar ook: “het bestuur [onzijdig] nam haar besluit”. “Het CDA presenteerde haar verkiezingsprogramma”. Is dit een ‘geoorloofde’ taalverandering?

PS 1. Vergelijk de volgende voorbeelden:
De gemeenteraad nam zijn besluit [m.]
De gemeente nam haar besluit [v.]
Het gemeentebestuur nam zijn besluit [o.]

PS 2. Het CDA is sinds deze week ook nog onderwerp, of lijdend voorwerp, van een andere taalkwestie. Is het CDA groen of wit? Appel of appèl? Daarover later meer.

vrijdag 11 augustus 2006

Vervloekte afgoderij

Een interview met het CDA-kamerlid Jos Hessels in Katholiek Nieuwsblad (KN) van 4 augustus heeft tot een discussie geleid in diverse bladen (Katholiek Nieuwsblad, Nederlands Dagblad, Trouw). Het kamerlid stoort zich er aan dat het Katholiek Nieuwsblad “het antwoord gaat zoeken bij protestantse organisaties”, zoals de EO en de ChristenUnie. Hij vindt dat rooms-katholieken zich niet kunnen aansluiten bij de ChristenUnie, omdat deze zich naast de Bijbel baseert op belijdenisgeschriften als de Heidelberger Catechismus. De catechismus uit 1563 legt in 129 vragen en antwoorden verdeeld over 52 zondagen de nieuwe protestantse leer uit aan gewone gelovigen. In Zondag 30 wordt de mis “vervloekte afgoderij” genoemd. In de discussie wordt door anderen aangevoerd dat je dit “in de tijd” moet zien.

Zelf vind ik, als ex-calvinist, dat je zo’n geschrift niet alleen in zijn tijd, maar vooral op inhoud moet bezien. De Heidelberger Catechismus betoogt dat de verlossing door Christus "volkomen" is en verzet zich tegen de gedachte dat mensen alleen vergeving kunnen krijgen als Christus nog dagelijks door priesters geofferd wordt en dat brood en wijn als goddelijk aanbeden moeten worden. Dàt (en niets anders) noemt de catechismus “vervloekte afgoderij”: offeren en substanties aanbidden. Er zijn maar weinig moderne rooms-katholieken die zo geloven en velen staan in hun opvattingen dichtbij de protestanten. Maar in de officiële contacten met andere kerken heeft de RK Kerk de verschillen in opvatting over de eucharistie de laatste decennia juist weer aangescherpt en actueel gemaakt.

Het is de vraag of dit soort theologische kwesties politieke samenwerking in de weg staat. Als Jos Hessels dat vindt, blaast hij dan daarmee in feite niet zijn eigen CDA op? Daarin is de Katholieke Volkspartij immers samengegaan met mensen die de Heidelberger Catechismus onderschreven hebben en vanuit dìe religieuze motivatie politiek bedrijven.

Aan de andere kant heeft Jos Hessels wel een punt. Hoe open en rekkelijk is de ChristenUnie naar gelovigen uit verschillende tradities? Die vraag betreft niet alleen de formele statuten en de politieke praktijk, maar vooral ook de spankracht van de achterban. Sinds de vrijgemaakte kerk de deuren heeft open gezet, is het daar flink gaan tochten en waait er veel naar binnen (aan opvattingen) en naar buiten (aan gelovigen). Kan die achterban de politieke samenwerking met roomsen, evangelischen en vrijzinnigen wel aan? Die vraag zal de partij keer op keer moeten beantwoorden.

De ChristenUnie is ontstaan uit het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV) en de Reformatorische Politieke Federatie (RPF). Om lid te zijn van het GPV moest men indertijd belijdend lid zijn van de vrijgemaakt gereformeerde kerk. Leden die door een kerkscheuring in 1968 buiten deze kerk raakten (‘buitenverbanders’, die later de Nederlands Gereformeerde Kerk vormden) richtten de RPF op. Daar sloten ARP-ers zich bij aan die niet mee wilden in de CDA-fusie en later ook evangelischen, vooral toen EO-presentator Meindert Leerling lijsttrekker van de RPF werd. Toen het GPV voorzichtig de deuren opende voor andere gelovigen, voorop gegaan door het ‘vrijgemaakte’ Nederlands Dagblad, werd een fusie met de RPF mogelijk. De eerste gezamenlijke lijsttrekker Kars Veling (2002) werd bij de volgende verkiezingen (2003) opgevolgd door André Rouvoet. De partij staat in ethische kwesties als abortus en euthanasie ‘rechts’, maar in sociale en milieukwesties ‘links’ van het CDA. De ChristenUnie is een aantrekkelijk alternatief voor orthodoxe christenen uit allerlei groepen en kerken, waaronder ook steeds meer rooms-katholieken.

Interview Jos Hessels, Katholiek Nieuwsblad, 4.8.06
Henk van Rhee (CU) in Katholiek Nieuwsblad, 11.8.06
Artikel Geert Rozema in Trouw, 11.8.06
Katholiek zit fout bij CU, Nederlands Dagblad, 5.8.06
Wat zoeken katholieken bij CU, Nederlands Dagblad, 5.8.06
Hessels in debat over CU, Nederlands Dagblad, 11.8.06

Tekst ZONDAG 30 Heidelberger Catechismus: 

Vraag 80. Wat onderscheid is er tussen het Avondmaal des Heeren en de paapse Mis? 

Antwoord. Het Avondmaal des Heeren betuigt ons dat wij volkomen vergeving van al onze zonden hebben door de enige offerande van Jezus Christus, die Hij Zelf eenmaal aan het kruis volbracht heeft a, en dat wij door den Heiligen Geest Christus worden ingelijfd b, Die nu naar Zijn menselijke natuur niet op de aarde maar in den hemel is, ter rechterhand Gods Zijns Vaders c, en daar van ons wil aangebeden zijn d. Maar de Mis leert dat de levenden en de doden niet door het lijden van Christus vergeving der zonden hebben, tenzij dat Christus nog dagelijks voor hen van de mispriesters geofferd worde, en dat Christus lichamelijk onder de gestalte des broods en wijns is, en daarom ook daarin moet aangebeden worden. En alzo is de Mis in den grond anders niet, dan een verloochening der enige offerande en des lijdens van Jezus Christus, en een vervloekte afgoderij e. 

a {#Heb 10:10,12 Heb 7:26,27 Heb 9:12,25 Joh 19:30 Mt 26:28 Lu 22:19} 
b {#1Co 10:16,17 1Co 6:17} 
c {#Joh 20:17 Col 3:1 Heb 1:3 Heb 8:1} 
d {#Mt 6:20,21 Joh 4:21 Lu 24:52 Ac 7:55 Col 3:1 Php 3:20 1Th 1:10} 
e {#Heb 9:26 Heb 10:12,14}